postępowania

См. также в других словарях:

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

• przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

• tryb — m IV, D. u, Ms. trybbie; lm M. y 1. «ustalony porządek, zwyczaj załatwiania określonych spraw; metoda postępowania, sposób, system» Tryb postępowania, załatwiania czegoś. Sprawa została załatwiona w trybie przyśpieszonym. Wszystko idzie, toczy… …   Słownik języka polskiego

• wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… …   Słownik języka polskiego

• ОССОВСКАЯ — (Ossowska), Мария (р. 16 янв. 1896) – польский философ и этик. Ученица Котарбиньского. В 1945–48 – проф. ун та в Лодзи, с 1948 – проф. Варшавского ун та, с 1956 – руководитель Отдела истории и теории морали Ин та философии и социологии Польской… …   Философская энциклопедия

• droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

• rola — 1. Czyjaś rola (jest) skończona «ktoś przestaje się czymś zajmować, nie może lub nie chce podejmować się nowych zadań»: Po tym tańcu wychodzę. Moja rola skończona. Obowiązki służbowe zostały dopełnione (...). A. Libera, Madame. 2. Grać, odegrać… …   Słownik frazeologiczny

• sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… …   Słownik frazeologiczny

• doigrać się — dk I, doigrać sięgram się, doigrać sięgrasz się, doigrać sięgrają się, doigrać sięgraj się, doigrać sięgrał się «doczekać się przykrych następstw karygodnego albo lekkomyślnego postępowania; ponieść skutki swojej lekkomyślności, nieposłuszeństwa …   Słownik języka polskiego

• dyrektywa — ż IV, CMs. dyrektywawie; lm D. dyrektywayw «wskazówka dotycząca postępowania; wytyczna, zalecenie, zarządzenie» Dyrektywy kierownictwa. Otrzymać dyrektywy postępowania. Działać zgodnie z dyrektywami. ‹ze śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego