-
1 polegać
глаг.• заключать• заключаться• класть• лежать• отдохнуть• отдыхать• покоиться• полагаться• рассчитывать* * *poleg|aćнесов. 1. na kim-czym полагаться, надеяться, рассчитывать на кого-что;2. na czym заключаться, состоять в чём; rzecz (sprawa) \polegaćа na tym... дело заключается в том...+1. liczyć 2. zawierać się, zasadzać się
* * *несов.1) na kim-czym полага́ться, наде́яться, рассчи́тывать на кого-что2) na czym заключа́ться, состоя́ть в чёмSyn: -
2 liczyć
глаг.• высчитать• высчитывать• вычислять• думать• засчитать• засчитывать• зачитывать• исчислить• исчислять• исчисляться• насчитать• насчитывать• насчитываться• отсчитывать• подсчитать• подсчитывать• полагать• полагаться• посчитать• рассчитать• рассчитывать• сосчитать• считать* * *licz|yćнесов. 1. считать;2. включать, учитывать;nie \liczyćąc не включая;
3. насчитывать;dziecko \liczyćу sobie rok ребёнку исполнился год;
4. рассчитывать, надеяться;licz tylko na siebie рассчитывай только на себя; \liczyćę, że mnie odwiedzisz надеюсь, что ты меня навестишь+1. rachować 2. wliczać 4. spodziewać się;
polegać* * *несов.1) счита́ть2) включа́ть, учи́тыватьnie licząc — не включа́я
3) насчи́тыватьdziecko liczy sobie rok — ребёнку испо́лнился год
4) рассчи́тывать, наде́ятьсяlicz tylko na siebie — рассчи́тывай то́лько на себя́
liczę, że mnie odwiedzisz — наде́юсь, что ты меня́ навести́шь
Syn: -
3 można
можно;\można na nim polegać на него можно положиться; nie \można нельзя; czy \można usiąść? разрешите сесть?; ● rzec \można, \można powiedzieć можно сказать; \można wytrzymać разг. можно выдержать, терпимо; сойдёт
* * *мо́жноmożna na nim polegać — на него́ мо́жно положи́ться
nie można — нельзя́
czy można usiąść? — разреши́те сесть?
-
4 ufać
глаг.• вверять• верить• доверять• доверяться• поручать* * *несов. доверять, верить+wierzyć, dowierzać, polegać
* * *несов.доверя́ть, ве́ритьSyn:
См. также в других словарях:
polegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, polegaćam, polegaća, polegaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zaufanie do kogoś, wierzyć w kogoś, mieć pewność, że ktoś nie zawiedzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polegać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polegać — na kimś jak na Zawiszy «mieć do kogoś całkowite zaufanie, móc na kogoś liczyć w każdej sytuacji»: Zaproszeni do mieszkania, pochwalili się swoją misją i dali mu nawet plik ulotek do rozprowadzenia wśród zaufanych osób. Wiedzieli, że mogą na nim… … Słownik frazeologiczny
polegać — ndk I, polegaćam, polegaćasz, polegaćają, polegaćaj, polegaćał 1. «ufać komuś lub czemuś, mieć w kimś oparcie, liczyć na kogoś lub na coś nie obawiając się zawodu» Polegać na czyimś zdaniu. Polegać tylko na własnych siłach. ◊ Polegać na kimś jak… … Słownik języka polskiego
pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… … Słownik języka polskiego
zasadzać — ndk I, zasadzaćam, zasadzaćasz, zasadzaćają, zasadzaćaj, zasadzaćał, zasadzaćany 1. forma ndk czas. zasadzić (p.) 2. książk. «opierać, polegać na czymś, mieć coś za podstawę» Zasadzać nadzieje na czymś. zasadzać się 1. forma ndk czas. zasadzić… … Słownik języka polskiego
firma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. firmamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedsiębiorstwo handlowe, usługowe lub produkcyjne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firma wydawnicza, handlowa, przemysłowa. Znana, solidna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konceptualizm — m IV, D. u, Ms. konceptualizmzmie, blm 1. filoz. «przeciwstawne realizmowi pojęciowemu stanowisko w sporze o uniwersalia, jedna z umiarkowanych postaci nominalizmu, według której ogólność jest cechą umysłowej organizacji świata i można ją… … Słownik języka polskiego
lewitacja — ż I, DCMs. lewitacjacji, blm «w okultyzmie: sprzeczne z prawem ciążenia zjawisko mające polegać na unoszeniu się w powietrzu ciał materialnych» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego
miarodajny — miarodajnyni «taki, na którym można się oprzeć, polegać, któremu można wierzyć; kompetentny, właściwy, pewny» Miarodajne sądy, opinie, informacje. Czynniki miarodajne. Miarodajni politycy … Słownik języka polskiego
można — 1. «jest rzeczą możliwą, nie ma przeszkody, jest się w stanie coś zrobić» Można na kimś polegać. Nie można czegoś zrozumieć. Można by wcześniej wyjechać. ∆ Rzec można, można powiedzieć «wtręty, zwroty, którymi mówiący podkreśla, że słów po nich… … Słownik języka polskiego
