-
1 poplecznik
poplecznik m (-a; -cy) pej Anhänger m, Parteigänger m -
2 poplecznik
-
3 poplecznik
сущ.• адвокат• защитник• поборник• пособник• сторонник* * *♂ пособник, приспешник+stronnik, zwolennik, zausznik
* * *мпосо́бник, приспе́шникSyn: -
4 poplecznik
-ka, -cy; instr sg - kiem; mpartisan, henchmanThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poplecznik
-
5 poplecznik
1. fauteur2. protecteur3. suppôt -
6 poplecznik
cosantóir -
7 poplecznik
[поплєчнік]m -
8 poplecznik
ч1. підсобник;2. прихильник; прибічник -
9 poplecznik
söe; tarapdar; ýaran -
10 poplecznik
پشتيبان ; حامي ; نگهدارواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > poplecznik
-
11 Gefolgsmann
poplecznik -
12 приспешник
poplecznik, zausznik -
13 söe
poplecznik; stronnik; zwolennik -
14 tarapdar
poplecznik; stronnik; zwolennik -
15 пособник
сущ.• podżegacz• poplecznik• wspólnik• współsprawca• zausznik* * *poplecznik, zausznik -
16 popleczniczka
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popleczniczka
-
17 адвокат
сущ.• adwokat• jurysta• obrońca• orędownik• poplecznik• prawnik• rzecznik• zwolennik* * *adwokat, ( вежливый титул) mecenas -
18 защитник
сущ.• adwokat• apologeta• cerber• czempion• mistrz• obrońca• opiekun• piastun• poplecznik• prawnik• protektor• rekordzista• rzecznik• strażnik• zwolennik* * *obrońca, opiekun, ( в суде) rzecznik ист. -
19 поборник
сущ.• adwokat• obrońca• poplecznik• zwolennik* * *apostoł, chorąży перен., bojownik, rzecznik, szermierz -
20 сторонник
сущ.• adherent• adwokat• obrońca• partyzant• poplecznik• stronnik• uczeń• zwolennik* * *adept, stronnik, zwolennik
- 1
- 2
См. также в других словарях:
poplecznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. poplecznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie o kimś, kto kogoś gorliwie popiera; stronnik, zwolennik, zausznik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozyskiwać sobie popleczników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poplecznik — m III, DB. a, N. poplecznikkiem; lm M. poplecznikicy, DB. ów pogard. «ten, kto kogoś (stronniczo) popiera; zwolennik, zausznik, stronnik, sprzymierzeniec» Mieć swoich popleczników w jakimś środowisku. Pozyskiwać, szukać popleczników … Słownik języka polskiego
adherent — m IV, DB. a, Ms. adherentncie; lm M. adherentnci, DB. ów książk. «zwolennik, stronnik; poplecznik» Adherenci partii demokratycznej. Mieć wielu adherentów. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
popleczniczka — ż III, CMs. popleczniczkaniczce; lm D. popleczniczkaczek forma ż. od poplecznik … Słownik języka polskiego
stronnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. stronnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba będąca zwolennikiem kogoś, czegoś; stojąca po czyjejś stronie; poplecznik, entuzjasta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stronnik polityczny. Być stronnikiem demokracji. Mieć swoich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień