Перевод: с польского на английский

с английского на польский

popsuć

См. также в других словарях:

  • popsuć — komuś szyki zob. szyki …   Słownik frazeologiczny

  • popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… …   Słownik języka polskiego

  • popsuć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. psuć (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mieszać – pomieszać [popsuć, poplątać i in.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}szyki {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mieszać – pomieszać [popsuć, poplątać i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}szyki {{/stl 13}}{{stl 7}} utrudniać komuś coś, przeszkadzać w czymś, uniemożliwiać realizację jego zamierzeń, planów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zła pogoda pomieszała szyki organizatorom pokazów lotniczych. Popsuć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • psuć się – popsuć się, zepsuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bezużytecznym, przestawać pełnić swą funkcję; niszczyć się, uszkadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzenia tej firmy często się psują. Radio się zepsuło. W czasie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… …   Słownik języka polskiego

  • szyki — Pokrzyżować, pomieszać, mieszać, popsuć itp. komuś szyki «przeszkodzić, przeszkadzać komuś w wykonaniu jakiegoś zamiaru»: Spokojne i pewne pytania Dymitrowa zupełnie pomieszały szyki i wyprowadziły z równowagi pruskiego premiera, którego… …   Słownik frazeologiczny

  • napsuć — dk Xa, napsućpsuję, napsućpsujesz, napsućpsuj, napsućpsuł, napsućpsuty «zepsuć wiele czegoś, popsuć, uszkodzić, zniszczyć» Napsuł dużo zabawek. ◊ pot. Napsuć komuś krwi, zdrowia «być często przyczyną czyjegoś gniewu, zdenerwowania; wiele razy… …   Słownik języka polskiego

  • nastrój — m I, D. nastrójroju; lm M. nastrójroje, D. nastrójrojów «utrzymujący się przez pewien czas ogólny stan psychiczny z charakterystyczną przewagą uczuć określonego rodzaju i skłonnością do reagowania zgodnie z tymi uczuciami; usposobienie, atmosfera …   Słownik języka polskiego

  • osmarować — dk IV, osmarowaćruję, osmarowaćrujesz, osmarowaćruj, osmarowaćował, osmarowaćowany osmarowywać ndk VIIIa, osmarowaćowuję, osmarowaćowujesz, osmarowaćowuj, osmarowaćowywał, osmarowaćywany «posmarować z wierzchu, zabrudzić, pobrudzić czymś» przen.… …   Słownik języka polskiego

  • po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»