-
1 porozbijać
pf.1. (= potłuc) smash, shatter.2. (= zranić) smash.3. (= rozstawić) (obóz, namioty) pitch up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porozbijać
-
2 potłu|c
pf Ⅰ vt 1. (porozbijać) to break, to shatter [naczynia, lampy, szyby]- potłuczone szkło broken glass2. (uderzyć mocno) to bruise- upadając, potłukł sobie głowę/rękę as he fell, he bruised his head/arm- miał potłuczone kolana his knees were bruisedⅡ potłuc się 1. (ulec rozbiciu) [naczynia, szyby] to break 2. (doznać obrażeń ciała) to get bruised- potłukł się mocno, spadając z drzewa as he fell from the tree he got severely bruisedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potłu|c
См. также в других словарях:
porozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, porozbijaćam, porozbijaća, porozbijaćają, porozbijaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbić, potłuc, zniszczyć wiele rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci porozbijały garnuszki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… … Słownik języka polskiego
porozbijać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzając o coś, zranić się, uszkodzić sobie jakąś część ciała (przeważnie o wielu osobach) bądź zbić się, ulec zniszczeniu (o wielu rzeczach) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko wypadło z wózka i porozbijało się. Jajka porozbijały … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… … Słownik języka polskiego
potrzaskać — dk I, potrzaskaćam, potrzaskaćasz, potrzaskaćają, potrzaskaćaj, potrzaskaćał, potrzaskaćany 1. «strzaskać coś w wielu miejscach albo strzaskać wiele rzeczy; potłuc, porozbijać, połamać» Potrzaskane pociskami mury, okna. Potrzaskane naczynia,… … Słownik języka polskiego
ułupać — dk IX, ułupaćpię, ułupaćpiesz, ułup, ułupaćał, ułupaćany rzad. «łupiąc, rąbiąc (zwykle siekierą) porozbijać coś na kawałki lub oddzielić coś od całości» Ułupać drzazg na podpałkę. Ułupać węgla … Słownik języka polskiego
porozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, porozwalaćam, porozwalaća, porozwalaćają, porozwalaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zburzyć, rozwalić kilka (wiele) obiektów; rozwalić coś w różnych miejscach : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, potłuctłukę, potłuctłucze, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłukli, potłuctłuczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stłuc, rozbić na kawałki, zwykle wiele przedmiotów, lub zniszczyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień