podchodzić+do

См. также в других словарях:

• podchodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, podchodzićdzę, podchodzićdzi, podchodzićchodź {{/stl 8}}– podejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, podchodzićjdę, podchodzićjdzie, podchodzićdejdź, podchodzićpodszedł, podeszła, podeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podchodzić – podejść do lądowania — {{/stl 13}}{{stl 7}} o samolocie: rozpoczynać lądowanie przez zmniejszenie wysokości i prędkości, wysunięcie podwozia itp.; o pilocie: wykonywać taki manewr : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samolot we mgle kilkakrotnie podchodził do lądowania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podchodzić — Nie podchodź bez kija zob. kij 1. Serce podchodzi komuś do gardła zob. serce 23. Żołądek podchodzi, podszedł komuś do gardła zob. żołądek 4 …   Słownik frazeologiczny

• podchodzić — → podejść …   Słownik języka polskiego

• podchodzić — 1) Usiłować zacząć jakąś akcję lub jakieś przedsięwzięcie Eng. To attempt to start an action or endeavor; to approach a situation 2) Odpowiadać komuś; być całkowicie odpowiednim Eng. To be fully acceptable or suitable for someone …   Słownik Polskiego slangu

• podejść — dk, podejśćjdę, podejśćjdziesz, podejdź, podszedł, podeszła, podeszli, podszedłszy podchodzić ndk VIa, podejśćdzę, podejśćdzisz, podejśćchodź, podejśćdził 1. «posunąć się (pójść, rzadziej: pojechać) w jakimś kierunku, zbliżyć się do kogoś lub… …   Słownik języka polskiego

• zdarzenie — 1. Coś z prawdziwego zdarzenia «o czymś, co jest takie jak powinno być, spełnia wszystkie wymagania, oczekiwania, dobrze funkcjonuje»: Trudno dziś znaleźć kawiarnię bądź herbaciarnię z prawdziwego zdarzenia. Wprost 940/2000. Śląsk ma szansę stać… …   Słownik frazeologiczny

• beztrosko — przysłów. od beztroski a) w zn. 1: Żyć wygodnie i beztrosko. Beztrosko spędzać czas. b) w zn. 2: Beztrosko podchodzić do poważnych zagadnień …   Słownik języka polskiego

• czaić się — ndk VIa, czaję się, czaisz się, czaj się, czaił się «czekać na kogoś w ukryciu z zamiarem napaści, podchodzić skrycie, skradać się» Czaić się w cieniu. Czające się kroki. przen. tylko w 3 os. «coś się zbliża; widać zapowiedź, oznaki, najczęściej… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• nieufność — ż V, DCMs. nieufnośćści, blm «brak ufności, zaufania; podejrzliwość, niedowierzanie, sceptycyzm» Nieufność do ludzi, do nowości. Wzbudzić w kimś nieufność. Nabrać nieufności do kogoś, w stosunku do kogoś, do czegoś. Podchodzić do kogoś, do czegoś …   Słownik języka polskiego