podziwiać

См. также в других словарях:

• podziwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podziwiaćam, podziwiaća, podziwiaćają, podziwiaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} doświadczać podziwu wskutek kontaktu z czymś doskonałym; także wyrażać podziw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podziwiać krajobraz. Podziwiać czyjąś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podziwiać — ndk I, podziwiaćam, podziwiaćasz, podziwiaćają, podziwiaćaj, podziwiaćał, podziwiaćany «patrzeć na kogoś, na coś z podziwem, ze zdumieniem; zachwycać się kimś, czymś, unosić się nad czymś» Podziwiać kogoś, coś. Podziwiam twoją odwagę …   Słownik języka polskiego

• sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… …   Słownik frazeologiczny

• admirować — ndk IV, admirowaćruję, admirowaćrujesz, admirowaćruj, admirowaćował, admirowaćowany przestarz. «podziwiać, uwielbiać kogoś lub coś» Admirować czyjąś piękność, czyjeś zdolności, czyjś talent, rozum. Admirować swego nauczyciela. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• mdleć — ndk III, mdleję, mdlejesz, mdlej, mdlał, mdleli 1. «tracić przytomność, świadomość, omdlewać» Mdleć z bólu, z głodu. ◊ Mdleć z zachwytu, z podziwu, ze strachu itp. «bardzo się czymś zachwycać, coś podziwiać, bardzo się bać itp.» 2. «tracić siłę,… …   Słownik języka polskiego

• piękno — n III, Ms. pięknonie, blm «zespół cech takich jak proporcja kształtów, harmonia barw, dźwięków, który sprawia, że coś się podoba, budzi zachwyt; także: wysoka wartość moralna» Piękno przyrody. Piękno muzyki. Piękno rzeźb, obrazów, kilimów.… …   Słownik języka polskiego

• snobistycznie — przysłów. od snobistyczny Podziwiać, chwalić coś snobistycznie …   Słownik języka polskiego

• uczoność — ż V, DCMs. uczonośćści, blm 1. «duży zasób wiadomości, wiedza, wykształcenie, erudycja» Podziwiać czyjąś uczoność. 2. «charakter naukowy czegoś, odznaczanie się naukowością, powagą» Uczoność wykładów. Książka nosi piętno uczoności …   Słownik języka polskiego

• wpatrzyć się — dk VIb, wpatrzyć siętrzę się, wpatrzyć siętrzysz się, wpatrz się, wpatrzyć sięył się wpatrywać się ndk VIIIa, wpatrzyć sięruję się, wpatrzyć sięrujesz się, wpatrzyć sięruj się, wpatrzyć sięywał się «zatrzymać na kimś spojrzenie, wzrok długo,… …   Słownik języka polskiego

• wschód — m IV, D. wschodu, Ms. wschodzie; lm M. wschody 1. «ukazanie się Słońca nad horyzontem; wczesna pora dnia, wczesny ranek» Piękny wschód słońca. Wschód słońca nad jeziorem, nad morzem. Podziwiać wschód słońca. Wstać o wschodzie słońca. ◊ O… …   Słownik języka polskiego

• charakter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. charaktererze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół właściwych danej osobie lub grupie osób cech psychicznych, wyrażających się w typowych, przewidywalnych dla niej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień