poczynania

См. также в других словарях:

• poczynania — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. poczynaniaań {{/stl 8}}{{stl 7}} czyny, postępowanie, działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Beztroskie, odważne poczynania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poczynanie — n I 1. rzecz. od poczynać. 2. lm D. poczynanieań tylko w lm «działania, posunięcia» Śmiałe, dzielne poczynania. Poczynania zbrojne. Poczynania na polu kulturalnym. Być wyrozumiałym dla czyichś poczynań …   Słownik języka polskiego

• patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

• demistyfikacyjny — przym. od demistyfikacja Poczynania, zabiegi demistyfikacyjne publicystyki literackiej …   Słownik języka polskiego

• dewastatorski — dewastatorskiscy przym. od dewastator Dewastatorski plan. Dewastatorskie poczynania …   Słownik języka polskiego

• inspirować — ndk IV, inspirowaćruję, inspirowaćrujesz, inspirowaćruj, inspirowaćował, inspirowaćowany «dawać impuls do czegoś, poddawać myśl, wpływać na coś, być duchowym przywódcą; pobudzać do aktu twórczego» Inspirować twórcę w pracy (do pracy) nad nowym… …   Słownik języka polskiego

• nieoględny — nieoględnyni «pozbawiony rozwagi, zastanowienia; nieostrożny, nierozważny» Nieoględne słowa, poczynania. