-
1 postulare
1) требовать, просить a) вооб.напр. iudicatum solvi satis postul. a procuratore (1. 21 D. 46, 8. 1. 35 § 2 D. 3, 3. 1. 39 § 6 eod. 1. 16 D. 37, 1. 1. 6 pr. D. 36, 1);arbitrum (1. 35 D. 38, 2);
tutorem (1. 2 D. 27, 7);
postulatio, требование, прошение, напр. postul. non iniqua (1. 35 D. 8, 3. 1. 1 pr. D. 25, 4. 1. 2 § 2 D. 38, 15);
b) в тесн. см. слова: xoдатайствовать в суде о чем, отыскивать свои права, требовать судебным порядком (tit. D, 3, 1. C. 2, 6. 1. 1 § 2 D. cit. cf. 1. 4 § 8 D. 39, 2. 1. 9 § 2 D. 48, 49. 1. 9 § 2 D. 1, 16. 1. 4 D. 47, 23. 1. 2 § 4 D. 40, 16. 1. 4 § 1 D. 50, 7);
postulatio, postulatum, ходатайство в суде, жалоба, требование, иск, post. iudicis в древнем судопроизводстве (Gai. IV. 12. 1. 9 § 4 D. 1, 16. 1. 1 § 6 D. 3, 1);
2) вызывать, требовать, a domino postulatus (servus), ut pecuniam praestet (1. 13 C. 4, 26); подавать на кого жалобу в суд, обвинять = accusare, напр. postul. aliquem crimine s. criminis (1. 11 § 2 D. 24, 2. 1. 41 D. 46, 3. 1. 7 § 3 D. 48, 2. 1. 2 pr. D. 48, 3. 1. 16 pr. D. 49, 16. 1. 27 D. 25, 2. 1. 34 § 1 D. 23, 2);postulationem introducere (1. 1 C. 12, 22. 1. 17 C. 2, 12. 1. 1 C. 3, 9).
postul. adulterum (1. 17 § 6 D. 48, 5);
lenocinii, incesti postulari (1. 39 § 1. 8 eod. 1. 53 D. 46, 1. 1. 33 D. 3, 5, 1. 1 § 1. 6. 1. 3 § 6 seq. D. 26, 10);
postulatio, обвинение (1. 3 § 10 eod. 1. 31 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 2);
quaestioni postulari (1. 12 § 5 D. 40, 9).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > postulare
-
2 actio
āctio, ōnis f. [ ago ]2) тж. pl. действие, деятельность, активность ( virtutis laus omnis in actione consistit C)a. corporis C — физическая деятельность, тж. CC физиологические функцииa. vitae C — жизнедеятельность, образ жизни3) поступок, деяние (actiones honestae, rectae Sen)4) совершение, исполнениеgratiarum a. C, PJ и actiones PJ — изъявление благодарности5) совещание (tribunorum L, C); переговоры ( consulum de pace C)6) судебный процесс, дело, тяжба (a. civilis C); жалоба, иск (actionem constituere, instituere или intendere C, adversus aliquem VM)10) мероприятие, распоряжение (a. consularis, tribunicia L)11) юр. процессуальная формулаinde illa a.: «ope consilioque tuo furtum aio factum esse» C — отсюда формула: «я утверждаю, что кража совершена тобой и по твоему же замыслу»12) судебное заседание, слушание дела, сессия ( actio in C Verrem prima C)13) рит. выразительные средства, ораторская манера (a. vehemens, plena animi C)actionem Cicero alias quasi sermonem, alias eloquentiam quandam corporis dicit Q — под термином «actio» Цицерон понимает как будто то (самую) речь, то некое телесное красноречие (т. е. мимику и жестикуляцию)14) сценическое представление, актёрская игра (a. tragica C) -
3 agnus
āgnus, ī m.агнец, ягнёнокagnum lupo eripere postulare погов. Pl — желать вырвать ягнёнка у волка, т. е. хотеть невозможногоa. Phrixēus M — Фриксов агнец, поэт. созвездие Овна -
4 ambitus
I ambītus, a, um part. pf. к ambio II ambitus, ūs m.1) хождение вокруг, окольный путь, обход ( longo ambĭtu circumducere L); кружение, круговращение ( siderum C); круговорот, смена (saeculorum T; temporum Ap)2) изгиб, кривизна, излучина ( properantis aquae H)4) охватывание, объятие ( mutuus Pt)5) обхват, толщинаilex triginta pedum ambitu PM — дуб в 30 футов в обхвате6)а) окружность, очертание, контур (castrorum T; muri QC)б) край (extremus a. campi T); протяжение ( Asiae PM); прилегающая (окрестная) земля (a. aedium LXIIT ap. Vr)7) околичности, увёртки, обиняки ( per ambitum enuntiare Su)circa rem ambitūs facere L — ходить вокруг да около, говорить уклончиво, обиняками8) ритор. предложение, период ( perfectus completusque C)verborum a. Pt — закруглённая тирада9)а) хлопоты (преим. с противозаконными средствами, с помощью подкупа)lex de ambitu или lex ambitus C — закон против злоупотреблений (при соискании гос. должностей)suffragiorum a. T — избирательные махинацииб) происки, интриги ( leges ambitu turbabantur T)10) хвастовство, тщеславие, показной блеск ( ambitum relinquere Sen) -
5 delatio
dēlatio, ōnis f. [ defero ]1) донесение ( exploratorum Amm)2) юр. обвинительное сообщение, обвинениеdelationem (или delationis partes T) dare alicui C — предоставить кому-л. роль обвинителяdelationem nominis postulare in aliquem C — просить разрешения привлечь кого-л. к судебной ответственности3) ( в эпоху империи) донос T, PJ -
6 dies
1. diēs, ēī (арх. gen. diē P, Sl, V и diī V) m., f. (в pl. тк. m.)m.1) деньpostero die C, postera die Sl, altero die и postridie ejus diei Cs на — другой деньdiem ex die expectare C и diem de die prospectare L — со дня на день ожидатьhesterno (hodierno) die C etc. — вчера (сегодня)multo die Cs (ad multum diem C или ad multum diei L) — до позднего дневного часаad diem secundo vel tertio Treb — два-три раза в деньbis in die C и bis die CC — дважды в деньdiem noctemque Cs, dies noctesque C и nocte dieque M — день и ночь (круглые сутки, беспрерывно); d. ( или d. natalis C и d. natalicius M) день рождения (d. meus C)plurium dierum hiems PJ — буря, длившаяся (длящаяся) ряд днейd. supremus O, Nep etc. — день смерти (смертный час)obire diem supremum Nep (suum C), obire diem Nep или diem fungi Just — умереть2) время (d. levat luctum C; тж. d. adĭmit aegritudinem Ter)ante (suam) diem V — прежде времени, безвременно или O до срокаpaucis illis diebus C — на этих днях, несколько дней тому назадdie aliquid vendere Cato — продать что-л. вовремя3) погода (d. tranquillus PM); климатические условия (sub quocumque die Lcn)4) свет ( non cernitur dies PM)5) дневной путьdierum plus triginta in longitudinem patere L — простираться на тридцать дней пути с лишком6) дата, число ( epistulae C)2. f. преим. (у C всегда)1) срокdiem dare (dicere) C, Cs — назначить день, срокemere aliquid in diem Nep или die caecā Pl — покупать что-л. в кредитd. pecuniae C, L и d. solutionis Dig — срок платежаd. annua C — годичный срок (платежа)aliquā die Pt — в какой-л. день, когда-нибудь2) отсрочка, передышка ( postulare perexiguam diem C) -
7 indicium
ī n. [ index ]1) заявление, показание, донос (i. conjurationis C)facere i. alicui Pl, Ter (deferre i. ad aliquem T) — заявить, доложить, донести кому-л.i. profiteri Sl (тж. deferre QC и offerre T) — выразить желание заявить (донести) о чём-л.postulare i. C — просить разрешения заявить (донести) о чём-л.3) показатель, признак, знак, доказательство, улика (indicia et vestigia veneni C; i. benevolentiae C; innocentiae QC)indicio esse alicujus rei Ter (alicui rei Nep или de aliqua re Ter) — служить доказательством чего-л.4) свидетельство, отражение (lĭber i. est animi O) -
8 infit
-
9 nugae
nūgae, ārum f.1) пустяки, вздор, шутки Ctl, C, Hnugas agere Pl — говорить вздор, дурачитьсяnugas (agis)! Pl — (ты говоришь) вздор!, ерунда!2) ветрогон, пустомеля, болтун, несерьёзный человек ( nugas amicos habere C) -
10 pumex
icis m.1) пемза PM, O, Ctl, Senaquam a pumīce postulare погов. Pl = — требовать от кого-л. невозможного2) скважистый (пористый) камень PM, O, V etc. -
11 spatium
ī n.1) пространство, протяжение ( castrorum C); простор, место (s. non erat agitandi equos Nep)2) величина, размеры (colli O; elephantis Lcn); длина ( viae O)in s. trahere O — вытягивать (растягивать) в длинуin s. fugere O — бежать прямо3) расстояние, промежуток ( inter muros L); отрезок, путь (s. longum itineris Cs)aequo spatio abesse (distare) ab aliquā re Cs etc. — находиться на равном расстоянии от чего-л.s. propinquitatis Cs — небольшое (близкое) расстояниеvitale s. CC, тж. s. aetatis Pl, aevi O и vitae O, PM — жизненный путьaddere in spatia V, Sil и spatia corripere V, Su — ускорить прохождение пути4) ристалище, ипподром ( in spatio decurrere C)extremum ( supremum) s. Su — конец ристалища6) промежуток времени, время, период, срок (s. triginta dierum C)perexiguo intermisso spatio Cs или spatio minimo interposito Pt — по прошествии короткого времени, после коротенькой паузыsex dies spatii ad aliquam rem conficiendam postulare Cs — требовать шестидневного срока для совершения чего-л.s. praeteriti temporis C — прошлое, минувшееs. animo dare QC — дать срок для размышленияirae s. dare L, Sen — дать остыть гневуrequiem spatiumque furori petere V — просить передышки, чтобы дать улечься страстиextremum s. vitae J — предел жизни, кончинаspatio pugnae defatigati Cs — утомлённые долгой битвой; ноpugnae s. dare QC — сделать перерыв в битве7) мера, размер, количество (trochaeus eodem spatio est quo choreus C) -
12 urna
ae f. [из urcna от urceus\]1) сосуд, ваза Pl, V, Prp, O etc.2) урна для хранения денег, копилка (u. argenti H)4) урна для бросания жребия (u. sortium Amm)urnam postulare T — требовать, чтобы вопрос был решён бросанием жребия5) поэт. урна судеб ( omnium sors versatur urnā H)7) мера сыпучих тел и ёмкости = 1/2 амфоры = 4 конгиям = 24 секстариям = 13,13 л Cato, PM -
13 vindiciae
претензия, требование, искpostulare vindicias secundum libertatem L — требовать отпущения на волюvindicias dare (decernere) secundum libertatem L — признать иск в пользу (временного) дарования свободы (лицу)vindicias ab libertate dicere или vindicias dare (decernere) secundum servitutem (или ab libertate in servitutem) L — признать рабом, присудить к отдаче в рабство -
14 advocatio
1) судебная защита, помощь по судебному делу, officium advocationis (1. 54 D. 9, 1);2) звание адвоката, adv. Caesariensis. Palaestina (1. 30 C. 2, 3. 1. 27 C. 8, 41).advocationem. praestare (1. 6 § 1 D. 6, 1), praebere (1. 32 pr. D. 5, 2), suscipere (1. 9 § 5 D. 1, 16), postulare (1. 23 § 4 D. 4, 6), advocationibus interdicere (см. s. 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > advocatio
-
15 alienus
1) принадлежащий другому, чужой, al. lis, causa, относящийся к другому (1. 11 pr. D. 44, 4. 1. 2 § 1. D. 49, 4);alieno nomine agere, litigare, appellare (1. 20 pr. D. 49, 1. 1. 1 § 12. 13. D. 49, 4), postulare, stipulari, opus nov. nunciare (l. 1 § 3. D. 39, 1. 1. 13 § 13. 1. 39 § 3. D. 39, 2);
al. negotium agere (1. 14. D. 2, 11. 1. 6 § 10 D. 3, 5);
al. factum promittere (1. 38 pr. § 1. 2. D. 45, 1);
aes al. (см. aes. s. 3);
al. jure contendere;
al. juris petitor (1. 8 § 3 D. 39, 1);
al. juri subjectum esse s. al. juris, al. potestatis, in al. potest. esse, находиться под властью другого лица, под властью отца или господина, против. sui juris esse (tit. J. 1, 8. D. 1, 6); отсюда in jus al, pervenire (1. 14 § 3 D. 36, 2);
al. postumus против. post. Suus, родившийся после смерти отца, но не как suus heres завещателя (§ 26. 28 J. 2, 20);
al. familia обозн. семью, в которую входит кто-нибудь через усыновление (1. 6 § 4 D. 37, 4);
al. Materfam. (1. 8 D. 48, 5);
al. periculum, убытки, за которые отвечает другое лицо (1. 4. D. 36, 1);
al. ususfr., право полного пользования, предоставленное другому лицу, а не собственнику (1. 25 pr. D. 50, 16);
al. metus, страх, вызванный третьим лицом (1. 14 § 5 D. 4, 2);
2) не участвующий в чем, al. a vu (1. 9 § 1 D. 4, 2); (1. 3 C. 6, 28). 3) несообразный, нелепый, неуместный, aliena loqui (1. 4 § 1 D. 21, 1);dolus (1. 11 pr. D. 44, 4); в особ. обозн.: быть собственностью другого лица; отсюда alienum (subst.) чужая собственность (1. 2 D. 6, 1. 1. 56 § 1 D. 47, 2), именно чужое недвижимое имущество (1. 8 pr. D. 8, 1. 1. 8 pr. D. 10, 1. 1. 15 § 2. 1. 30 § 1 D. 39, 2).
alienius tempus (позже) (1. 6 C. 7, 64);
non alienum est (1, 47 D. 6, 1. 1. 4 § 3 D. 38, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > alienus
-
16 apud
(praep.) 1)означ. лицо, а) во владении (detentio) которого находится что-нибудь (1. 63 D. 50, 16. 1. 47 § 1 D. 2, 14. 1. 28 D. 16, 3. 1. 7 § 10. D. 26, 7. 1. 3 § 2. 1. 4 D. 43, 5);concipere, edere partum ap. aliquem (l. 4 § 15. 1. 10 § 2. 1. 33. pr. D. 41, 3);
b) под властью которого остается кто-нибудь (1. 1. pr. D. 43, 30); ар. hostes esse, decedere (l. 19 § 5. 1. 20. D. 3, 5. 1. 3 § 1. D. 50, 16), ap. se retinere hominem liberum (1. 3 § 4 D. 43, 30);
c) которому служит известное право, tutela remanet ap. aliquem (1. 1 § 3. D. 26, 4);
legisactio est ap. aliquem (см. actio s. 2);
d) в присутствии которого совершаются юридические действия, ар. judicem agere (l. 10 § 1. D. 4, 2. 1. 25 pr. D. 28, 2), experiri (1. 23. D. 16, 3), petere (1. 9 § 2. D. 39, 2), postulare (1. 1 § 2, 6. D. 3, 1), provocare (1. 43. D. 10, 2), impetrare (1. 6. D. 5, 2), res defenditur (1. 5 eod), examinatur (I. 32. pr. D. 22, 1), quaeritur (§ 1. J. 4, 6), probare (1. 10 § 3. D. 2, 13);
ap. Praetorem adoptare (§ 8 J. 1, 11), manumittere (1. 1. Dю 1, 14);
Praeses ap. se adoptare potest (1. 2 D. 1, 18);
ap. semetipsum in adoptionem dari, emancipari (1. 3. D. 1, 7);
magistratus, ap. quem legisactio est (1. 4. eod.);
ap. Praef. audiri (1. 1 § 5. D. 1, 12), ap. consilium causam probare (1. 9 § 1. D. 26, 8);
ap. officium cavere (1. 17. D. 2, 4);
e) означ. верителя, за должннка которого кто-нибудь поручается, ар. aliquem pro aliquo fidem suam obligare, fidejubere, intervenire, obligari, mandatorem existere (1. 27 § 2. D. 16, 1. 1. 15 § 1. 1. 16 pr. 1. 21 § 3. 1. 24. 71. pr. D. 46, 1);
f) для означ. сочинений юристов, на которые кто-нибудь ссылается, ар. veteres dicitur (1. 53. pr. D. 50, 16); ар. antiquos quaerebatur (1. 21. pr. C. 6, 2); ар. Plautium placuit (1. 28 § 3. D. 24, 1);
ap. Julianum quaeritur (1. 39 § 2. D. 3, 3);
ap. Julianum Marcellus notat (1. 9. D. 50, 16);
ap. Ursejum Cassius scribit (1. 10 § 5. D. 7, 4);
g) для означ. лиц, у которых что-нибудь делается, что-нибудь имеет место, jus quod ар. omnes peraeque custoditur (1. 9. D. 1, 1);
ap. Graecos (1. 6 § 1. eod.);
ap. populum Rom. (1. 2 § 35. D. 1, 2);
ap. veteres, vetustiores (1. 1. pr. D. 1, 11. 1. 1. D. 1, 15);
2) при, для означ. места, ар. aedem deponere (1. 5 § 2. D. 16, 3);educari apud aliquem (1. 3. C. 5, 25).
ap. sedes suas et domicilium suum esse (1. 28 § 5. D. 40, 5);
3) ap. acta (см.).ap. civitatem incolam esse (1. 2. pr. D. 49, 18).
-
17 impeerare
достигать, получать, petere, postulare et impetr. (1. 34 D. 13, 7. 1. 9 § 1 D. 36, 1. 1. 1 § 8 D. 48, 16);desiderare nec. impetr. (1. 3 § 6 D. 17, 4. 1. 1 § 1 D. 42, 5). Impetrabitis, достижимый, возможный (1. 1 § 44 D. 43, 20). Impetratio, получение, исходатайствование: impetr. actionis (rubr. C. 2, 58). Impetrator, тот, кто получает: beneficii impetr. (1. 3 C. Th. 12, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > impeerare
-
18 iustus
(adi.) iuste (adv.) сообразный с правом, а) законный, справедливый, основательный;iuste, не без основания, справедливо, напр. i. metus (1. 7 § 1 D. 4, 2. 1. 43 D. 39, 6);
i. timor mortis (1. 3 D. 4, 6);
vani timoris i. excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);
i. dolor (1. 3 § 3 D. 29, 5. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 9);
i. causa errandi, erroris (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 11 D. 41, 4);
i. error (1. 2 D. 4, 1. 1. 11 § 10 D. 11, 1. 1. 50 pr. D. 41, 2. 1. 44 pr. D. 41, 3);
i. causa ignorantiae, i. ignorantia (1. 66 § 1 D. 6, 1. 1. 89 § 7 D. 31. 1. 15 § 5 D. 43, 24. 1. 42 D. 50, 17);
i. ratione motum donare (1. 7 § 1 D. 39, 5);
i. ratione opinari (1. 11 § 3 D. 11, 1);
iuste putare, credere (1. 21 D. 15, 3. 1. 1 § 8 D. 25, 4);
ex i. causa abesse (1. 19 pr. 1. 20. 28 § 3. 1. 29. 36 D. 40, 5);
i. causa excusationis (1. 25 D. 17, 1. 1. 37 pr. D. 27, 1);
i. causa traditionis (1. 3 § 1 D. 6, 2. 1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 3. 4. 8 D. 10, 3. 1. 24 D. 41, 2. 1. 2. 3 pr. D. 43, 17);
b) на основании закона;
iuste, законно, i. possessor (1. 31 § 2 D. 5, 3. 1. 7 § 3 D. 6, 2);
iuste possidere (1. 22 § 1 D. 9, 4. 1. 3 § 5. 1. 11 D. 41, 2. 1. 4 § 12 D. 41, 3. 1. 1 pr. D. 41, 9);
i. retentio (1. 55 § 4 D. 47, 2);
repetitio (1. 31 § 1 D. 16, 3);
exceptio (1. 66 D. 50, 17);
i. rem postulare (1. 39 pr. D. 21, 2);
i. querela (1. 11 § 2 D. 48, 8);
iuste queri (1. 6 D. 38, 6);
deprecari (1. 2 D. 1, 6);
exigere (1. 24 D. 42, 8. 1. 24 pr. D. 22, 1);
contradicere (1. 14 D. 40, 5. 1. 3 C. 40, 16);
i. accusator (1. 2 § 9 D. 48, 5);
i. appellatio;
non iuste appellare (1. 21 § 2 D. 49, 1);
i. sententia (1. 21 D. 3, 2);
iustissime edicere (1. 7 pr. D. 3, 4);
i. interpretatio (1. 201 D. 50, 16);
i. pactum (1. 52 § 2 D. 2, 14);
i. conventio, i. causa conventionis (1. 5 § 2 D. 18, 5. 1. 18 D. 23, 4); особ. по гражданскому праву = legitimus, напр. iustas nuptias inter se cives Rom. contrahunt, qui secundum praecepta legum cogunt (pr. J. 1, 10);
i. matrimonium (1. 13 D. 34, 9. 1. un. pr. D. 38, 11. cf. Ulp. V, 3);
i. uxor (1. 31 D. 23, 2. 1. 28 § 3. D. 28, 2. 1. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 17 § 3 D. 1, 7);
iuste procreati, i. liberi, прот. vulgo quaesiti (1. 4 § 3 D. 2, 4. 1. 2 § 1 D. 38, 17. 1. 12 D. 1, 5. 1. 2 pr. D. 1, 7);
i. pater (1. 44 § 3 D. 23, 2. 1. 9 D. 50, 1), tutor (1. 27 pr. D. 26, 2);
i. aetas, прот. pupillaris (1. 16 D. 49, 14. cf. 1. 50 § 6 D. 32. 1. 8 D. 12, 4. 1. 16 § 17 D. 36, 1. 1. 8 § 3 D. 40, 1. 1. 2 C. 7, 4. 1. 2 C. 3, 31. 1. 28 D. 9, 4. 1. 34 D. 45, 3. 1. 6 D. 1, 5. 1. 9 pr. D. 40, 2);
i. dominii exceptio (1. 16 D. 6, 2. 1. 57 D. 17, 1);
i. hereditas (1. 3 § 2 D. 17, 2);
non i. testamentum (1. 3 D. 26, 3. 1. 22 D. 29, 2. 1. 1 pr. D. 28, 1);
c) соответствующий, сообразный с обстоятельствами, напр. sumtus iusti (1. 6 § 1 D. 5, 4);
iustam sumtus rationem egredi (1. 14 § 6 D. 11, 7. 1. 39 eod.);
i. sepulcrum (1. 43 eod.);
iusta facere mortuo (1. 2 D. 2, 4. 1. 20 § 1 D. 29, 2);
d) соразмерный: iusto pretio rem aestimare (1. 10 § 2 D. 10, 3. 1. 16 § 9 D. 20, 1. 1. 36 pr. D. 24, 1. cf. 1. 3 § 5 D. 49, 14);
pluris iusto vendere (1. 31 § 4 D. 40, 5. 1. 12 § 1 D. 23, 3. 1. 54 D. 31);
e) справедливо поступающий: iudex i. (1. 14 § 13 D. 11, 7);
iustius facere (1. 12 D. 28, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > iustus
-
19 maritus
супруг, mariti affectio - uxoris animus (1. 5 § 1 D. 48, 20);iure mariti postulare ream adulterii (1. 2 § 1. 1. 11 § 7. 1. 13 § 4. 1. 14 § 3. 1. 40 pr. D. 48, 5. 1. 1. 6 C. 9, 9);
mariti = vir et uxor (1. 32 § 1 D. 24, 1);
maritalis, брачный, супружеский, marit. affectio, honor (1. 32 § 13 D. 24, 1. 1. 31 pr. D. 39, 5. 1. 3 D. 29, 6. 1. 3 C. 6, 34);
marit. dolor (1. 15 C. 9, 9. 1. 6 § 2 C. 5, 9. 1. 11 C. 6, 59).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > maritus
