Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

posteri+(

  • 81 правнук

    pronipote м., bisnipote м.
    * * *
    м.
    1) pronipote m, f, bisnipote m, f
    2) мн. пра́внуки ( потомки) posteri m pl; figli m pl разг.
    * * *
    n
    gener. bisnipote, pronipote

    Universale dizionario russo-italiano > правнук

  • 82 правнучка

    pronipote ж., bisnipote ж.
    * * *
    ж.
    1) pronipote m, f, bisnipote m, f
    2) мн. пра́внуки ( потомки) posteri m pl; figli m pl разг.
    * * *
    n
    gener. bisnipote, pronipote

    Universale dizionario russo-italiano > правнучка

  • 83 сын

    ••
    2) (по отношению к народу и т.п.) figlio м.
    * * *
    м.
    1) figlio тж. перен. figliolo
    2) обычно мн. сыны ( потомки) figli m pl, discendenti m pl; discendenza f

    наши сыны — i nostri figli / discendenti / posteri

    3) Р книжн. nativo m, oriundo m
    ••

    сукин / собачий / чёртов сын бран.figlio d'un cane

    * * *
    n
    1) gener. figliolo, figliuolo, nato, figlio, figlio maschio
    2) colloq. maschio

    Universale dizionario russo-italiano > сын

  • 84 degenero

    dē-genero, āvi, ātum, āre (degener), I) v. intr.aus der Art schlagen, abarten, ausarten, 1) eig.: a) v. Pers.: Macedones, qui Alexandriam in Aegypto, qui Seleuciam ac Babyloniam, quique alias sparsas per orbem terrarum colonias habent, in Syros Parthos Aegyptios degenerarunt, Liv. 38, 17, 11. – b) v. Lebl.: poma degenerant sucos oblita priores, Verg.: frugum semina mutato solo degenerant, Flor.: sata quaedam caelo terrāque degenerant, Quint.: semina vidi lecta diu et multo spectata labore degenerare, Verg.: quamvis celerius locis umidis, tamen etiam siccis frumenta degenerant, nisi etc., Col.: plerumque degenerat surculus, si etc., Col. – m. ab u. Abl., comperimus eum malleolum, qui quattuor uvas tulerit, deputatum et in terram depositum a fecunditate materna sic degenerare, ut etc., Col. – m. in u. Akk., degenerat hordeum in avenam, Plin.: costae sex inferiores... in exteriorem partem recurvatae paulatim in cartilaginem degenerant, gehen in Knorpel über, Cels.
    2) übtr., moralisch oder geistig ausarten, entarten, entartet sein, sich entartet zeigen, sich seiner Abkunft unwürdig zeigen, seine (edle) Abkunft entwürdigen, a) von leb. Wesen: consuetudo eum et disciplina degenerare non sinit, Cic.: Pandione nata, degeneras! Ov.: praecipua Marcomannorum gloria viresque; nec Naristi Quadive degenerant, Tac.: horum
    ————
    (Aristotelis et Theophrasti) posteri... ita degenerant, ut ipsi ex se nati videantur, Cic.: nihil degenerasse (v. einem Volke), Cic. – m. ab u. Abl., a familia imperiosissima et superbissima, Liv.: a gravitate paterna, Cic.: ab hac perenni contestataque virtute maiorum, Cic.: ab antiqua libertate magis quam ab eloquentia, Tac.: a civili more, Suet.: a gentis suae moribus, Auct. b. Alex.: a Stoicis, a Zenone (v. einem Philosophen), Cic.: frater tuus, qui a vobis nihil degenerat, Cic.: deg. a labore ac virtute assuetudine voluptatum et contemptu ducis, Tac.: in tantum non modo a libertate, sed etiam a servitute degenerant, sie sind nicht nur so weit der Fr. entfremdet, sondern auch so tief in die Knechtschaft versunken, Tac.: ita degenerasse a suorum virtutibus, ut etc., Suet.: ita tum a semet ipso degeneravit, ut etc., Curt.: tantum pro! degeneramus a patribus nostris, ut etc., Liv.: tantum eos degenerasse a maioribus, ut etc., Iustin.: a Philippo illum (Alexandrum) patre tantum degenerasse, ut etc., Iustin. – m. bl. Abl. (von), non famā immanis alumni degenerat, Stat. Theb. 4, 148 sq. – m. Dat. (wem? = von wem?), patribus, Manil. 4, 77: Marti non deg. paterno, Stat. Theb. 1, 464: patri non deg. Achilli, Claud. IV. cons. Hon. 367. – m. in od. ad u. Akk., in Persarum mores (v. Heere), Liv.: in externum cultum, Curt.: in peregrinos externosque ritus, Curt.: ad theatrales artes, Tac. ann. 14, 21. – m. in u. Abl., in per-
    ————
    petiendis suppliciis, Tac. ann. 15, 68. – b) v. Lebl.: vita degeneraverat, Tac. ann. 1, 53: ut facile cerneres naturale quoddam stirpis bonum degeneravisse vitio depravatae voluntatis, Cic. Brut. 130.
    II) v. tr. entarten, A) im allg.: 1) eig.: adulteris coitibus degenerantur partus leaenarum, Solin. 17, 11. – 2) übtr.: a) übh.: quae (venus) si teneris conceditur, carpit corpus et vires animosque degenerat, Col. 7, 12, 11: multum degenerat (verdirbt) transcribentium sors varia, Plin. 25, 8. – m. in u. Abl., ni degeneratum in aliis huic quoque decori offecisset (hätte nicht seine Entartung in anderen Beziehungen auch diesen Vorzug verdunkelt), Liv. 1, 53, 1. – b) prägn., durch Entartung entstellen, -entwürdigen, - beflecken, entehren, Unehre machen,α) Pers.: propinquos, Prop. 4, 1, 79. – β) Lebl.: hanc (personam), diese Würde, Ov. ex Ponto 3, 1, 44: palmas, Ov. met. 7, 543: nomen illud sanctum, Capit. Opil. Macr. 7, 7: fortitudinem, Capit. Gord. 19, 6: tantum non deg. honorem, Stat. silv. 3, 1, 160.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > degenero

  • 85 luo

    1. luo, luī, luitūrus, ere (griech. λύω, löse, λύτρον, Lösegeld); I) büßen, abbüßen, stuprum morte, Cic.: noxam pecuniā, Liv.: sponsionem, Liv.: delicta maiorum, Hor.: ne sanguine liberûm suorum culpa defectionis lueretur, Liv.: ut morae culpa capitelueretur, Suet.: nunc culpam maiorum posteri luere, Curt.: debito supplicio scelus, Curt.: qui (obsides) capite luerent, si pacto non staretur, Liv. – II) büßen, durch Buße od. Strafe abwenden, pericula publica, Liv. 10, 28, 13: responsa, ungültig machen, Val. Flacc. 2, 570. – III) bezahlen, a) eine Schuld, aes alienum, Curt. 10, 2 (10), 25: debitum, Cod. Theod. 2, 4, 3. – dah. etw. durch Bezahlen der darauf haftenden Schuld einlösen, praedium a creditore, ICt.: fundum a testatore obligatum, ICt.: pignus, ICt. – b) als Strafe bezahlen, in singulas (arbores) aeris XX V, Plin. – dah. luere poenas od. poenam u. dgl., eine Strafe bezahlen = leiden, büßen für etw., poenas peccati, Cic.: poenas temere illati belli genti innoxiae, Iustin.: poenam pro caede, Ov.: supplicia crucibus, am Kreuze büßen, den Kreuzestod erleiden, Iustin.: augurium malis, das Unglück erleiden, das das Aug. vorherverkündete, Plin.: supplicium, Cod. Theod. – Partiz. Fut. luitūrus, Tert. adv. Marc. 5, 16. Claud. VI. cons. Hon. 141. Cod. Theod. 8, 5, 4.
    ————————
    2. luo, ere (griech. λούω), I) eig., waschen, bespülen, Graecia luitur Ionio profundo, Sil. 11, 22. – II) übtr., reinigen, innocentes, Val. Flacc. 3, 407. Sonst in den Kompositis ab-luo, di-luo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luo

