-
1 podwojnie
нареч.• вдвойне• двояко* * *1. вдвойне; вдвое;złożyć \podwójnie сложить вдвое; zyskać \podwójnie выиграть вдвойне;
2. двояко+1. dwakroć, dwukrotnie 2. dwojako
* * *1) вдвойне́; вдво́еzłożyć podwojnie — сложи́ть вдво́е
zyskać podwojnie — вы́играть вдвойне́
2) двоя́коSyn: -
2 mieszacz podwójnie zrównoważony
• double balanced mixerSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > mieszacz podwójnie zrównoważony
-
3 dwukrotnie
1. дважды;zapukać \dwukrotnie дважды постучать;
2. вдвое;zwiększyć \dwukrotnie вдвое увеличить+1. dwa га/у 2. podwójnie
* * *1) два́ждыzapukać dwukrotnie — два́жды постуча́ть
2) вдво́еzwiększyć dwukrotnie — вдво́е увели́чить
Syn:dwa razy 1), podwójnie 2) -
4 lina
f włók. канат, трос lina bez końca бесконечный канат lina holownicza буксирный трос, буксирный канат lina nośna леер lina skręcona podwójnie канат двойной свивки lina skręcona pojedynczo канат одинарной свивки lina skręcona potrójnie канат тройной свивки lina stalowa стальной канат, стальной тросKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > lina
См. также в других словарях:
podwójnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób podwójny, złożony z dwu jednakowych lub jednorodnych elementów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podwójnie widzieć. Podwójnie złożony papier. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podwójnie — 1. «dwukrotnie, w dwójnasób, dwa razy tyle» Zapłacić za coś podwójnie. 2. «pod dwoma różnymi względami, dwojako» Zaczęło się dla niej podwójnie nowe życie: własny dom i pierwsza praca … Słownik języka polskiego
kosmos podwójnie pierzasty — paprastoji kosmėja statusas T sritis vardynas apibrėžtis Astrinių šeimos dekoratyvinis, vaistinis augalas (Cosmos bipinnatus), paplitęs Šiaurės Amerikoje. Iš jo gaunamas eterinis aliejus. atitikmenys: lot. Bidens formosa; Coreopsis formosa;… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
pała — 1. pot. Na pałę «bez przygotowania, bez rozpoznania sytuacji, nie zważając na następstwa»: – Daj mu szansę! Niech nadleci bliżej! Wystrzelasz rakiety na pałę... i co potem – uspokajał łagodnie por. Mendela. B. Ejbich, Niebo. 2. posp. Przegiąć… … Słownik frazeologiczny
akacja — ż I, DCMs. akacjacji; lm D. akacjacji (akacjacyj) 1. bot. «Acacia, roślina z rodziny mimozowatych, występująca w kilkuset gatunkach drzew lub krzewów, o liściach podwójnie pierzastych i drobnych kwiatach żółtych, rzadziej białych, zebranych w… … Słownik języka polskiego
dwoić — ndk VIa, dwoję, dwoisz, dwój, dwoił, dwojony 1. techn. «w garbarstwie: dzielić mechanicznie skóry na dwie warstwy» 2. przestarz. «podwajać» dwoić się «powiększać się w dwójnasób, podwajać się» Majątek szybko mu się dwoił. ◊ Dwoi się komuś w… … Słownik języka polskiego
dwójnasób — tylko w wyrażeniu: W dwójnasób «dwukrotnie, podwójnie» Powiększyć coś, zyskać w dwójnasób … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
pętla — ż I, DCMs. pętlali; lm D. pętlali 1. «kawałek sznura, powroza, taśmy ułożony, związany w pierścień, zwykle dający się ściągać, zaciskać» Zacisnąć, zawiązać pętlę. 2. «droga, tor po których ktoś jedzie, idzie, zbliżone kształtem do koła» Pętla… … Słownik języka polskiego
podwoić — dk VIa, podwoićdwoję, podwoićdwoisz, podwoićdwój, podwoićił, podwoićdwojony podwajać ndk I, podwoićam, podwoićasz, podwoićają, podwoićaj, podwoićał, podwoićany «powiększyć coś dwukrotnie, podwójnie zwiększyć liczebność czegoś; pomnożyć przez dwa; … Słownik języka polskiego
przepikować — dk IV, przepikowaćkuję, przepikowaćkujesz, przepikowaćkuj, przepikowaćował, przepikowaćowany przepikowywać ndk VIIIa, przepikowaćowuję, przepikowaćowujesz, przepikowaćowuj, przepikowaćywał, przepikowaćywany 1. «przeszyć w różnych kierunkach… … Słownik języka polskiego