-
1 posłuchać się
[послухачь шіê]v.dk -
2 posłuchać się
послухатися
См. также в других словарях:
posłuchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co posłuchać w zn. 2.: Nie chciała posłuchać się ojca. Dzieci posłuchały się starszych. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posłuchać — dk I, posłuchaćam, posłuchaćasz, posłuchaćają, posłuchaćaj, posłuchaćał 1. «spędzić pewien czas na słuchaniu czegoś» Chodził na koncerty posłuchać dobrej muzyki. Posłuchał chwilę, czy ktoś nie stuka. 2. «poddać się czyjejś woli, czyimś rozkazom,… … Słownik języka polskiego
posłuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, posłuchaćam, posłuchaća, posłuchaćają, posłuchaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas, słuchając czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubiła posłuchać czasem dobrego rocka.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… … Słownik języka polskiego
rozkaz — m IV, D. u, Ms. rozkazzie; lm M. y 1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę» Rozkaz dowódcy. Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu). Łamać rozkazy. Posłuchać rozkazu, słuchać… … Słownik języka polskiego
aż — 1. «spójnik zestawiający zdania współrzędne z uwydatnieniem treści jednego z nich, nagłej zmiany sytuacji itp.» Długo prosił, aż nagle krzyknął. Rozmawiali cicho, aż tu jak nie huknie. 2. «spójnik w zdaniach wyrażających skutek albo stopień… … Słownik języka polskiego
zjeżdżać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, zjeżdżaćam, zjeżdżaća, zjeżdżaćają, zjeżdżaćany {{/stl 8}}– zjechać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXg, zjadę, zjedzie, zjedź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jadąc, tocząc się, zsuwając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sugestia — ż I, DCMs. sugestiatii; lm D. sugestiatii (sugestiatyj) 1. «oddziaływanie psychiczne, wywieranie wpływu na myśli, przekonania, zachowanie drugiej osoby lub całej grupy, często bez odwoływania się do racjonalnej argumentacji; poddawanie,… … Słownik języka polskiego
rada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. radzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się komuś radzi, proponuje; sposób zaradzenia czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dać komuś dobrą, przyjacielską radę. Nie posłuchać rady … Langenscheidt Polski wyjaśnień