-
1 podbić
глаг.• завоевать• завоевывать• побеждать• покорить• покорять* * *1) (np. piłkę) подбросить, поддать, подтолкнуть2) podbić (przyprawić) приправить, заправить3) podbić (zdobyć) завоевать, покорить4) pot. podbić (przybić pieczątkę) проштамповать5) sl. podbić (podejść, przyjść) зайти, подойти, прийти6) podbić (np. nogi, oko) подбить, подшибить7) podbić (przyszyć) подбить, подшитьnamówić, podjudzić подбить (уговорить)* * *podbity сов.1) завоева́ть, покори́тьpodbić kraj — завоева́ть страну́
podbić czyjeś serce — покори́ть чьё-л. се́рдце
2) подда́ть, подбро́сить, подтолкну́ть ( ударом снизу)podbić piłkę — подда́ть мяч
podbić nogę — с си́лой уда́рить по ноге́, подшиби́ть но́гу pot.
3) подби́ть; подши́тьpodbić płaszcz futrem — подши́ть (подби́ть) пальто́ ме́хом
4) припра́витьpodbić śmietaną — припра́вить смета́ной
•- podbić konia
- podbić cenę
- podbić normę
- stawkę
- podbić komuś bębenkaSyn: -
2 podbić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podbić
-
3 podbić
-
4 podbić
\podbić komuś oko jdm das Auge blau schlagen, jdm ein Veilchen verpassen ( fam) -
5 podbić
1. asservir2. assujettir3. chérir4. conquérir5. fourrer6. subjuguer7. surenchérir8. séduire -
6 podbić
cloígh -
7 podbić
[подбічь]v.dk -
8 podbić
1. підбити;2. покорити, завоювати;3. підшити -
9 podbić
eýelemek; ýeňmek -
10 podbić cenę
подня́ть це́ну, дать (запроси́ть) большу́ю це́ну ( при торговле) -
11 podbić komuś bębenka
подзадо́рить, разохо́тить кого́-л. (лестью и т. п.) -
12 podbić konia
подкова́ть ло́шадь -
13 podbić normę
подня́ть но́рму, ста́вку -
14 podbić oko
подби́ть глаз -
15 podbić się
[подбічь шіĕ]v.dk -
16 podbić serce
завоевать сердцеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > podbić serce
-
17 podbić wszechświat
завоевать вселеннуюOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > podbić wszechświat
-
18 подбить
-
19 podbijać
impf ⇒ podbić* * *-am, -asz, podbić; perf; vt1) ( kraj) to conquer; (piłkę: posyłać w górę) to flick up; ( żonglować) to juggle (with); ( cenę) to push up2) (pot) ( legitymację) to stamp* * *ipf.1. (= brać w posiadanie) conquer, subjugate; podbić kraj conquer a country; podbić czyjeś serce przen. win l. captivate sb's heart; podbić kogoś wdziękiem/dobrocią win sb over with one's charm/kindness.2. (= uderzać coś od spodu) knock up; podbić piłkę toss the ball; podbić komuś rękę knock up sb's hand; podbić komuś oko give sb a black eye l. shiner; podbijać cenę push l. run up the price; podbijać komuś bębenka play up to sb.3. (= wyściełać czymś od spodu) line; podbić płaszcz sztucznym futrem line a coat with artificial fur.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podbijać
-
20 podbi|ć
pf — podbi|jać impf (podbiję — podbijam) vt 1. (zdobyć) to conquer, to subdue [naród, państwo]- te tereny już w V wieku zostały podbite przez Turków these territories were conquered by the Turks as early as the 5th century- podbicie Bułgarii to początek imperium tureckiego the conquest of Bulgaria marked the beginning of the Ottoman Empire2. przen. (zyskać przychylność) to win- podbić czyjeś serce to win sb’s heart- podbiła nas dobrocią/poczuciem humoru her kindness/sense of humour has won us over3. (uderzyć od dołu) to flick up [piłkę]- podbijać piłeczkę rakietą to flick the ball up with a racket- podbić komuś rękę to knock sb’s hand up- fala podbiła wiosła the wave pushed the oars up4. pot. (podnieść) to push up, to bid up [cenę, stawkę]- podbijanie cen pushing up prices5. (przymocować do spodu) to line sth [płaszcz, zasłony, kołdrę]- podbić kurtkę futrem to line a jacket with fur- buty podbite gwoździami/korkami hobnailed a. studded a. cleat boots6. pot. (ostemplować) to stamp [legitymację]■ podbić komuś oko to give sb a black eyeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podbi|ć
См. также в других словарях:
podbić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podbijać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podbić {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}oko {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzywszy kogoś pięścią, zrobić mu pod okiem siniaka : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podbić — świat zob. świat 22. Podbijać komuś bębenka zob. bębenek … Słownik frazeologiczny
podbić — dk Xa, podbićbiję, podbićbijesz, podbićbij, podbićbił, podbićbity podbijać ndk I, podbićam, podbićasz, podbićają, podbićaj, podbićał, podbićany 1. «zwyciężywszy w walce, wziąć pod swoją władzę; zdobyć» Podbić kraj, naród, państwo. przen.… … Słownik języka polskiego
podbijać – podbić cenę — {{/stl 13}}{{stl 7}} podczas licytacji lub zawierania transakcji: podnosić cenę, nie kierując się prawami rynku, subiektywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobijać cenę czegoś dla zniechęcenia konkurenta. Zbyt wysoko podbić cenę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podbijać – podbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}serce {{/stl 13}}{{stl 7}} rozkochiwać kogoś w sobie, zdobywać czyjąś sympatię, podejmować takie działania, aby być kochanym przez kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podbijać serca kobiet. Wykonawca podbił serca… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podbijać – podbić [zdobywać – zdobyć] świat — {{/stl 13}}{{stl 33}} zdobywać powszechną popularność, sławę; stawać się znanym, popularnym, powszechnie używanym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Podbił świat swoimi odkryciami. Komputery podbijają świat. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podbijać — → podbić … Słownik języka polskiego
podbijać — Podbić świat zob. świat 22. Podbijać komuś bębenka zob. bębenek … Słownik frazeologiczny
podbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podbijaćam, podbijaća, podbijaćają, podbijaćany {{/stl 8}}– podbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, podbijaćbiję, podbijaćbije, podbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
zawojować — dk IV, zawojowaćjuję, zawojowaćjujesz, zawojowaćjuj, zawojowaćował, zawojowaćowany zawojowywać ndk VIIIa, zawojowaćowuję, zawojowaćowujesz, zawojowaćowuj, zawojowaćywał, zawojowaćywany «podbić, opanować wygrawszy wojnę» Zawojować sąsiednie kraje … Słownik języka polskiego