Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

poor+beggar

  • 1 beggar

    {'begə}
    I. 1. просяк
    2. бедняк, сиромах
    3. разг. човек, човече
    poor BEGGAR горкият човек, бедният, завалията
    lucky BEGGAR щастливец, късметлия човек
    II. 1. разорявам, докарвам до просяшка тояга
    2. надминавам, превъзхождам
    it BEGGARs description не може да се опише с думи
    * * *
    {'begъ} n 1. просяк; 2. бедняк, сиромах; 3. разг. човек, човеч(2) v 1. разорявам, докарвам до просяшка тояга; 2. надминав
    * * *
    сиромах; опропастявам; бедня; разорявам; просяк; обеднявам;
    * * *
    1. i. просяк 2. ii. разорявам, докарвам до просяшка тояга 3. it beggars description не може да се опише с думи 4. lucky beggar щастливец, късметлия човек 5. poor beggar горкият човек, бедният, завалията 6. бедняк, сиромах 7. надминавам, превъзхождам 8. разг. човек, човече
    * * *
    beggar[´begə] I. n 1. просяк, прен. бедняк, сиромах, дрипльо; 2. бедняк, сиромах; 3. разг. палангозин; хубостник, непрокопсаник, негодник, нар. обесник; човек; poor \beggar завалията, бедното, горкото! lucky \beggar щастливец, късметлия; \beggars must not be choosers на харизан кон зъбите не се гледат; просяците не могат да избират; II. v 1. разорявам, опропастявам; to \beggar o.s. разорявам се, съсипвам се; пропадам; 2. превъзхождам, надминавам; it \beggars ( all) description не се поддава на описание; it \beggar belief невероятно е, не може да бъде.

    English-Bulgarian dictionary > beggar

См. также в других словарях:

  • beggar — I UK [ˈbeɡə(r)] / US [ˈbeɡər] noun [countable] Word forms beggar : singular beggar plural beggars someone who is very poor and lives by asking people for money or food • lucky/lazy/cheeky etc beggar British spoken used in a friendly way for… …   English dictionary

  • beggar — beg|gar1 [ begər ] noun count someone who is very poor and lives by asking people for money or food beggars can t be choosers INFORMAL used for saying that you have to accept anything that is offered to you, usually because you have no money or… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • beggar — n. & v. n. 1 a person who begs, esp. one who lives by begging. 2 a poor person. 3 colloq. a person; a fellow (poor beggar). v.tr. 1 reduce to poverty. 2 outshine. 3 exhaust the resources of (beggar description). Phrases and idioms: beggar my… …   Useful english dictionary

  • beggar — [beg′ər] n. [ME beggere < OFr begard: see BEG] 1. a person who begs, or asks for charity, esp. one who lives by begging; mendicant 2. a person who is very poor; pauper 3. Chiefly Brit. a person; fellow: often used jokingly or affectionately vt …   English World dictionary

  • Poor Clares — • The second order of St. Francis Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Poor Clares     Poor Clares     † …   Catholic encyclopedia

  • beggar — [n1] person asking for charity asker, borrower, bum, deadbeat, hobo, mendicant, panhandler, rustler, scrounger, supplicant, supplicator, tramp, vagabond; concepts 412,423 beggar [n2] person in financial trouble alms person, bankrupt, dependent,… …   New thesaurus

  • Beggar — Beg gar, v. t. [imp. & p. p. {Beggared}; p. pr. & vb. n. {Beggaring}.] 1. To reduce to beggary; to impoverish; as, he had beggared himself. Milton. [1913 Webster] 2. To cause to seem very poor and inadequate. [1913 Webster] It beggared all… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • beggar — beg|gar1 [ˈbegə US ər] n 1.) someone who lives by asking people for food and money ▪ the beggars on the streets 2.) lucky/lazy/cheeky etc beggar BrE spoken used when speaking to or about someone you like ▪ How s Dave? The lucky beggar s in the… …   Dictionary of contemporary English

  • beggar — 1 noun (C) 1 someone who lives by asking people for food and money: There s been a huge increase in the number of beggars on London s streets. 2 lucky/lazy/cheeky etc beggar BrE spoken used to describe someone who you think is lucky, lazy etc, in …   Longman dictionary of contemporary English

  • beggar — 1. noun a) A person who begs. Odysseus has returned to his home disguised as a beggar. b) A person suffering from extreme poverty. Im to be a poor, crawling beggar, sponging for rum, when I might be rolling in a coach! Syn: mendicant …   Wiktionary

  • beggar — [[t]be̱gə(r)[/t]] beggars, beggaring, beggared 1) N COUNT A beggar is someone who lives by asking people for money or food. Syn: panhandler 2) VERB If something beggars a person, country, or organization, it makes them very poor. [V n] He warned… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»