-
1 выдержать
глаг.• cierpieć• dotrwać• doznawać• dźwigać• ocaleć• podpierać• podtrzymywać• ponieść• ponosić• przetrwać• przetrzymać• przeżywać• przeżyć• tolerować• trwać• utrzymywać• wycierpieć• wytrwać• wytrzymać• wytrzymywać• zdzierżyć• znosić* * *dotrwać, przetrwać, przetrzymać, wytrwac, wytrzymać, znieść -
2 выдерживать
глаг.• cierpieć• doznawać• dźwigać• podpierać• podtrzymywać• ponieść• ponosić• tolerować• utrzymywać• wytrzymać• wytrzymywać• znosić* * * -
3 гражданская смерть
-
4 испытывать
глаг.• cierpieć• doznawać• doznać• doświadczać• doświadczyć• ponieść• ponosić• przymierzyć• próbować• sprawdzać• spróbować• tolerować• wypróbować• wypróbowywać• wytrzymać• zaznawać• znosić* * *doświadczać, doznawać, wypróbowywać -
5 кончина
сущ.• koniec• kostucha• zgon• śmierć* * *zejście, zgon -
6 насильственная смерть
-
7 нести
глаг.• cierpieć• dowozić• dźwigać• nieść• nosić• podpierać• podtrzymywać• ponieść• ponosić• porwać• przenosić• przeprowadzać• przeprowadzić• przewieźć• przewozić• transportować• uchwalać• unieść• unosić• wieźć• wozić• wytrzymać• zagalopowywać• znosić* * *( с трудом) dźwigać, nieść, ponosić, wionąć, zalatywać -
8 подвергаться
глаг.• doświadczać• podlegać• ponieść• ponosić* * *doznawać, podlegać -
9 поддерживать
глаг.• bronić• cierpieć• dźwigać• karmić• konserwować• odżywiać• opierać• podeprzeć• podpierać• podsycać• podtrzymać• podtrzymywać• pomagać• ponieść• ponosić• popierać• poprzeć• potwierdzać• przeforsowywać• przytrzymywać• tolerować• trzymać• twierdzić• utrzymywać• wesprzeć• wspierać• wytrzymać• wytrzymywać• wzmacniać• zachowywać• zasilać• znosić• żywić* * *afirmować книжн., forsować, podsycać, pielęgnować, podtrzymywać, popierać, posiłkować, (отношения, связи и т. п.) utrzymywać, wspierać -
10 подпирать
глаг.• cierpieć• dźwigać• podeprzeć• podpierać• podtrzymywać• ponieść• ponosić• popierać• poprzeć• utrzymywać• wspierać• wytrzymać• znosić• ściskać* * * -
11 понести
-
12 понестись
ponieść się, ( o dźwiękach) pobiec, pocwałować, pogalopować, pogonić, pomknąć, popędzić -
13 смерть
сущ.• fatalność• fatum• grobowiec• grób• kostucha• nagrobek• pogrzeb• przeznaczenie• stracenie• zatrata• zgon• śmierć* * *kostucha разг., śmierć, zejście книжн.; мед., zgon -
14 сносить
глаг.• cierpieć• ponieść• tolerować• wycierpieć• znosić* * *rozbierać, wyburzać, znosić -
15 страдать
глаг.• cierpieć• ponieść• tolerować• wycierpieć• wytrzymać• wytrzymywać• znosić* * *boleć, cierpieć, męczyć się, szwankować -
16 терпеть
глаг.• cierpieć• dźwigać• podpierać• podtrzymywać• ponieść• ponosić• przecierpieć• tolerować• trwać• utrzymywać• wycierpieć• wytrzymać• wytrzymywać• znosić* * *cierpieć, tolerować, znosić -
17 подлежать
глаг.• podlegać• ponieść• ponosić
См. также в других словарях:
ponieść śmierć — {{/stl 13}}{{stl 7}} zginąć, polegnąć, stracić życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W katastrofie samolotu ponieśli śmierć wszyscy pasażerowie i członkowie załogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmierć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. śmierćrci, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ostateczne ustanie czynności życiowych organizmu; fakt, że ktoś umarł; koniec życia, zgon; śmierć biologiczna : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
potopić — dk VIa, potopićpię, potopićpisz, potopićtop, potopićpiony 1. «topiąc wiele osób, zwierząt spowodować ich śmierć; kolejno zatopić, utopić wiele osób, zwierząt, rzeczy» Potopić kocięta, szczenięta. Potopić łodzie nieprzyjacielskie. 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
skręcić — 1. Głód, ból skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca (z głodu, z bólu itp.) «ktoś odczuwa coś (np. głód, ból) intensywnie»: Przez to jego milczenie nawet nie zjedliśmy, co nam matka na drogę uszykowała, lecz bałem się… … Słownik frazeologiczny
skręcać — 1. Głód, ból skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca (z głodu, z bólu itp.) «ktoś odczuwa coś (np. głód, ból) intensywnie»: Przez to jego milczenie nawet nie zjedliśmy, co nam matka na drogę uszykowała, lecz bałem się… … Słownik frazeologiczny
skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… … Słownik języka polskiego
zginąć — dk Vb, zginąćnę, zginąćniesz, zgiń, zginąćnął, zginąćnęła, zginąćnęli, zginąćnąwszy 1. «ponieść śmierć, zostać zabitym, stracić życie w walce; polec, paść» Zginąć tragicznie. Zginąć śmiercią walecznych. Zginąć na polu chwały. Zginąć za wielką… … Słownik języka polskiego