-
1 poręczać
impf ⇒ poręczyć* * *1. -am, -asz, -yć; perf; vt(weksel, kwit) to guarantee, to underwrite2. vi* * *ipf.prawn. guarantee; poręczać za kogoś/coś (= zaręczyć) vouch for sb/sth; ( za czyjeś długi) stand surety for sb/sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poręczać
-
2 poręczać
II. vi\poręczać za kogoś für jdn bürgen, sich +akk für jdn verbürgen -
3 poręczać
-
4 poręczać
глаг.• ручаться* * *poręcza|ć\poręczaćny несов. ручаться (за кого-л.)+* * *poręczany несов.руча́ться (за кого-л.)Syn: -
5 poręczać
поручатися -
6 poręczyć
-
7 poręczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poręczyć
-
8 poręczyć
См. также в других словарях:
poręczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poręczaćam, poręczaća, poręczaćają, poręczaćany {{/stl 8}}– poręczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poręczaćczę, poręczaćczy, poręczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poręczać — → poręczyć … Słownik języka polskiego
weksel — m I, D. wekselsla; lm M. wekselsle, D. wekselsli (wekselslów) «dokument kredytowy sporządzony na odpowiednim blankiecie, stanowiący pisemne zobowiązanie wystawcy do zapłacenia jakiejś sumy pieniędzy określonej osobie (lub okazicielowi) w… … Słownik języka polskiego
poręczanie — n I rzecz. od poręczać … Słownik języka polskiego
poręczyć — dk VIb, poręczyćczę, poręczyćczysz, poręczyćręcz, poręczyćczył, poręczyćczony poręczać ndk I, poręczyćam, poręczyćasz, poręczyćają, poręczyćaj, poręczyćał, poręczyćany «dać gwarancję co do czyjejś wypłacalności; zapewnić, że zobowiązania dłużnika … Słownik języka polskiego
ręczyć — ndk VIb, ręczyćczę, ręczyćczysz, ręcz, ręczyćył, ręczyćczony 1. «poręczać za kogoś, dawać gwarancję na coś; gwarantować» Ręczyć za kogoś majątkiem. Ręczyć za czyjąś uczciwość. Ręczyć honorem, słowem (honoru). ◊ Nie ręczyć za siebie «obawiać się,… … Słownik języka polskiego
żyrować — ndk IV, żyrowaćruję, żyrowaćrujesz, żyrowaćruj, żyrowaćował, żyrowaćowany hand. «poręczać zapłatę sumy wekslowej» Żyrować weksel. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
poręczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}poręczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ręczyćczę, ręczyćczy, ręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać gwarancję za coś lub za kogoś; poręczać, gwarantować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ręczyć za kogoś słowem honoru.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żyrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. Ia, żyrowaćruję, żyrowaćruje, żyrowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} poręczać spłatę sumy wekslowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyrować weksle, pożyczkę. <niem. z wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień