-
1 powszechnie
powszechnie adv allgemein;powszechnie znany allgemein bekannt;powszechnie wiadomo, że … es ist allgemein bekannt, dass …;powszechnie obowiązujący allgemein gültig;powszechnie dostępny allgemein zugänglich -
2 powszechnie
powszechnie [pɔfʃɛxɲɛ] adv\powszechnie wiadomo, że... es ist allgemein bekannt, dass... -
3 popularny
-
4 geläufig
I. adjjdm \geläufig sein być komuś znanymeine Fremdsprache/Polnisch \geläufig sprechen mówić płynnie w języku obcym/po polsku -
5 verbreitet
-
6 bekannt
1) ( berühmt) znany, słynny\bekannt werden stać się znanymdurch etw [in der Öffentlichkeit] \bekannt werden stać się dzięki czemuś [powszechnie] znanym\bekannt für etw sein słynąć [o być znanym] z czegośwohl \bekannt dobrze znany2) ( nicht unbekannt) wiadomydas war mir nicht \bekannt nic mi o tym nie było wiadomodas ist doch allgemein \bekannt to przecież wiadomo, to przecież każdy wie3) ( nicht fremd) znajomyjdm \bekannt sein być komuś znanymjdn [mit jdm] \bekannt machen zapoznać kogoś [z kimś]mit jdm \bekannt sein znać kogoś4) ( öffentlich)\bekannt geben Wahlergebnis ogłosić, podać do wiadomości\bekannt machen Aufruf, Information obwieścić, rozpowszechnić\bekannt werden stać się wiadomym; ( unerwünscht) przeciecdas darf nicht \bekannt werden to nie może przedostać się do publicznej wiadomości -
7 ogólnie
\ogólnie biorąc im Großen und Ganzen\ogólnie mówiąc im Allgemeinen
См. также в других словарях:
powszechnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., powszechnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób ogólny, powszechny; przez ogół, przez wszystkich; ogólnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powszechnie poważany, szanowany. Ktoś jest powszechnie znany. Powszechnie wiadomo o czymś.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powszechnie — powszechnieej «przez wszystkich, przez ogół; ogólnie, pospolicie» Powszechnie wiadomo. Powszechnie akceptowany, chwalony. Powszechnie stosowany, używany. Był powszechnie lubiany, znany. Prawo, przepisy powszechnie obowiązujące … Słownik języka polskiego
popularny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, popularnyni, popularnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępny, zrozumiały, nietrudny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Literatura popularna. Muzyka popularna. Cykl popularnych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popularny — popularnyni, popularnyniejszy 1. «przedstawiony w sposób zrozumiały dla wszystkich; przystępny, łatwy, prosty» Broszurki, odczyty popularne. Koncert muzyki popularnej. Popularne streszczenie trudnego dzieła. Teatr popularny. 2. «powszechnie znany … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
jawny — jawnyni, jawnyniejszy «dokonywany albo odbywający się w sposób dla wszystkich widoczny, powszechnie znany, wiadomy; nie maskujący się, nie ukrywany, publiczny; wyraźny, oczywisty» Jawna sprzeczność; jawne przeciwieństwo. Jawna niechęć, wzgarda.… … Słownik języka polskiego
mól — m I, DB. mola; lm M. mole, D. moli (molów) «Tineola, motyl nocny z rodziny o tej samej nazwie, którego gąsienice żywią się pokarmem roślinnym lub substancjami pochodzenia zwierzęcego, występuje prawie na całym świecie; powszechnie znany jest mól… … Słownik języka polskiego
muchomór — m IV, DB. muchomórmora, Ms. muchomórmorze; lm M. muchomórmory «Amanita, grzyb kapeluszowy z rodziny bedłkowatych, występujący w wielu gatunkach; większość gatunków zawiera trujące alkaloidy; w Polsce najbardziej niebezpieczny jest muchomór… … Słownik języka polskiego
oklepanka — ż III, CMs. oklepankance; lm D. oklepankanek 1. pot. «powszechnie znany, oklepany fakt, argument itp.; frazes, banał, slogan» Mówić, powtarzać oklepanki. 2. pot. «banalny wiersz o niewyszukanych rymach; rymowanka» Wiersz ten to banalna oklepanka … Słownik języka polskiego
oklepany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oklepać (p.) oklepany w użyciu przym., pot. «powszechnie znany; pospolity, banalny» Oklepany dowcip, temat, zwrot. Oklepana melodia. Oklepane morały, treści, słowa … Słownik języka polskiego
pospolity — pospolityici, pospolitytszy 1. «często się zdarzający, wszędzie spotykany, występujący; powszechnie znany» Pospolite imię. Pospolite zjawiska w przyrodzie. Pospolita roślina. Pospolity chwast. Pospolite zwierzę. ∆ jęz. Rzeczownik pospolity… … Słownik języka polskiego