-
1 powodzić\ się
powodz|ić sięнесов. безл.:, dobrze mu się \powodzić\ sięi ему хорошо живётся, он преуспевает; w ostatnich czasach nie \powodzić\ sięi mu się в последнее время ему не везёт (его дела идут плохо); jak ci się \powodzić\ sięi? как (ты) поживаешь?, как твой дела?
+ wieść się -
2 powodzić się
-
3 szczęścić\ się
szczęśc|ić sięнесов. безл. u 3 л. ед. везти, удаваться, счастливиться przest:, nie \szczęścić\ sięi mu się w życiu ему не везёт в жизни; we wszystkim mu się \szczęścić\ sięi ему во всём удача
+ udawać się, wieść się, powodzić się -
4 szczęścić się
несов. безл. и 3 л. едвезти́, удава́ться, счастли́виться przest.nie szczęści mu się w życiu — ему́ не везёт в жи́зни
we wszystkim mu się szczęści — ему́ во всём уда́ча
Syn:
См. также в других словарях:
powodzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk VIIb, powodzić siędzi się {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś układa się w życiu, pracy; czyjeś sprawy, działania dają dobry skutek, przynoszą korzyści (zwłaszcza materialne); wieść się, udawać się, iść, darzyć się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powodzić — dk VIa, powodzićdzę, powodzićdzisz, powodzićdził, powodzićdzony «wiodąc poprowadzić kogoś, coś przez pewien czas» Powodzić kogoś po muzeach, po teatrach. powodzi się ndk nieos. «wiedzie się, układa się w życiu» Komuś dobrze, źle się powodzi.… … Słownik języka polskiego
wieść się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Vc, wiedzie się, wiodło się {{/stl 8}}{{stl 7}} szczęścić się, powodzić się, darzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiepsko jej się wiedzie ostatnio. W interesach mu się nie wiodło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urwać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}urywać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urwać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk IIb, urwać sięwie się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś przestało się dobrze powodzić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
darzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk, darzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} dobrze się powodzić, układać się po czyjejś myśli; mieć szczęście, szczęście komuś sprzyja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech ci się darzy! Darzyło mu się w polu i zagrodzie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście odwraca się – odwróciło się [odstępuje – odstąpiło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś przestaje się szczęścić, zaczyna się źle powodzić, nic się nie udaje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był pewny, że wygra, ale nagle szczęście odwróciło się od niego i przegrał wszystko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
szczęścić — ndk VIa, szczęścićści przestarz. «darzyć kogoś szczęściem, pomyślnością, błogosławić, uszczęśliwiać» Los nam szczęścił. szczęścić się «powodzić się, wieść się; udawać się» Szczęści się komuś w życiu … Słownik języka polskiego
pavesti — pavèsti, pàveda, pàvedė K, KŽ; N 1. tr. NdŽ padėti eiti vedant: Blogai [aklam], ir nebus kas pàveda, kai man, viena, išgriūsiu iš lovos, ir gulėk, šitep bus Kpr. Pàvedė vaikai [tėvą], nugriuvo vėl, žiūri, jau pamėlę lūpos Skdt. Apent anam… … Dictionary of the Lithuanian Language
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego