-
1 приручать
глаг.• obłaskawiać• oswajać• oswoić• poskramiać• poskromić• udomowić• ugłaskać* * *oswajać, obłaskawiać -
2 укрощать
глаг.• obłaskawiać• oswajać• oswoić• poskramiać• poskromić• ugłaskać* * *okiełznywać, poskramiać, uśmierzać -
3 repress
[rɪ'prɛs]vtpeople utrzymywać (utrzymać perf) w ryzach, poskramiać (poskromić perf); revolt tłumić (stłumić perf); feeling, impulse tłumić (stłumić perf), pohamowywać (pohamować perf); desire powstrzymywać (powstrzymać perf), pohamowywać (pohamować perf)* * *[rə'pres](to keep (an impulse, a desire to do something etc) under control: He repressed a desire to hit the man.) pohamować, stłumić- repressive
- repressiveness -
4 приручить
глаг.• obłaskawiać• obłaskawić• oswajać• oswoić• poskramiać• poskromić• ugłaskać -
5 смирить
глаг.• poskromić -
6 укоротить
глаг.• poskromić• przykrócić -
7 укротить
глаг.• obłaskawiać• oswajać• oswoić• poskramiać• poskromić• ugłaskać -
8 усмирить
глаг.• pacyfikować• poskromić• spacyfikować• uspokajać• uspokoić -
9 captiver
1. chwytać2. opanować3. pojmać4. poskromić5. ujmować6. ująć7. więzić8. zjednać9. zjednywać10. zniewalać11. zniewolić -
10 dompter
1. obłaskawiać2. opanować3. opanowywać4. oswajać5. oswoić6. poskramiać7. poskromić8. ugłaskać9. ujarzmiać10. ujarzmić -
11 maîtriser
1. kierować2. obezwładniać3. opanować4. opanowywać5. panować6. pokonać7. poskromić8. przemagać9. rządzić10. zapanować -
12 ceansa
1 obłaskawiać 2 oswajać 3 oswoić 4 poskramiać 5 poskromić 6 potulny 7 ugłaskać 8 łagodny -
13 ekdi
obłaskawiać; oswajać; oswoić; poskramiać; poskromić; ugłaskać -
14 eldek
obłaskawiać; oswajać; oswoić; poskramiać; poskromić; ugłaskać -
15 ìtùlójú
1) obłaskawiać2) oswajać3) oswoić4) poskramiać5) poskromić6) ugłaskać -
16 tí ojú rêmôlê
1) obłaskawiać2) oswajać3) oswoić4) poskramiać5) poskromić6) ugłaskać -
17 títùlójú
1) obłaskawiać2) oswajać3) oswoić4) poskramiać5) poskromić6) ugłaskać -
18 zämen
1) obłaskawiać2) oswajać3) oswoić4) poskramiać5) poskromić6) tresować7) ugłaskać8) ujarzmiać
См. также в других словарях:
poskromić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poskramiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poskromić — → poskramiać … Słownik języka polskiego
poskramiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poskramiaćam, poskramiaća, poskramiaćają, poskramiaćany {{/stl 8}}– poskromić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poskramiaćmię, poskramiaćmi, poskramiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poskramiać — ndk I, poskramiaćam, poskramiaćasz, poskramiaćają, poskramiaćaj, poskramiaćał, poskramiaćany poskromić dk VIa, poskramiaćmię, poskramiaćmisz, poskramiaćskrom, poskramiaćmił, poskramiaćmiony 1. «opanowywać, hamować; powstrzymywać, powściągać kogoś … Słownik języka polskiego
natura — 1. Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą «ktoś przyzwyczaił się, przyzwyczaja się do jakiegoś postępowania, do odruchowego zachowywania się w jakiś sposób»: Nie najeżaj się, kiedy coś idzie nie po twojej myśli, nie pozwól, by rozdrażnienie… … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… … Słownik frazeologiczny
awanturnica — ż II, DCMs. awanturnicacy; lm D. awanturnicaic 1. «kobieta skłonna do kłótni, awantur, intryg; złośnica» Poskromić małą awanturnicę. 2. przestarz. «kobieta prowadząca burzliwy tryb życia, nie licząca się z przyjętymi w danym środowisku normami… … Słownik języka polskiego
hałaburda — m odm. jak ż IV, CMs. hałaburdardzie; lm M. hałaburdady, DB. hałaburdadów przestarz. «awanturnik, zawadiaka, krzykacz» Porywczy, sławny hałaburda. Poskromić hałaburdę. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
kluba — ż IV, CMs. klubabie; lm D. klub hist. «narzędzie tortur» dziś tylko we fraz. Ująć, wziąć kogoś lub coś w kluby «poskromić, zmusić kogoś do posłuszeństwa, ograniczyć coś» … Słownik języka polskiego
nieposkromiony — nieposkromionymieni «nie dający się poskromić, opanować; gwałtowny, niepohamowany; nieumiarkowany» Nieposkromiony apetyt, temperament. Nieposkromiona ambicja, ciekawość, pasja, żywiołowość … Słownik języka polskiego