-
1 porzucać
-cam, -casz, -cić; perf; vt(kraj, dzieci) to abandon, to leave; (pracę, naukę) to quit* * *ipf.1. (= opuszczać kogoś, coś) abandon, leave.2. (= zarzucać, zaniedbywać coś) quit, relinquish; porzucić studia quit one's studies; porzucić pracę (= odejść z pracy) quit work; (= zastrajkować) down tools.pf.(= rzucić coś wiele razy) throw ( sth several times).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porzucać
См. также в других словарях:
porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę … Słownik języka polskiego
porzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porzucaćam, porzucaća, porzucaćają, porzucaćany {{/stl 8}}– porzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porzucaćcę, porzucaćci, porzucaćrzuć, porzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego