-
1 upper deck
pokład górny -
2 Oberdeck
n -s, -s -
3 Verdeck
n -(e)s, -enaut. górny pokład; buda f, dach m (pojazdu)
См. также в других словарях:
pokład — m IV, D. u, Ms. pokładadzie; lm M. y 1. «stały pomost poziomy między burtami statku» Dolny, górny pokład. ∆ Pokład główny «wodoszczelny pokład, biegnący nieprzerwanie przez całą długość statku» ∆ Wszyscy na pokład! «wezwanie całej załogi statku… … Słownik języka polskiego
górny — 1. «znajdujący się na pewnej wysokości; odbywający się, będący w górze, wysoko; wyżej nad czymś leżący; wyższy, wysoki» Górna warga. Górne zęby. Górne dziąsło. Górne warstwy atmosfery (powietrza). Górny pokład w kopalni. Górne piętra budynku. W… … Słownik języka polskiego
spardek — m III, D. spardekdeku, N. spardekkiem; lm M. i żegl. «na statkach starego typu: górny lekki pokład rozciągający się od stewy dziobowej do rufowej; obecnie: pokład środkowej nadbudowy» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
bak — I m III, D. a, N. bakiem; lm M. i zwykle w lm, → baczek ‹z niem.› II m III, D. u, N. bakiem; lm M. i 1. «metalowe, szczelnie zakrywane naczynie, zbiornik na ciecze, zwłaszcza na benzynę lub naftę» Bak samolotu. Napełnić baki benzyną. Nalać do… … Słownik języka polskiego
nadburcie — n I; lm D. nadburcieci «część burty wystająca ponad górny pokład; falszburta» … Słownik języka polskiego