-
1 nego
nego, āvī, ātum, āre (viell. v. ne u. aio), I) intr. nein sagen (Ggstz. aio), negat quis: nego; ait: aio, Ter.: Diogenes ait, Antipater negat, Cic. – m. Dat. pers., jmdm., mit Dat. rei, auf etw. eine abschlägige Antwort geben, saepius idem roganti, Cic.: petitioni, Trai. in Plin. ep.: cenis, Mart.: übtr., v. lebl. Subjj., illi membra negant, Stat.: saxa negantia ferro, Stat. – II) tr. etwas verneinen, A) eine Behauptung = sagen, behaupten, versichern, daß nicht usw., etw. leugnen (Ggstz. dicere, confiteri), α) m. Acc.: crimen (Beschuldigung), Cic. u. Quint.: deos, Sen.: omne euangelium, Tert.: debitor usuram pariter sortemque negabit, wird ableugnen, Mart. 5, 42, 3. – β) m. folg. Acc. u. Infin., nego ullum fas fuisse, Cic.: negat verum esse allici benevolentiam cibo, Cic.: neget per omnes deos se meminisse, Tibull.: quorum alterum neque nego neque infitias eo, nos enixe operam dedisse, ut etc., Liv.: übtr., v. lebl. Subjj., negat ratio animum credere posse, Lucr.: sin (arenae) in sua posse negabunt ire loca, Verg.: et hoc negat (phaselus ille) minacis Adriatici negare litus, und dieses, meint sie, leugnet nicht Adrias bedrohliches Ufer, Catull. 4, 6 sq. – mit folg. Negation, die die Verneinung nicht aufhebt (vgl. Görenz Cic. Acad. 2, 79), negato mihi esse nec quod dem mutuom, Plaut.: negat nec suspicari, Cic. – Stehen zwei Sätze bei nego, so ist für das zweite Satzglied oft ein affirmatives verbum dicendi zu ergänzen, negabat cessandum et utique prius confligendum, Cic. – im Passiv, negor etc. m. folg. Nom. u. Infin., man sagt, daß ich (du, er, sie, es) nicht, casta (sc. esse) negor, Ov.: ibi vis facta (esse) negabitur, Cic.: quod auspicari tamquam invisi diis immortalibus negarentur posse, Liv.: vitis carbunculare negatur, Plin.: aber auch negatur mit folg. Acc. u. Infin., negarine ullo modo possit, numquam quemquam stabili et firmo et magno animo effici posse, Cic.: negandum est esse deos, Cic. – γ) non negare m. folg. quin u. Konj., negare non posse, quin rectius sit exercitum mitti, Liv. 40, 36, 2: negari non potest, quin bonum sit, Lact. 3, 11, 9. – δ) absol. = leugnen, factum est: non nego, Ter.: si fateris... si negas, Cic.: ne nega! verred' es nicht! Ter. – B) eine Bitte usw. verneinen = etw. versagen, verweigern, abschlagen, sich weigern zu usw., postquam id obstinate sibi negari vidit, Caes.: auxilium Veientibus, Liv.: spem patriae, Ov.: alci civitatem, Suet.: sibi omnia, sich alles versagen, allem entsagen, Sen.: officium alci negare non posse, Suet.: poet., vela ventis, die S. einziehen, Ov.: se vinculis, sich entziehen, Ov.: comitem (sc. se), sich nicht zum Begleiter hergeben wollen, Ov.: poma negat regio, Ov.: illa se negat, schlägt es ab, will nicht, Ter.: belle negandum (est), si qui roget, ut etc., Q. Cic. – m. folg. Infin., nos quoque ire negabamus, Ov. met. 14, 250: Leucothea nanti ferre negavit opem, Ov. ex Pont. 3, 6, 20: figurare varie nisi eruditis negatum est, Plin. ep. 3, 13, 3. – alci non neg. m. folg. quin u. Konj., adulescenti negare non potuit, quin eum arcesseret, Nep. Dion. 2, 2: u. so Verg. Aen. 10, 614. – m. folg. Acc. u. Infin., Hannibalem pelli negabam, wollte nicht, Sil.: quibus te propter aliquod officium necessitudinis adfuturum negaris, Cic. – m. bl. Dat. (wem), negare (es abschl.) nemini, Cic.: onmes hoc animo sunt, ut sibi te mentiri malint quam negare, Cic. – neutr. partic. subst., cupimus negata, wir begehren Versagtes, Ov. am. 3, 4, 17. – / Archaist. Konj. Pers. negassim, Plaut. asin. 503. – parag. Infin. Präs. Pass. negarier, Prud. perist. 7, 54.
-
2 nego
nego, āvī, ātum, āre (viell. v. ne u. aio), I) intr. nein sagen (Ggstz. aio), negat quis: nego; ait: aio, Ter.: Diogenes ait, Antipater negat, Cic. – m. Dat. pers., jmdm., mit Dat. rei, auf etw. eine abschlägige Antwort geben, saepius idem roganti, Cic.: petitioni, Trai. in Plin. ep.: cenis, Mart.: übtr., v. lebl. Subjj., illi membra negant, Stat.: saxa negantia ferro, Stat. – II) tr. etwas verneinen, A) eine Behauptung = sagen, behaupten, versichern, daß nicht usw., etw. leugnen (Ggstz. dicere, confiteri), α) m. Acc.: crimen (Beschuldigung), Cic. u. Quint.: deos, Sen.: omne euangelium, Tert.: debitor usuram pariter sortemque negabit, wird ableugnen, Mart. 5, 42, 3. – β) m. folg. Acc. u. Infin., nego ullum fas fuisse, Cic.: negat verum esse allici benevolentiam cibo, Cic.: neget per omnes deos se meminisse, Tibull.: quorum alterum neque nego neque infitias eo, nos enixe operam dedisse, ut etc., Liv.: übtr., v. lebl. Subjj., negat ratio animum credere posse, Lucr.: sin (arenae) in sua posse negabunt ire loca, Verg.: et hoc negat (phaselus ille) minacis Adriatici negare litus, und dieses, meint sie, leugnet nicht Adrias bedrohliches Ufer, Catull. 4, 6 sq. – mit folg. Negation, die die Verneinung nicht aufhebt (vgl. Görenz Cic. Acad. 2, 79), negato mihi esse nec quod dem mutuom, Plaut.: negat nec suspicari, Cic. – Stehen zwei Sätze bei nego, so ist für das————zweite Satzglied oft ein affirmatives verbum dicendi zu ergänzen, negabat cessandum et utique prius confligendum, Cic. – im Passiv, negor etc. m. folg. Nom. u. Infin., man sagt, daß ich (du, er, sie, es) nicht, casta (sc. esse) negor, Ov.: ibi vis facta (esse) negabitur, Cic.: quod auspicari tamquam invisi diis immortalibus negarentur posse, Liv.: vitis carbunculare negatur, Plin.: aber auch negatur mit folg. Acc. u. Infin., negarine ullo modo possit, numquam quemquam stabili et firmo et magno animo effici posse, Cic.: negandum est esse deos, Cic. – γ) non negare m. folg. quin u. Konj., negare non posse, quin rectius sit exercitum mitti, Liv. 40, 36, 2: negari non potest, quin bonum sit, Lact. 3, 11, 9. – δ) absol. = leugnen, factum est: non nego, Ter.: si fateris... si negas, Cic.: ne nega! verred' es nicht! Ter. – B) eine Bitte usw. verneinen = etw. versagen, verweigern, abschlagen, sich weigern zu usw., postquam id obstinate sibi negari vidit, Caes.: auxilium Veientibus, Liv.: spem patriae, Ov.: alci civitatem, Suet.: sibi omnia, sich alles versagen, allem entsagen, Sen.: officium alci negare non posse, Suet.: poet., vela ventis, die S. einziehen, Ov.: se vinculis, sich entziehen, Ov.: comitem (sc. se), sich nicht zum Begleiter hergeben wollen, Ov.: poma negat regio, Ov.: illa se negat, schlägt es ab, will nicht, Ter.: belle negandum (est), si qui roget, ut etc., Q. Cic. – m. folg. Infin., nos quoque ire negaba-————mus, Ov. met. 14, 250: Leucothea nanti ferre negavit opem, Ov. ex Pont. 3, 6, 20: figurare varie nisi eruditis negatum est, Plin. ep. 3, 13, 3. – alci non neg. m. folg. quin u. Konj., adulescenti negare non potuit, quin eum arcesseret, Nep. Dion. 2, 2: u. so Verg. Aen. 10, 614. – m. folg. Acc. u. Infin., Hannibalem pelli negabam, wollte nicht, Sil.: quibus te propter aliquod officium necessitudinis adfuturum negaris, Cic. – m. bl. Dat. (wem), negare (es abschl.) nemini, Cic.: onmes hoc animo sunt, ut sibi te mentiri malint quam negare, Cic. – neutr. partic. subst., cupimus negata, wir begehren Versagtes, Ov. am. 3, 4, 17. – ⇒ Archaist. Konj. Pers. negassim, Plaut. asin. 503. – parag. Infin. Präs. Pass. negarier, Prud. perist. 7, 54. -
3 nego
nĕgo, āvi, ātum, 1 ( perf. subj. negāssim for negaverim, Plaut. As. 2, 4, 96.—Lengthened collat. form negumo: negumate in carmine Cn. Marci vatis significat negate, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.; cf. Herm. Doct. Metr. p. 614), v. n. and a. [for ne-igo, ne and ajo, q. v.], to say no, to deny, refuse (opp. ajo, to say yes; v. ajo; cf.: abnuo, diffiteor, infitior).I.In gen.: vel ai, vel nega, say yes or no, Naev. ap. Prisc. p. 473 P.:(β).vel tu mihi aias vel neges,
Plaut. Rud. 2, 4, 14:negat quis? nego. Ait? aio,
Ter. Eun. 2, 2, 21:Diogenes ait, Antipater negat,
Cic. Off. 3, 23, 91:quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget,
id. Fin. 2, 22, 70:quia nunc aiunt, quod tunc negabant,
id. Rab. Post. 12, 35.— With acc. and inf., to say or affirm that not, to deny that, etc.:Demosthenes negat, in eo positas esse fortunas Graeciae, hoc, etc.,
Cic. Or. 8 fin.:Stoici negant quidquam esse bonum, nisi quod honestum sit,
id. Fin. 2, 21, 68; id. de Or. 3, 14, 54:nego, ullam picturam fuisse, quin abstulerit,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1; Caes. B. G. 6, 31.—With quoniam (eccl. Lat.):negat quoniam Jesus est Christus,
Vulg. 1 Joann. 2, 22.—Sometimes two propositions depend upon nego, with the latter of which an affirmative verb (dico, etc.) is to be supplied:plerique negant Caesarem in condicione mansurum: postulataque haec ab eo interposita esse, etc.,
Cic. Att. 7, 15, 3:negabat cessandum et utique prius confligendum,
Liv. 35, 1:ille negat se Numidam pertimescere, virtuti suorum credere,
Sall. J. 106, 3; Vell. 2, 118, 5; Ter. Phorm. 2, 3, 6.—Sometimes another negation follows, which, however, does not destroy the first:negat nec suspicari,
Cic. Ac. 1, 2, 7:negato esse nec mu, nec mutuum,
Plaut. Stich. 1, 3, 101:tu autem te negas infracto remo, neque columbae collo, commoveri,
Cic. Ac. 2, 25, 79.—Pass. with inf., they say I am not, etc.:II.casta negor (sc. esse),
Ov. F. 4, 321:saepe domi non es, cum sis quoque saepe negaris,
Mart. 2, 5, 5:ex eo negantur ibi ranae coaxare,
Suet. Aug. 94:ciconiae pullum qui ederit, negatur annis continuis lippiturus,
Plin. 29, 6, 38, § 128.—In partic.A.To deny a thing;B.factum est: non nego,
Ter. Ad. 5, 3, 12;opp. fateri,
Cic. Brut. 19, 76:sed posthac omnia, quae certa non erunt, pro certo negato,
id. Att. 5, 21, 5:negaturum aut me pro M. Fulvio, aut ipsum M. Fulvium censetis?
Liv. 38, 43:negando minuendove,
Suet. Caes. 66:mitto enim domestica, quae negari possunt,
i. e. the proof of which can be suppressed, Cic. Pis. 5, 11:videant servi ne quis neget,
Juv. 10, 87.— With quin:negare non posse, quin rectius sit, etc.,
Liv. 40, 36:quod si negari non potest, quin, etc.,
Lact. 5, 23 init. —To deny, refuse: quicquam quisquam cuiquam, quod ei conveniat, neget, Enn. ap. Auct. Her. 4, 12, 18 (Trag. v. 448 Vahl.):b.numquam reo cuiquam tam praecise negavi, quam hic mihi,
Cic. Att. 8, 4, 2:postquam id obstinate sibi negari videt,
Caes. B. G. 5, 6:alicui impune negare,
Ov. M. 13, 741:patriae opem,
id. H. 3, 96:miseris,
id. Tr. 5, 8, 13:civitatem alicui,
Suet. Aug. 40:non ego me vinclis verberibusque nego,
Tib. 2, 3, 80; Luc. 8, 3:exstingui primordia tanta negabam,
Sil. 9, 532:neque enim negare tibi quidquam potest,
Vulg. 3 Reg. 2, 17.—Se, to refuse (ante class.):C.obsecrat, Ut sibi ejus faciat copiam: illa enim se negat,
Ter. Phorm. 1, 2, 63; id. Hec. 1, 2, 45.—E s p., to decline an invitation:2.invitatus ad haec aliquis de ponte negabit,
Juv. 14, 135.—Transf., of inanim. things ( poet.):D.poma negat regio,
i. e. does not yield, produce, Ov. Tr. 3, 10, 73:nec mihi materiam bellatrix Roma negabat,
id. ib. 2, 321:pars ventis vela negare,
i. e. to furl the sails, Ov. M. 11, 487:si dextra neget,
Stat. Th. 6, 553:saxa negantia ferro,
opposing, id. Silv. 3, 1:illi membra negant,
his limbs fail him, id. Th. 2, 668.—To deny any knowledge of, to reject (with acc. of persons;eccl. Lat.): negaverunt Dominum,
Vulg. Jer. 5, 12:qui me negaverit,
ib. Matt. 10, 33: Christum negantes, ib. Judae, 4. -
4 negumo
nĕgo, āvi, ātum, 1 ( perf. subj. negāssim for negaverim, Plaut. As. 2, 4, 96.—Lengthened collat. form negumo: negumate in carmine Cn. Marci vatis significat negate, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.; cf. Herm. Doct. Metr. p. 614), v. n. and a. [for ne-igo, ne and ajo, q. v.], to say no, to deny, refuse (opp. ajo, to say yes; v. ajo; cf.: abnuo, diffiteor, infitior).I.In gen.: vel ai, vel nega, say yes or no, Naev. ap. Prisc. p. 473 P.:(β).vel tu mihi aias vel neges,
Plaut. Rud. 2, 4, 14:negat quis? nego. Ait? aio,
Ter. Eun. 2, 2, 21:Diogenes ait, Antipater negat,
Cic. Off. 3, 23, 91:quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget,
id. Fin. 2, 22, 70:quia nunc aiunt, quod tunc negabant,
id. Rab. Post. 12, 35.— With acc. and inf., to say or affirm that not, to deny that, etc.:Demosthenes negat, in eo positas esse fortunas Graeciae, hoc, etc.,
Cic. Or. 8 fin.:Stoici negant quidquam esse bonum, nisi quod honestum sit,
id. Fin. 2, 21, 68; id. de Or. 3, 14, 54:nego, ullam picturam fuisse, quin abstulerit,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1; Caes. B. G. 6, 31.—With quoniam (eccl. Lat.):negat quoniam Jesus est Christus,
Vulg. 1 Joann. 2, 22.—Sometimes two propositions depend upon nego, with the latter of which an affirmative verb (dico, etc.) is to be supplied:plerique negant Caesarem in condicione mansurum: postulataque haec ab eo interposita esse, etc.,
Cic. Att. 7, 15, 3:negabat cessandum et utique prius confligendum,
Liv. 35, 1:ille negat se Numidam pertimescere, virtuti suorum credere,
Sall. J. 106, 3; Vell. 2, 118, 5; Ter. Phorm. 2, 3, 6.—Sometimes another negation follows, which, however, does not destroy the first:negat nec suspicari,
Cic. Ac. 1, 2, 7:negato esse nec mu, nec mutuum,
Plaut. Stich. 1, 3, 101:tu autem te negas infracto remo, neque columbae collo, commoveri,
Cic. Ac. 2, 25, 79.—Pass. with inf., they say I am not, etc.:II.casta negor (sc. esse),
Ov. F. 4, 321:saepe domi non es, cum sis quoque saepe negaris,
Mart. 2, 5, 5:ex eo negantur ibi ranae coaxare,
Suet. Aug. 94:ciconiae pullum qui ederit, negatur annis continuis lippiturus,
Plin. 29, 6, 38, § 128.—In partic.A.To deny a thing;B.factum est: non nego,
Ter. Ad. 5, 3, 12;opp. fateri,
Cic. Brut. 19, 76:sed posthac omnia, quae certa non erunt, pro certo negato,
id. Att. 5, 21, 5:negaturum aut me pro M. Fulvio, aut ipsum M. Fulvium censetis?
Liv. 38, 43:negando minuendove,
Suet. Caes. 66:mitto enim domestica, quae negari possunt,
i. e. the proof of which can be suppressed, Cic. Pis. 5, 11:videant servi ne quis neget,
Juv. 10, 87.— With quin:negare non posse, quin rectius sit, etc.,
Liv. 40, 36:quod si negari non potest, quin, etc.,
Lact. 5, 23 init. —To deny, refuse: quicquam quisquam cuiquam, quod ei conveniat, neget, Enn. ap. Auct. Her. 4, 12, 18 (Trag. v. 448 Vahl.):b.numquam reo cuiquam tam praecise negavi, quam hic mihi,
Cic. Att. 8, 4, 2:postquam id obstinate sibi negari videt,
Caes. B. G. 5, 6:alicui impune negare,
Ov. M. 13, 741:patriae opem,
id. H. 3, 96:miseris,
id. Tr. 5, 8, 13:civitatem alicui,
Suet. Aug. 40:non ego me vinclis verberibusque nego,
Tib. 2, 3, 80; Luc. 8, 3:exstingui primordia tanta negabam,
Sil. 9, 532:neque enim negare tibi quidquam potest,
Vulg. 3 Reg. 2, 17.—Se, to refuse (ante class.):C.obsecrat, Ut sibi ejus faciat copiam: illa enim se negat,
Ter. Phorm. 1, 2, 63; id. Hec. 1, 2, 45.—E s p., to decline an invitation:2.invitatus ad haec aliquis de ponte negabit,
Juv. 14, 135.—Transf., of inanim. things ( poet.):D.poma negat regio,
i. e. does not yield, produce, Ov. Tr. 3, 10, 73:nec mihi materiam bellatrix Roma negabat,
id. ib. 2, 321:pars ventis vela negare,
i. e. to furl the sails, Ov. M. 11, 487:si dextra neget,
Stat. Th. 6, 553:saxa negantia ferro,
opposing, id. Silv. 3, 1:illi membra negant,
his limbs fail him, id. Th. 2, 668.—To deny any knowledge of, to reject (with acc. of persons;eccl. Lat.): negaverunt Dominum,
Vulg. Jer. 5, 12:qui me negaverit,
ib. Matt. 10, 33: Christum negantes, ib. Judae, 4. -
5 negō
negō āvī, ātus, āre [3 AG-], to say no, deny, refuse (opp. aio): Negat quis? nego. ait? aio, T.: Diogenes ait, Antipater negat: nunc aiunt, quod tunc negabant: non facile Gallos Gallis negare potuisse, Cs.: negant quicquam esse bonum, nisi, etc.: damnare negatur hanc Venerem pietas, O.: casta negor (sc. esse), they say I am not, O.: negat se Numidam pertimescere, virtuti suorum credere (sc. ait), S.—A second negation does not destroy the first: negat ne suspicari.— Not to assent, deny: factum est; non nego, T.: omnia, quae certa non erunt, pro certo negato: negaturum aut me pro M. Fulvio, aut ipsum Fulvium censetis? L.: mitto enim domestica, quae negari possunt, i. e. the proof of which can be suppressed: negare non posse, quin rectius sit, etc., L.— Not to consent, deny, refuse: invitatus ad haec negabit, will decline, Iu.: (oscula), H.: victum, V.: numquam reo cuiquam tam praecise negavi, quam hic mihi: postquam id obstinate sibi negari videt, Cs.: negat quis carmina Gallo? V.: mea dicta demittere in aurīs, V.: Ire, O.: adulescenti negare, quin eum arcesseret, N.: uxorem ut ducat orare occipit... Ille primo se negare, refuse, T.: Poma negat regio, i. e. does not produce, O.: pars ventis vela negare, i. e. furl, O.* * *Inegare, additional forms Vdeny, refuse; say... notIInegare, negavi, negatus Vdeny, refuse; say... not -
6 nego
āvī, ātum, āre [ nec ]1) давать отрицательный ответ, отрицать (n. aliquam rem C etc.)negavit recte facere, quod seniori conviciarer Pt — он сказал, что я нехорошо поступил, обругав старшего (годами)nunc aiunt, quod tunc negabant C — теперь они утверждают то, что прежде отрицалиnegat se meminisse Tib — он заявляет, что не помнитn. alicui aliquid G, Cs, H etc. — отказывать кому-л. в чём-л.n. se alicui Ter — не отвечать кому-л. взаимностьюvela ventis n. O — убрать парусаse vincuiis n. Tib — освободиться от путcomĭtem (se) n. O — отказаться сопровождатьse alicui videndum n. O — отворачиваться от кого-л., избегать кого-л.
См. также в других словарях:
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français