-
1 poskromić
глаг.• приручать• приручить• смирить• укоротить• укротить• укрощать• усмирить* * *poskromi|ć\poskromićony сов. укротить;\poskromić dzikie zwierzę укротить дикого зверя; \poskromić bunt усмирить бунт; \poskromić ciekawość сдержать любопытство; \poskromić apetyty умерить аппетиты
+ powściągnąć, ukrócić* * *poskromiony сов.укроти́тьposkromić dzikie zwierzę — укроти́ть ди́кого зве́ря
poskromić bunt — усмири́ть бунт
poskromić ciekawość — сдержа́ть любопы́тство
poskromić apetyty — уме́рить аппети́ты
Syn:
См. также в других словарях:
nieposkromiony — nieposkromionymieni «nie dający się poskromić, opanować; gwałtowny, niepohamowany; nieumiarkowany» Nieposkromiony apetyt, temperament. Nieposkromiona ambicja, ciekawość, pasja, żywiołowość … Słownik języka polskiego
