Перевод: с польского на русский

с русского на польский

posłuch

  • 1 posłuch

    сущ.
    • внимание
    * * *
    ♂, Р. \posłuchu 1. внимание ň (к чему-л.);
    dawać \posłuch komuś, czemuś прислушиваться к чьйм-л. словам, к чему-л.; 2. послушание ň, повиновение ň; zmusić do \posłuchu принудить к повиновению, заставить слушаться
    +

    2. posłuszeństwo, posłuchanie

    * * *
    м, P posłuchu
    1) внима́ние n (к чему-л.)

    dawać posłuch komuś, czemuś — прислу́шиваться к чьи́м-л. слова́м, к чему́-л.

    2) послуша́ние n, повинове́ние n

    zmusić do posłuchu — прину́дить к повинове́нию, заста́вить слу́шаться

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > posłuch

  • 2 duży posłuch

    большой слух

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > duży posłuch

  • 3 ogromny posłuch

    огромный слух

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ogromny posłuch

  • 4 wzbudzać posłuch

    вызывать слух

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wzbudzać posłuch

  • 5 względny posłuch

    относительный слух

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > względny posłuch

  • 6 posłuchanie

    сущ.
    • аудиенция
    • аудитория
    • публика
    * * *
    ☼ 1. уст. приём ♂, аудиенция ž;
    2. разг. послушание, повиновение
    +

    1. audiencja 2. posłuch, posłuszeństwo

    * * *
    с
    1) уст. приём m, аудие́нция ż
    2) разг. послуша́ние, повинове́ние
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > posłuchanie

  • 7 posłuszeństwo

    сущ.
    • повиновение
    • послушание
    * * *
    posłuszeństw|o
    ☼ повиновение, послушание;

    odmówić \posłuszeństwoa, wyłamać się z \posłuszeństwoa отказаться повиноваться, выйти из повиновения; zmusić do \posłuszeństwoа заставить повиноваться; ● nogi odmawiają \posłuszeństwoа ноги отказываются служить; siły odmawiają mu \posłuszeństwoa его покидают силы, он выбивается из сил

    + posłuch, karność, subordynacja

    * * *
    c
    повинове́ние, послуша́ние

    odmówić posłuszeństwa, wyłamać się z posłuszeństwa — отказа́ться повинова́ться, вы́йти из повинове́ния

    zmusić do posłuszeństwa — заста́вить повинова́ться

    - siły odmawiają mu posłuszeństwa
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > posłuszeństwo

См. также в других словарях:

  • posłuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} akceptacja, zaufanie do kogoś, jego słów i decyzji, uznawanie czyjegoś autorytetu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiał zdobyć posłuch wśród… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posłuch — m III, D. u, blm 1. «chętne słuchanie czegoś, wiara w to, co ktoś mówi, uznawanie czyjegoś autorytetu» Budzić posłuch u kogoś. Mieć posłuch wśród podwładnych. ◊ Dawać czemuś posłuch «wierzyć w coś bezkrytycznie» 2. «poddawanie się czyjejś woli;… …   Słownik języka polskiego

  • posłuch — Dać czemuś posłuch «uwierzyć w coś bezkrytycznie» …   Słownik frazeologiczny

  • dawać– dać posłuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać się powodować czyimiś słowami, wierzyć czemuś bezkrytycznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dawała posłuch podszeptom sąsiadki. Dać posłuch niesprawdzonym plotkom, propagandzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

  • ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

  • mir — m IV, D. u, Ms. mirze 1. blm książk. «posłuch, uznanie, poważanie, szacunek ogółu» Wielki mir. Cieszyć się mirem u kogoś. Mieć, zdobywać mir wśród ludzi. Nie mieć miru w rodzinie. 2. lm M. y hist. «terytorialna wspólnota społeczna u Słowian… …   Słownik języka polskiego

  • posłuchanie — n I 1. rzecz. od posłuchać. 2. blm «uznawanie czyjegoś autorytetu; posłuch» Mieć posłuchanie u podwładnych, w narodzie. 3. lm D. posłuchanieań przestarz. «przyjęcie kogoś, zwykle niższego stanowiskiem, w celu wysłuchania jego sprawy; audiencja»… …   Słownik języka polskiego

  • dawać– dać ucha — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} chętnie zgadzać się z czymś, wierzyć w coś; dawać posłuch czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś chętnie daje ucha pochlebstwom. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozstawiać [porozstawiać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}po kątach {{/stl 13}}{{stl 7}} bezwzględnymi metodami wymuszać posłuch, narzucać innym swoją wolę; władczo, zdecydowanie komenderować, rządzić innymi : {{/stl 7}}{{stl 10}}To typowy ojciec tyran, w domu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»