Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

polio-

  • 1 pólio

    Dicionário português (brasileiro)-Inglês > pólio

  • 2 polio

    • polio

    Hrvatski-Engleski rječnik > polio

  • 3 polio

    Mini Dictionnaire français-anglais > polio

  • 4 polio

    polio [pɔljo]
    feminine noun
    * * *
    pɔljo
    * * *
    pɔljo
    1. nf
    (= poliomyélite) polio
    2. nm/f
    * polio patient, polio case
    * * *
    A nmf (abbr = poliomyélitique) person handicapped by polio.
    BLes douleurs et les maladies nf (abbr = poliomyélite) polio; vaccin contre la polio polio vaccine.
    [pɔljo] nom masculin et féminin
    ————————
    [pɔljo] nom féminin

    Dictionnaire Français-Anglais > polio

  • 5 polio

    * * *
    (en) polio.

    Danish-English dictionary > polio

  • 6 polio

    polio

    Van Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > polio

  • 7 poliō

        poliō īre    (imperf. polibant, V.), īvī, ītus, to smooth, furbish, polish: rogum asciā, C. (XII Tabb.): pulvinar Indo dente, Ct.—To adorn, decorate, embellish: Aegida squamis, V.: domus polita, well-ordered, Ph.—Fig., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis: materiam versibus senariis, Ph.: carmina, O.
    * * *
    polire, polivi, politus V
    smooth, polish; refine, give finish to

    Latin-English dictionary > poliō

  • 8 polio

    • polio
    • poliomyelitis

    Diccionario Técnico Español-Inglés > polio

  • 9 polio fk

    polio

    Dansk-engelsk ordbog mini > polio fk

  • 10 polio

    polio. 2. see FOLIO.

    Malay-English dictionary > polio

  • 11 polio

    f.
    polio.
    * * *
    1 polio
    * * *
    * * *
    femenino polio
    * * *
    femenino polio
    * * *
    polio
    * * *

    polio sustantivo femenino
    polio
    ' polio' also found in these entries:
    Spanish:
    poliomielitis
    English:
    polio
    * * *
    polio nf inv
    polio
    * * *
    f MED polio
    * * *
    polio nf
    : polio

    Spanish-English dictionary > polio

  • 12 polio

    f colloq polio colloq
    * * *
    polio s.f. (med.) (fam.) polio.
    * * *
    ['pɔljo]
    sostantivo femminile invariabile colloq. (accorc. poliomielite) polio
    * * *
    polio
    /'pɔljo/
    f.inv.
    colloq. (accorc. poliomielite) polio.

    Dizionario Italiano-Inglese > polio

  • 13 Polio

    f; -, kein Pl.; MED. polio
    * * *
    Po|lio ['poːlio]
    f -, no pl
    polio, poliomyelitis
    * * *
    Po·lio
    <->
    [ˈpo:li̯o]
    f kein pl polio no pl
    * * *
    Polio f; -, kein pl; MED polio

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Polio

  • 14 polio

    (inv) polio
    * * *
    n.
    indecl. pat. poliomyelitis, polio.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > polio

  • 15 Polio

    1.
    pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).
    I.
    Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:

    parietem tectorio,

    Col. 8, 8, 3:

    daedala signa,

    Lucr. 5, 1451:

    gemmas cotibus,

    Plin. 37, 8, 32, § 109:

    ligna squatinae piscis cute,

    id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:

    scabritiam ferri hircorum sanguine,

    id. 28, 9, 41, § 148:

    lapis politus,

    Vulg. 1 Macc. 13, 27:

    polite lanceas,

    id. Jer. 46, 4.—
    B.
    Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:

    campi politi,

    id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:

    politus culturā fundus,

    Varr. R. R. 3, 2, 5:

    vestes,

    to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.

    vestimenta,

    Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:

    linum in filo,

    Plin. 19, 1, 3, § 18:

    minium in officinis,

    id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:

    domus polita,

    well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:

    regie polita aedificia,

    Varr. R. R. 1, 2, 10.—
    II.
    Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:

    ut opus poliat lima non exterat,

    Quint. 10, 4, 4:

    verba,

    id. 8, 6, 63:

    materiam versibus senariis,

    Phaedr. 1, prol. 2:

    carmina,

    Ov. P. 1, 5, 61:

    mores,

    Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):

    doctrinā homines,

    Lucr. 3, 307:

    homo politus e scholā,

    Cic. Pis. 25, 59:

    politus artibus,

    id. Fin. 1, 7, 26:

    homo (orator),

    id. de Or. 2, 58, 236:

    aliquem politum reddere,

    Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:

    ornata oratio et polita,

    id. de Or. 1, 8, 31; so,

    epistula,

    Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:

    Crassus (in dicendo) politior et ornatior,

    Tac. Or. 18:

    facundia politiorem fieri,

    Val. Max. 2, 2, 2:

    homo politioris humanitatis expers,

    Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:

    vir omni liberali doctrinā politissimus,

    Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:

    polite subtiliterque effici,

    Cic. Ac. 2, 38, 120:

    polite apteque dicere,

    id. Fin. 4, 3, 5:

    ornate politeque dicere,

    id. Cael. 3, 8:

    scribere,

    id. Brut. 19, 76.— Comp.:

    politius perfectiusque proferre aliquid,

    Cic. de Or. 1, 2, 5:

    politius limare,

    id. Ac. 1, 1, 2.
    2.
    pŏlĭo, ōnis, v. pellio.
    3.
    Pōlio ( Pollio), ōnis, m., the name of a music-teacher, Juv. 7, 176.

    Lewis & Short latin dictionary > Polio

  • 16 polio

    1.
    pŏlĭo, īvi and ĭi, ītum, 4 ( imperf polibant, Verg. A. 8, 436), v. a. [root par, in parēre, appārere; cf. pulcher], to smooth, furbish, polish (class.; syn.: limo, levigo).
    I.
    Lit.: ROGVM ASCIA NE POLITO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Leg. 2, 23, 59:

    parietem tectorio,

    Col. 8, 8, 3:

    daedala signa,

    Lucr. 5, 1451:

    gemmas cotibus,

    Plin. 37, 8, 32, § 109:

    ligna squatinae piscis cute,

    id. 32, 9, 34, § 108. marmora, id. 36, 6, 9, § 52:

    scabritiam ferri hircorum sanguine,

    id. 28, 9, 41, § 148:

    lapis politus,

    Vulg. 1 Macc. 13, 27:

    polite lanceas,

    id. Jer. 46, 4.—
    B.
    Transf. (= apparare, curare, colere), to set off, adorn, decorate, embellish: causa poliendi agri, Enn. ap. Non. 66, 27 (Ann. v. 324 Vahl.); cf.:

    campi politi,

    id. ib. (Sat. v. 23 Vahl.); and:

    politus culturā fundus,

    Varr. R. R. 3, 2, 5:

    vestes,

    to scour, Plin. 35, 17, 57, § 197; cf.

    vestimenta,

    Dig. 47, 2, 12; Gai. Inst. 3, 143; 162:

    linum in filo,

    Plin. 19, 1, 3, § 18:

    minium in officinis,

    id. 33, 7, 40, § 122; cf. Sillig ad Plin. 3, 5, 9, § 60:

    domus polita,

    well-ordered, Phaedr. 4, 5, 26; cf.:

    regie polita aedificia,

    Varr. R. R. 1, 2, 10.—
    II.
    Trop., to polish, refine, improve, adorn: ignarus poliendae orationis, Cic. de Or. 1, 14, 63:

    ut opus poliat lima non exterat,

    Quint. 10, 4, 4:

    verba,

    id. 8, 6, 63:

    materiam versibus senariis,

    Phaedr. 1, prol. 2:

    carmina,

    Ov. P. 1, 5, 61:

    mores,

    Petr. 8. —Hence, pŏlītus, a, um, P. a. (in the trop. sense), polished, accomplished, refined, cultivated, polite (class.):

    doctrinā homines,

    Lucr. 3, 307:

    homo politus e scholā,

    Cic. Pis. 25, 59:

    politus artibus,

    id. Fin. 1, 7, 26:

    homo (orator),

    id. de Or. 2, 58, 236:

    aliquem politum reddere,

    Plin. Ep. 1, 16, 6. accurata et polita oratio, Cic. Brut. 95, 326; cf.:

    ornata oratio et polita,

    id. de Or. 1, 8, 31; so,

    epistula,

    Plin. Ep. 7, 13, 2.— Comp.:

    Crassus (in dicendo) politior et ornatior,

    Tac. Or. 18:

    facundia politiorem fieri,

    Val. Max. 2, 2, 2:

    homo politioris humanitatis expers,

    Cic. de Or. 2, 17, 72.— Sup.:

    vir omni liberali doctrinā politissimus,

    Cic. Fam. 13, 1, 5.—Hence, adv.: pŏlītē, in a polished manner, exquisitely, elegantly:

    polite subtiliterque effici,

    Cic. Ac. 2, 38, 120:

    polite apteque dicere,

    id. Fin. 4, 3, 5:

    ornate politeque dicere,

    id. Cael. 3, 8:

    scribere,

    id. Brut. 19, 76.— Comp.:

    politius perfectiusque proferre aliquid,

    Cic. de Or. 1, 2, 5:

    politius limare,

    id. Ac. 1, 1, 2.
    2.
    pŏlĭo, ōnis, v. pellio.
    3.
    Pōlio ( Pollio), ōnis, m., the name of a music-teacher, Juv. 7, 176.

    Lewis & Short latin dictionary > polio

  • 17 polio

    yks.nom. polio; yks.gen. polion; yks.part. poliota; yks.ill. polioon; mon.gen. polioiden polioitten; mon.part. polioita; mon.ill. polioihin
    lapsihalvaus (noun)
    poliomyelitis (noun)
    * * *
    • polio
    • spodiomyelitis

    Suomi-Englanti sanakirja > polio

  • 18 polio

    subst. (medisin) polio

    Norsk-engelsk ordbok > polio

  • 19 polio sf

    ['pɔljo]

    Dizionario Italiano-Inglese > polio sf

  • 20 polio

    n. polio, poliomyelitis, infectious viral disease affecting the central nervous system that causes paralysis

    Holandés-inglés dicionario > polio

См. также в других словарях:

  • polio — polio …   Dictionnaire des rimes

  • polio — [ pɔljo ] n. • 1962; abrév. ♦ Fam. 1 ♦ N. f. Poliomyélite. Il a eu la polio. 2 ♦ Poliomyélitique. Mendigoter « en faveur des polios, des aveugles, des nécessiteux » (Fallet). ● polio nom féminin Familier. Poliomyélite. ● polio nom Familier.… …   Encyclopédie Universelle

  • polio- — Prefijo que significa gris. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • polio — elem. cenuşiu, materie cenuşie . (< fr. polio , cf. gr. polios) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • polio — Véase poliomielitis. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • Polio — Polio[myelitis],die:⇨Kinderlähmung(1) …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • polio — / pɔljo/ s.f. [abbrev. di poliomielite ], fam., invar. [malattia infettiva di origine virale, che comporta atrofia dei gruppi muscolari] ▶◀ Ⓣ (med.) poliomielite …   Enciclopedia Italiana

  • polio- — [dal gr. poliós grigio ]. (med.) Primo elemento di parole composte, nelle quali fa riferimento alla sostanza grigia del sistema nervoso centrale …   Enciclopedia Italiana

  • polio — → poliomielitis …   Diccionario panhispánico de dudas

  • polio — (n.) 1931, abbreviation of POLIOMYELITIS (Cf. poliomyelitis) …   Etymology dictionary

  • pólio — s. f. O mesmo que poliomielite …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»