Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

pojechał

См. также в других словарях:

  • machnąć — 1. pot. Machnąć kielicha, kieliszek; machnąć jednego «wypić kieliszek wódki jednym haustem, do dna»: Myśmy też machnęli kielicha zacnej owocówki (...). TSt 10/1996. 2. Machnąć na kogoś, na coś ręką a) «zrezygnować z kogoś, z czegoś, uznać coś za… …   Słownik frazeologiczny

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • wiercić — pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «uporczywie domagać się czegoś»: Moja dziewczyna jeszcze na studiach zaczęła mi wiercić dziurę w brzuchu o pierścionek zaręczynowy. Cosm 10/1999. Wierciła mu dziurę w brzuchu, żeby pojechał po swoją… …   Słownik frazeologiczny

  • woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… …   Słownik frazeologiczny

  • doczepka — ż III, CMs. doczepkapce; lm D. doczepkapek rzad. «rzecz doczepiona, dodana do czegoś» ◊ Na doczepkę «na dodatek, oprócz tego; dołączywszy do kogoś, czegoś; na przyczepkę» Pojechał z nimi na doczepkę …   Słownik języka polskiego

  • koronacja — ż I, DCMs. koronacjacji; lm D. koronacjacji (koronacjacyj) «uroczysty akt przekazania nowemu monarsze insygniów królewskich, połączony najczęściej z kościelną ceremonią» Koronacja Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. □ Przez imaginację pojechał na… …   Słownik języka polskiego

  • kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… …   Słownik języka polskiego

  • pięć — m. os. pięciu; DCMs. pięciu, N. pięcioma, pięciu 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 5» Pięć minut. Pięć godzin lekcyjnych. Pięć lat więzienia. W pokoju było pięciu mężczyzn. Pięć razy coś robić. Nie mam pięciu złotych reszty. Pojechał z… …   Słownik języka polskiego

  • półkula — ż I, DCMs. półkulali; lm D. półkulaul «każda z dwóch równych części kuli; zwykle jedna z dwóch części Ziemi, na które dzieli ją płaszczyzna przyjętego południka lub płaszczyzna równika» Półkula wschodnia, zachodnia, północna, południowa. Pojechał …   Słownik języka polskiego

  • rezerwowy — rezerwowywi przym. od rezerwa (zwykle w zn. 1, 3, 5) a) w zn. 1: Kapitał, fundusz rezerwowy. Rezerwowe maszyny, samochody, wagony. Rezerwowe konie do gonitw. Rezerwowi pracownicy. b) w zn. 3: Drużyna rezerwowa …   Słownik języka polskiego

  • skorcić — dk VIa, skorcićci, skorcićcił «skłonić do czegoś; skusić, znęcić» Skorciła go piękna pogoda, pojechał na wycieczkę …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»