-
1 ponieść
глаг.• выдержать• выдерживать• испытывать• нести• подвергаться• поддерживать• подлежать• подпирать• понести• сносить• страдать• терпеть* * *poni|eść\ponieśćosę, \ponieśćesie, \ponieśćósł, \ponieśćosła, \ponieśćeśli, \ponieśćesiony сов. 1. понести;konie \ponieśćosły лошади понесли;
2. увлечь, охватить;\ponieśćósł go gniew его охватил (обуял) гнев; \ponieśćosło go безл. ero прорвало; nerwy go \ponieśćosły он вышел из себя;
● \ponieść śmierć погибнуть; ср. ponosić+2. porwać, opanować, ogarnąć
* * *poniosę, poniesie, poniósł, poniosła, ponieśli, poniesiony сов.1) понести́konie poniosły — ло́шади понесли́
2) увле́чь, охвати́тьponiósł go gniew — его́ охвати́л (обуя́л) гнев
poniosło go — безл. его́ прорвало́
nerwy go poniosły — он вы́шел из себя́
•Syn:
См. также в других словарях:
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