-
20 postulatio
см. postulare.Латинско-русский словарь к источникам римского права > postulatio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
postulare — POSTULÁRE, postulări, s.f. (livr.) Faptul de a postula. – v. postula. Trimis de oprocopiuc, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 postuláre s. f., pl. postulări Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic POSTULÁRE … Dicționar Român
postulare — v. tr. [dal lat. postulare chiedere ] (io pòstulo, ecc.). 1. (lett.) [rivolgersi a qualcuno per ottenere un favore, un beneficio e sim.: p. una raccomandazione ] ▶◀ chiedere, domandare, richiedere. ↑ esigere, reclamare. ‖ elemosinare, invocare,… … Enciclopedia Italiana
postulare — index arraign Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
postulare — po·stu·là·re v.tr. (io pòstulo) 1. CO richiedere con insistenza, spec. un beneficio, un favore, una carica e sim. 2a. TS dir.can. chiedere di essere ammesso in un ordine religioso | promuovere una causa di beatificazione o di canonizzazione 2b.… … Dizionario italiano
postulare — {{hw}}{{postulare}}{{/hw}}v. tr. (io postulo ) 1 Chiedere con insistenza: postulare cariche. 2 Chiedere l ammissione a un ordine religioso. 3 (filos.) Considerare come vera, per ragioni particolari, una proposizione non evidente né dimostrata … Enciclopedia di italiano
postulare — v. tr. 1. chiedere, domandare, richiedere, supplicare, invocare □ (est.) esigere, reclamare CONTR. concedere, esaudire, accordare 2. mendicare, questuare 3. ipotizzare … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
demander — Demander, Deposcere, Petere, Procare, Rogare, Quaerere. Demander chose juste, honeste et convenante, Postulare, Poscere. Demander affectueusement, Contendere aliquid ab aliquo. Demander instamment, Exposcere. Il a ce qu il demande, Voti compos… … Thresor de la langue françoyse
postuler — [ pɔstyle ] v. <conjug. : 1> • XIIIe; lat. postulare « demander » I ♦ V. intr. Dr. Représenter en justice et faire les actes de la procédure. Les avoués postulent et concluent devant la cour d appel. Postuler pour un client. ⇒ occuper (I,… … Encyclopédie Universelle
commission — Commission, Curatio, Delegatio, Mandatum, Epistalma. Commissions de la Cour, Mandata Curiae. Une commission en forme, Authoritas mandati subsignata. La commission de faire les enquestes des parties, Inquirendi prouincia. Bailler commission de… … Thresor de la langue françoyse
postular — (Del lat. postulare, pedir.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 Pedir donativos para fines benéficos o religiosos: ■ postula para recoger dinero para luchar contra el cáncer. 2 Pedir que se tome una medida de interés general en un discurso o un… … Enciclopedia Universal
postulieren — behaupten; aussagen; eine Behauptung aufstellen * * * pos|tu|lie|ren 〈V. tr.; hat; geh.〉 etwas postulieren fordern, ein Postulat über etwas aufstellen [<lat. postulare „fordern“] * * * pos|tu|lie|ren <sw. V.; hat [lat. postulare, wohl zu:… … Universal-Lexikon