powąchać

См. также в других словарях:

• powąchać — dk I, powąchaćam, powąchaćasz, powąchaćają, powąchaćaj, powąchaćał, powąchaćany «wciągnąć nosem zapach czegoś» Powąchać kwiaty, perfumy. Powąchać owoce, mięso. ◊ Nie powąchać prochu «nie brać udziału w walkach, nie zakosztować żołnierskiego życia …   Słownik języka polskiego

• powąchać — Nie powąchać prochu zob. proch 4 …   Słownik frazeologiczny

• powąchać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wąchać (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nie wąchać [powąchać] prochu — {{/stl 13}}{{stl 33}} nie uczestniczyć jeszcze w walce, nie brać udziału w bitwie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojęłam strach żołnierza, co nigdy nie wąchawszy prochu, pierwszy raz znalazł się pod obstrzałem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wąchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wąchaćam, wąchaća, wąchaćają, wąchaćany {{/stl 8}}– powąchać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wciągać powietrze do nosa dla poznania zapachu czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nieuzbrojony — Oglądać, widzieć, zobaczyć itp. coś okiem nieuzbrojonym «oglądać, widzieć coś bez przyrządów optycznych»: W sferze biologicznej przenika nas świat mikrobów: bakterii i wirusów (...). Nie możemy ich dotknąć, powąchać czy zobaczyć okiem… …   Słownik frazeologiczny

• proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… …   Słownik frazeologiczny

• obwąchać — dk I, obwąchaćam, obwąchaćasz, obwąchaćają, obwąchaćaj, obwąchaćał, obwąchaćany obwąchiwać ndk VIIIb, obwąchaćwąchuję, obwąchaćwąchujesz, obwąchaćwąchuj, obwąchaćiwał, obwąchaćiwany «powąchać dookoła, ze wszystkich stron; zbadać węchem» Pies… …   Słownik języka polskiego

• po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

• proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… …   Słownik języka polskiego

• nawąchać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, nawąchać sięam się, nawąchać sięa się, nawąchać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wąchać coś długo, do woli lub do przesytu, powąchać coś wielokrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawąchać się kwiatów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień