-
1 poeta
poeta -
2 poeta
poeta -
3 poeta
pŏēta, ae (POETES, Inscr. Orell. 1163), m., = poiêtês.I.In gen., a maker, producer (ante-class.):II.nec fallaciam Astutiorem ullus fecit poëta,
a contriver, trickster, Plaut. Cas. 5, 1, 7:tu poëta es prorsus ad eam rem unicus,
you are just fit for it, id. As. 4, 1, 3.—In partic., a poet (class.; syn. vates): visus Homerus adesse poëta, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 16, 51 (Ann. v. 6 Vahl.); Cic. de Or. 2, 46, 194:oratores et poëtae,
id. ib. 3, 10, 39:versificator quam poëta melior,
Quint. 10, 1, 89:pictoribus atque poëtis Quidlibet audendi semper fuit aequa potestas,
Hor. A. P. 9:expectes eadem a summo minimoque poëtā,
Juv. 1, 14:judex absolvit injuriarum eum, qui Lucilium poëtam in scenā nominatim laeserat,
Auct. Her. 2, 3, 19: unum (genus deorum) a poëtis traditum, Aug. Civ. Dei, 4, 27 init. -
4 poeta
poēta, ae, m. (ποιήτης), I) der Verfertiger, Schöpfer, Erfinder von etwas, Plaut. Cas. 861 (Ränkeschmied): tu poëta es prorsus ad eam rem, bist der Mann zu usw., Plaut. asin. 748. – II) prägn., der Dichter, Poet, poëta bonus, optimus, Cic.: p. barbarus (v. Nävius), Plaut.: Anacreon, lyricus p., Porphyr.: p. epigrammaticus, Spart.: p. scaenicus, Varro LL.: p. comicus, tragicus, Cic.: tragoediarum p., Gell.: satiricus p., Suet. fr.: vetus p., Gell., veteres poëtae, Amm.: Corn. Severus, versificator quam poëta melior, Quint. – Plur. poëtae (Ggstz. oratores, Prosaiker, Cic. de or. 3, 39), poëtarum licentia, Cic.: legere oratores et poëtas, Cic.: ut ait poëta, Colum. – / Griech. Nbf. poētēs, ae, m., Corp. inscr. Lat. 14, 2651.
-
5 poeta
poēta, ae, m. (ποιήτης), I) der Verfertiger, Schöpfer, Erfinder von etwas, Plaut. Cas. 861 (Ränkeschmied): tu poëta es prorsus ad eam rem, bist der Mann zu usw., Plaut. asin. 748. – II) prägn., der Dichter, Poet, poëta bonus, optimus, Cic.: p. barbarus (v. Nävius), Plaut.: Anacreon, lyricus p., Porphyr.: p. epigrammaticus, Spart.: p. scaenicus, Varro LL.: p. comicus, tragicus, Cic.: tragoediarum p., Gell.: satiricus p., Suet. fr.: vetus p., Gell., veteres poëtae, Amm.: Corn. Severus, versificator quam poëta melior, Quint. – Plur. poëtae (Ggstz. oratores, Prosaiker, Cic. de or. 3, 39), poëtarum licentia, Cic.: legere oratores et poëtas, Cic.: ut ait poëta, Colum. – ⇒ Griech. Nbf. poētēs, ae, m., Corp. inscr. Lat. 14, 2651. -
6 poeta
-
7 poéta
[\poéta`t, \poéta`ja, \poéta`k] vál. (költő) поат;koszorús \poéta — увенчанный поэт
-
8 poeta
poèta m 1) поэт il sommopoeta, il Poeta -- божественный Данте (эпитет автора ╚Божественной комедии╩) 2) fig мечтатель -
9 poeta
poèta ḿ 1) поэт il sommopoeta, il Poeta — божественный Данте (эпитет автора «Божественной комедии») 2) fig мечтатель -
10 poeta
pŏēta, ae, m. [st2]1 [-] poète. [st2]2 [-] au fig. artisan, auteur, habile homme; intrigant. - [gr]gr. ποιητής.* * *pŏēta, ae, m. [st2]1 [-] poète. [st2]2 [-] au fig. artisan, auteur, habile homme; intrigant. - [gr]gr. ποιητής.* * *Poeta, poetae, pen. prod. masc. g. Horat. Un poete, Un factiste. -
11 poeta
poeta poeta, ae m поэт -
12 poeta
poetapoeta , -tessa [po'ε:ta, poe'tessa]<-i, -esse> sostantivo maschile, femminile1 letteratura Dichter(in) maschile, femminile, Poet(in) Maskulin(Feminin)2 familiare peggiorativo Schwärmer(in) Maskulin(Feminin), Träumer(in) Maskulin(Feminin)Dizionario italiano-tedesco > poeta
13 poeta
poeta | poetisas. m. poeta, aquel que tiene facultades poéticas o se consagra a la poesía, aquel que hace versos, el que tiene imaginación inspirada.14 poeta
poēta, ae m. (греч.)1) изобретатель, мастер (tu p. es ad eam rem Pl)2) поэт. стихотворец Pl, Vr, C etc.15 poeta
poeta, vate16 poēta
17 poeta
18 poeta
†°poeta, ae, m., poet, A. 17:28.*19 poeta
(s.) poet; (s.) skald20 poeta
poeta m Poet m, Dichter mСм. также в других словарях:
poeta — tisa ‘Persona que escribe poesía’. El femenino tradicional y más usado es poetisa: «Doctora, periodista y poetisa, fue presidenta de la Liga de Mujeres Albanesas» (Alborch Malas [Esp. 2002]). Modernamente se utiliza también la forma poeta como… … Diccionario panhispánico de dudas
poeta — poéta (poȇta) m <N mn ē, G ā> DEFINICIJA ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik SINTAGMA poeta laureatus (izg. poeta laureátus) pjesnik ovjenčan lovorovim vijencem, slavan pjesnik ETIMOLOGIJA vidi poetika … Hrvatski jezični portal
poeta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. poetaecie; lm M. poetaeci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek piszący utwory poetyckie, zwłaszcza wiersze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sławny poeta. Utalentowany poeta. Poeci okresu międzywojennego. Spotkanie młodzieży z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
POETA — per excellentiam dictus Homerus, Athenaeo, l. 1. Dicaearcho in Vita Graeciae, Iustiniano, Institut. de Iur. G. Nat. Harpocrationi in Homeridae, Hesychio, Quintiliano, Institut. Orator. l. 8. c. 5. Senecae, Ep. 58. Aliis: cuius rei causam habes… … Hofmann J. Lexicon universale
poéta — (poêta) m 〈N mn ē, G ā〉 ekspr. pisac koji stvara pjesnička djela; pjesnik … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
poetă — POÉTĂ s. (livr.) poetesă. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime poétă s. f., pl. poéte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
poeta — /po ɛta/ s.m. [dal lat. pŏēta, gr. poiētḗs, der. di poiéō fare, produrre ] (f. éssa ; pl. m. i, ant. e ). 1. (crit.) [chi compone poesie: i p. dell Ottocento ] ▶◀ (non com.) poetante, rimatore, (non com.) verseggiatore, versificatore. ‖ prosatore … Enciclopedia Italiana
poeta — poeta, tisa sustantivo vate trovador (formal), rapsoda, bardo, coplero, coplista, rimador, poetastro. Vate es forma culta referida al poeta ya consagrado o ilustre. Coplero, coplista, rimador y poetastro son despectivos. Tro … Diccionario de sinónimos y antónimos
poeta — |é| adj. s. m. 1. Que ou aquele que faz versos. = AEDO, RAPSODO, TROVADOR, VATE 2. Que ou quem é idealista. • Feminino: poetisa. ‣ Etimologia: latim poeta, ae … Dicionário da Língua Portuguesa
poeta — poetà sm. (2) psn. žr. poetas: Jau niekas tavęs taip giliai nemylės, kaip tavo nuliūdęs poeta! Mair … Dictionary of the Lithuanian Language
poeta — (Del lat. poēta, y este del gr. ποιητής). 1. com. Persona que compone obras poéticas y está dotada de las facultades necesarias para componerlas. 2. Persona que escribe obras poéticas … Diccionario de la lengua española
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Венгерский
- Греческий
- Иврит
- Ирландский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Кечуа
- Латинский
- Литовский
- Немецкий
- Нидерландский
- Папьяменто
- Пенджабский
- Польский
- Португальский
- Русский
- Сербский
- Суахили
- Тагальский
- Татарский
- Турецкий
- Туркменский
- Украинский
- Французский
- Хорватский
- Чешский
- Шведский