-
1 odcierp|ieć
pf (odcierpisz, odcierpiał, odcierpieli) vt 1. (znieść) to endure, to bear [ból, niewygodę, zły okres]- trzeba odcierpieć jeszcze ten tydzień do wakacji we have to endure this last week before the holidays start2. (ponieść karę) to expiate vt (za coś sth); to atone (za coś for sth)- odcierpieć (za) swoje pot. (ponieść konsekwencje) to get a. receive one’s just desertsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcierp|ieć
-
2 kara
kara [kara] fStrafe f\kara cielesna körperliche Züchtigung f\kara pieniężna Geldstrafe f\kara grzywny Bußgeld nt\kara więzienia Freiheitsstrafe f\kara śmierci Todesstrafe fodbyć/ponieść karę eine Strafe verbüßen/bestraft werdenpodlegać karze einer Strafe unterliegenzabronić czegoś pod karą... etw unter Strafe... verbieten -
3 bekn|ąć3
pf vi pot. (ponieść karę) to pay (the price)- grubo beknie za to s/he’ll pay dearly for thatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bekn|ąć3
-
4 odpokut|ować
pf — odpokut|owywać impf vt 1. (odprawić pokutę) to do penance- odpokutować za grzechy to do penance for one’s sins2. (ponieść karę) to atone- odpokutował za wyrządzone jej krzywdy he atoned for the wrongs he had done her- odpokutować za swoją łatwowierność to suffer the consequences of one’s gullibilityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpokut|ować
-
5 kara
-
6 odpokutować
odpokutować [ɔtpɔkutɔvaʨ̑]vt perf -
7 pon|ieść1
pf — pon|osić1 impf (poniosę, poniesiesz, poniósł, poniosła, ponieśli — ponoszę) vt 1. (doświadczyć) to incur [koszty]; to suffer [klęskę, stratę]- ponieść śmierć to die- ponieść konsekwencje czegoś to suffer the consequences of sth- ponieść odpowiedzialność za coś to be held responsible for sth- ponosić winę za coś to be to blame for sth- ponieść zasłużoną karę za coś to be rightly punished for sth2. (o emocjach) poniósł go entuzjazm he got carried away with his enthusiasm- nerwy go poniosły he lost his nerve- trochę mnie poniosło I got a bit carried awayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pon|ieść1
-
8 ponosić
(odpowiedzialność, koszty) to bear; (ryzyko, stratę) to incur; ( porażkę) to sufferiść, gdzie oczy poniosą — to wander aimlessly
* * *ipf.1. (= doświadczać czegoś) suffer; ponosić fiasko end in a fiasco; ponosić karę suffer punishment; ponosić klęskę meet l. suffer defeat; ponosić odpowiedzialność za coś be responsible for sth; ponosić ryzyko assume l. take risk; ponosić winę be responsible, be guilty.2. (= doznać, zostać obarczonym) bear; ponosić koszty bear costs; ponieść śmierć be killed, meet sb's death.3. ( o silnym impulsie) be carried away; poszedł, gdzie go oczy poniosą he went just anywhere.5. (= nosić przez jakiś czas) carry ( for some time).6. (= pochodzić w ubraniu) wear ( for some time).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ponosić
-
9 pay
[peɪ] 1. npłaca f2. vt 3. vi; pt, pp paidto pay one's way — płacić (zapłacić perf) za siebie
to pay a high price for sth ( fig) — płacić (zapłacić perf) za coś wysoką cenę
to pay the penalty for sth — ponosić (ponieść perf) karę za coś
to pay sb a compliment — powiedzieć ( perf) komuś komplement
to pay attention (to) — zwracać (zwrócić perf) uwagę (na +acc)
to pay sb a visit — składać (złożyć perf) komuś wizytę
to pay one's respects to sb — składać (złożyć perf) komuś wyrazy szacunku
Phrasal Verbs:- pay back- pay for- pay in- pay off- pay out- pay up* * *[pei] 1. past tense, past participle - paid; verb1) (to give (money) to (someone) in exchange for goods, services etc: He paid $5 for the book.) płacić2) (to return (money that is owed): It's time you paid your debts.) spłacić3) (to suffer punishment (for): You'll pay for that remark!) zapłacić4) (to be useful or profitable (to): Crime doesn't pay.) opłacać się5) (to give (attention, homage, respect etc): Pay attention!; to pay one's respects.) zwracać (uwagę), złożyć (uszanowanie)2. noun(money given or received for work etc; wages: How much pay do you get?) zapłata- payable- payee
- payment
- pay-packet
- pay-roll
- pay back
- pay off
- pay up
- put paid to -
10 come-uppance
nto get one's come-uppance — ponosić (ponieść perf) zasłużoną karę
-
11 ponosić
ponosić1 (ponoszę) < ponieść> (poniosę) koszty, ryzyko, odpowiedzialność tragen; klęskę, straty erleiden; karę bekommen;ponosić śmierć ums Leben kommen;ponosić winę Schuld haben (za A an D);poniósł go temperament sein Temperament ist mit ihm durchgegangen;poniosło go er ist außer sich geraten, er hat die Kontrolle verlorenponosić2 pf (ponoszę) dziecko, buty (eine Weile) tragen
См. также в других словарях:
doigrać się — Ponieść karę lub konsekwencje swojego złego zachowania Eng. (Of a person) To come to a bad end, especially to get the punishment one deserves … Słownik Polskiego slangu
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
nieposłuszeństwo — n III, Ms. nieposłuszeństwowie, blm «brak posłuszeństwa, niewypełnianie rozkazów, niestosowanie się do nakazów, poleceń; krnąbrność» Jawne nieposłuszeństwo. Ponieść karę za nieposłuszeństwo … Słownik języka polskiego
odpokutować — dk IV, odpokutowaćtuję, odpokutowaćtujesz, odpokutowaćtuj, odpokutowaćował, odpokutowaćowany rzad. odpokutowywać ndk VIIIa, odpokutowaćowuję, odpokutowaćowujesz, odpokutowaćowuj, odpokutowaćywał, odpokutowaćywany «odbyć, odprawić pokutę; ponieść… … Słownik języka polskiego
beknąć za coś — Ponieść konsekwencje lub karę; odpowiedzieć za coś Eng. To become responsible for the consequences, especially of someone else s wrongdoings … Słownik Polskiego slangu
odcierpieć — dk VIIa, odcierpiećpię, odcierpiećpisz, odcierpiećcierp, odcierpiećpiał, odcierpiećpieli, odcierpiećpiany «znieść cierpienia do końca; ponieść cierpienia za coś» Odcierpieć winę. ◊ Odcierpieć karę «odbyć karę» ◊ pot. Odcierpieć swoje, za swoje… … Słownik języka polskiego
dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
beknąć — dk Va, beknąćnę, beknąćniesz, beknąćnij, beknąćnął, beknąćnęła, beknąćnęli 1. forma dk czas. beczeć (p.) 2. forma dk czas. bekać (p.) 3. pot. «ponieść za coś odpowiedzialność, zwłaszcza materialną; zapłacić za coś dużo pieniędzy» Grubo beknąć za… … Słownik języka polskiego