-
1 oskarżenie
сущ.• денонсация• денонсирование• донос• навет• обвинение• осуждение* * *oskarżeni|e☼ обвинение;akt \oskarżeniea обвинительное заключение; обвинительный акт;
postawić kogoś w stan \oskarżeniea обвинить кого-л. в чём-л., привлечь к ответственности кого-л.* * *собвине́ниеakt oskarżenia — обвини́тельное заключе́ние; обвини́тельный акт
postawić kogoś w stan oskarżenia — обвини́ть кого́-л. в чём-л., привле́чь к отве́тственности кого́-л.
См. также в других словарях:
stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
oskarżenie — n I 1. rzecz. od oskarżyć Uzasadnione, bezpodstawne oskarżenie. Akt oskarżenia. Świadek oskarżenia. Postawić kogoś w stan oskarżenia. 2. «skarga wniesiona do sądu przez uprawnioną osobę lub organizację, z żądaniem ukarania sprawcy określonego… … Słownik języka polskiego
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