  • 86 obstupesco

    obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden, starr werden, erstarren, I) physisch: obstupescit ita corpus nec sentit cruciatum, Plin. 36, 56: quid contremiscis senex? quid, lingua, trepidas? quid, oculi, obstupuistis? Sen. contr. 2, 3 (11), 1: donec desinat dolor et obstupescat ea pars, Scrib. Larg. 11: dentes obstupescent tui, werden stumpf werden, Vulg. Sirach 30, 10; vgl. Vulg. Ierem. 31, 29 u. 30. – m. Abl. (durch), vel frigore maxillae obstupuerint, Pelagon. veterin. 17 (270 Ihm). – II) geistig: a) erstarren, membra mea debilia sunt; animus timore obstipuit, mein Herz ist erstarrt vor Schrecken, Ter. adelph. 613: prägn., m. ab u. Abl., hoc terrore obstipuerant multitudinis animi ab omni conatu novorum consiliorum, war der Volksgeist vor (zu) jedem Versuche einer Staatsumwälzung erlahmt, Liv. 34, 27, 9. – b) verblüfft werden, stutzig werden, wie versteinert werden, in Bestürzung geraten, in Staunen (in Erstaunen, Verwirrung) geraten, auch (vor Erstaunen, Furcht usw.) stumm werden, obstipui, Ter. u. Ov.: obstupui ego, Petron.: obstipui steteruntque comae, Verg.: quid hic astans obstipuisti? was stehst du wie versteinert da? Plaut.: Ascyltos quidem paulisper obstupuit, war ein Weilchen stumm (schwieg ein W.), Petron.: postquam factum est obstupui et mihi visus sum captus esse,
    ————
    Cic.: sic enim obstipuerant, sic terram intuebantur..., ut etc., ihr starres Erstaunen, ihre zur Erde niedergeschlagenen Augen waren von der Art, daß usw., Cic.: obstupescunt (apes) potantes, wie erstaunt trinken sie davon, Varro: ipsae medius fidius mihi litterae (die Buchstaben) saeculi nostri obstupescere videntur, cum etc., Val. Max.: obstipuere animi Rutulis (den R.), Verg. – m. prädik. Adj., quidnam torpentes subito obstipuistis, Achivi? was seid ihr so plötzlich vor Erstaunen starr? Cic. poët.: obstipescent posteri imperia, provincias... triumphos audientes et legentes tuos, Cic.: ac primo conspectu tam foedae rei mirabundi parumper obstipuerunt, Liv.: obstipuerunt tot legiones, tam robustas senectutis reliquias intuentes, Val. Max.: Psyche immanitate praecepti consternata silens obstipuit, war vor Erstaunen still, Apul.: ipso aspectu defixus obstupui, Apul.: obstupui ego supplicii metu pavidus, Apul. – m. Abl. (durch, über), cum eorum aspectu obstipuisset bubulcus, Cic.: tum veluti proditā dolo Antiphili praetoris urbe captāque obstipuerunt omnes, Liv.: obstipuit visu Aeneas, Verg.: obstipuit formā Iove natus, Ov.: quid tantis obstupescis opibus? Apul. – m. ad (bei) u. Akk., obstupuerant ad magnitudinem pristinae eius fortunae virtutisque, Liv. 39, 50, 2. – m. allg. Acc., infert et alia, quae (worüber) multo grandius obstupescas, Cassiod. var. 2, 39, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstupesco

  • 87 postridie

    postrī-diē, Adv. (entst. aus posteri diei), des folgenden Tages, am folgenden Tage, tags darauf, Komik., Cic. u.a.: primā luce postridie, Caes. – mit folg. quam (als, nachdem), postridie intellexi, quam discessi, Cic. – mit folg. Acc., postridie ludos, tags darauf nach den Schauspielen, Cic.: Kalendas, Nonas, Idus, Liv. u. Gell. – mit folg. Genet., postridie eius diei, Caes. u.a. – Nbf. postrīduō, Plaut. mil. 1082 G. – Nbf. postpridie, Gregor. Tur. in glor. mart. 50. p. 524, 3. Not. Tir. 44, 46.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > postridie

  • 88 promineo

    prō-mineo, minuī, ēre (zu Wurzel *men-, hervorragen, vgl. immineo), hervorragen, hervortreten, -stehen, hineinragen, hinüberragen, vorspringen, I) eig.: a) aus der Ebene nach der Seite oder nach oben, α) v. Örtl.: pro-minet Graecia, Mela: cella caldaria prominet, Plin. ep.: collis prominens, Liv.: scopuli et prominentes orae, Tac.: Europa ad fretum nunc vaste retracta nunc prominens, Mela: Phaselis (promunturium) prominet penitus in altum, Liv.: collis prominet in pontum, Ov.: cubiculum prominet in lacum, Plin. ep.: regio a Tauro monte in Aegaeum usque prominens mare, Liv. – β) v. Körperteilen: barba prominens, Sen.: comae prominent hirtae, Curt.: prominent ungues numquam recisi, Curt.: prominet immodicum pro longa cuspide rostrum, Ov.: coma plurima torvos prominet in vultus, hängt hervor ins Gesicht, Ov. – b) aus der Tiefe: α) von Lebl.: prominente tigno (aus der Erde), Val. Max.: pr. Algido (über den A.), v. Laube hochgelegener Waldung, Hor. – β) v. Pers.: ex lectica, Sen. rhet.: ore, mit dem Gesicht (aus der Erde), Hor.: pectore nudo prominentes, sich (über die Mauer) herabneigend, vorgebeugt, Caes. – II) bildl.: quae (iustitia) nec sibi tantum conciliata sit nec occulta, sed foras tota promineat (ganz hervortrete), Cic. de rep. 3, 10: maxima pars eius (gloriae) in memoriam ac in posteri-
    ————
    tatem prominet, ragt, erstreckt sich hinein, Liv. 28, 43, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > promineo

  • 89 provisio

    prōvīsio, ōnis, f. (provideo), I) das Vorhersehen, a) Vorherwissen, animi, Cic. Tusc. 3, 30. – b) die Vorsicht, animi, Cic. or. 189. – II) die Vorsorge, Fürsorge, Vorkehrung, a) für etw.: temporis posteri, Cic.: omni diligentiae provisione, mit aller möglichen Sorgfalt, Eutr.: annonaria, Verproviantierung, Treb. Poll.: m. subj. Genet., provisione maiestatis tuae, Veget. mil.: provisione Severi et Traiani, Lampr. – Plur., honestae provisiones, Firm. math. 1, 2, 8: huiusmodi provisiones, Amm. 17, 3. § 3: egregiae et salutares provisiones, Corp. inscr. Lat. 6, 1741. – b) gegen etw.: omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne etc., gegen alle diese Mängel u. Nachteile sich zu wahren u. vorzusehen gibt es nur das eine Mittel, daß usw., Cic. de amic. 78.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provisio

  • 90 posteritas

    1) потомки, = posteri (1. 6 pr. D. 11, 7. 1. 36 § 2 C. 3, 28. 1. 7 C. 5, 27. 1. 30 C. 6, 42). 2) потомство = posteriores s. a. (1. 6. C. 4, 37. 1. 4 C. 5, 59).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > posteritas

  • 91 (posterus)

        (posterus) adj. with comp. posterior, us, and sup. postremus    [post].    I. Posit. (not used in sing. nom m.), coming after, following, next, ensuing, subsequent, future: cum ibi diem posterum commoraretur: postero die, S.: posterā nocte, N.: postera aetas, H.: posterā Crescam laude, in the esteem of posterity, H.— Plur m. as subst, coming generations, descendants, posterity: sic vestri posteri de vobis praedicabunt.—Ellipt.: quam minimum credula postero (sc. tempori), to-morrow, H.: in posterum oppugnationem differt, the next day, Cs.: in posterum (sc. tempus) confirmat, for the future, Cs.: longe in posterum prospicere.— As subst n., a sequence, result: posterum et consequens.—    II. Comp, that comes after, next in order, following, latter, later, posterior: ut cum priore (dicto) posterius cohaerere videatur: nec acumine posteriorum (oratorum), nec fulmine utens superiorum: Pars prior apparet, posteriora latent, O.: cogitationes, afterthoughts: quod prius ordine verbum est, Posterius facias, H.: Posterior partīs superat mensura priores, i. e. the bulk of the hinder parts, O.—Fig., inferior, of less account, of lower value, worse: nihil posterius, nihil nequius: non posteriores feram (sc. partīs), I shall not be behindhand, T.: utrum posterior an infelicior esset iudicare: quorum utrique patriae salus posterior suā dominatione fuit.—    III. Sup, hindmost, last, aftermost, rear: alia prima ponet, alia postrema: acies, S.: nec postrema cura, not the last, V.— Plur n. as subst, the last, rear: in agmine in primis modo, modo in postremis adesse, S.: non in postremis, especially (cf. in primis): Messapus primas acies, postrema coërcent Tyrrhidae iuvenes, V.—Fig., the last, lowest, basest, meanest, worst: genus: servitus postremum malorum omnium.

