podnieść+na+duchu

См. также в других словарях:

• podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

• podnieść — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… …   Słownik frazeologiczny

• podnosić – podnieść — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na duchu {{/stl 13}}{{stl 7}} wspierać kogoś psychicznie w chwilach zwątpienia, załamania, dodawać otuchy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego spokój i opanowanie podniosły nas na duchu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dodać — dk I, dodaćdam, dodaćdasz, dodaćdadzą, dodaćdaj, dodaćdał, dodaćdany dodawać ndk IX, dodaćdaję, dodaćdajesz, dodaćaj, dodaćał, dodaćany 1. «dać coś jako nadwyżkę albo jako część składową rzeczy już danej; dołożyć, dorzucić, dołączyć» Dodać cukru …   Słownik języka polskiego

• podbudować — dk IV, podbudowaćduję, podbudowaćdujesz, podbudowaćduj, podbudowaćował, podbudowaćowany podbudowywać ndk VIIIa, podbudowaćowuję, podbudowaćowujesz, podbudowaćowuj, podbudowaćywał, podbudowaćywany «zbudować coś pod czymś, podeprzeć budowlę lub jej …   Słownik języka polskiego

• uszy do góry — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwrot używany w stosunku do kogoś, kto jest czymś załamany, zmartwiony, by go podnieść na duchu; nie poddawaj się, trzymaj się, wszystko będzie dobrze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie zniechęcaj się, uszy do góry! Uszy do góry,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …   Słownik języka polskiego

• duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …   Słownik frazeologiczny

• podnosić — 1. Podnieść głos (na kogoś) «krzyknąć (na kogoś), powiedzieć coś głośno, ze zdenerwowaniem, gniewnie»: – Nie kłam! – Szymek po raz pierwszy podniósł na niego głos. P. Huelle, Weiser. 2. Podnieść jakąś kwestię, sprawę, jakiś problem, temat itp.… …   Słownik frazeologiczny

• duch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rozmaitych religiach: nadprzyrodzona istota niematerialna, taka jak anioł, diabeł, demon itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobre, złe duchy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… …   Słownik języka polskiego