    Latin-English dictionary > (posterus)

  • 92 postrīdiē

        postrīdiē adv.    [i. e. posteri die], on the day after, the next day: postridie constituunt proficisci, Cs.: mane descendit: quid causae fuerit, postridie intellexi, quam discessi: postridie eius diei mane, Cs.—With acc, the day after: venatio, quae postridie ludos Apollinarīs futura est: postridie Idūs: Nonas, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > postrīdiē

  • 93 prōvīsiō

        prōvīsiō ōnis, f    [pro+VID-], a foreseeing, foreknowing: animi.— Foresight, providence: longa animi: posteri temporis, precaution for.—Provision against, prevention: horum incommodorum est una provisio, ut, etc.

    Latin-English dictionary > prōvīsiō

  • 94 posterus

    I
    postera -um, posterior -or -us, postremus -a -um ADJ
    coming after, following, next; COMP next in order, latter; SUPER last/hindmost
    II
    descendants (pl.); posterity, coming generations; the future

    Latin-English dictionary > posterus

  • 95 tramandare

    hand down
    * * *
    tramandare v.tr. to hand down, to hand on, to transmit: questa tradizione fu tramandata da padre in figlio, this tradition was handed on from father to son; tramandare ai posteri, to hand down to posterity.
    * * *
    [traman'dare]
    verbo transitivo to hand down, to pass on [tradizioni, racconto, cultura, segreto]
    * * *
    tramandare
    /traman'dare/ [1]
    to hand down, to pass on [tradizioni, racconto, cultura, segreto].

    Dizionario Italiano-Inglese > tramandare

  • 96 posterità

    posterità
    posterità [posteri'ta] <->
      sostantivo Feminin
    Nachwelt Feminin; (discendenza) Nachkommenschaft Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > posterità

  • 97 boster

    Welsh-English dictionary > boster

  • 98 bosteri

    Welsh-English dictionary > bosteri

  • 99 mhoster

    Welsh-English dictionary > mhoster

  • 100 mhosteri

    Welsh-English dictionary > mhosteri

См. также в других словарях:

  • Postĕri — (lat.), die Nachkommen; daher Posterität, die Nachwelt …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Posteri — (lat.), die Nachkommen; Posteriora, Nachfolgendes, spätere Ereignisse; auch soviel wie Gefäß; Posteriorität, das Spätersein (Gegensatz: Priorität); Posterität,Nachkommenschaft, Nachwelt …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Posteri — Postĕri (lat.), Nachkommen; Posterität, Nachkommenschaft, Nachwelt; Posteriōra, nachfolgende Dinge, spätere Begebenheiten; auch der Hintere; Posteriorität, das Spätersein, Nachstehen im Range (Gegensatz: Priorität) …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Posteri — Posteri, lat., Nachkommen; p. tas, Nachkommenschaft; p. ora, das Nachfolgende, Hintertheil; ap. ori, s. bei A …   Herders Conversations-Lexikon

  • POSTERI Dies — Kalendarum, Nonarum, Iduu, Veteribus infausti atque atri habebantur; etiam Posterum Diem nundinarum quidam observabant, ut de Augusto scribit sueton. c. 92. Hinc Posteri dies, pro atris ac infaustis. Nonius, Atri dies dicuntur, quos nunc nefastos …   Hofmann J. Lexicon universale

  • posteri — seinäjuliste …   Suomen slangisanakirjaa

  • POSTERI — posterisque …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • ARAUSIO — Urbs, Episcopatus et Principatus Galliae, in Provincia a Rhodano milliari, et Avenione 3. circiter milliaribus distat. Varia a Veteribus nomina sortita est, Arausio Cavarum, vel secundanorum, Arausica Civitas, et Arausionensis urbs, quô nomine a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Morphogenic network/Inspiration for morphogenic network — Inspiration for morphogenic network= Genetic algorithm with branchingThis theory was inspired by an attempt to apply the genetic algorithm to a classifier system. The traditional genetic algorithm fails to take into account that the gene pool is… …   Wikipedia

  • Артерии шеи и головы — …   Атлас анатомии человека

  • ANGLIA — Insulae Britanniae pars, olim Albion, seu Albania, ab albis rupibus (ur quidam volunt) quae primum illuc navigantibus apparent, sic dicta. Hodie in duaspartes dividitur, Angliam proprie sic dictam, veteribus Lhoegriam, et Cambriam, seu Walliam.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»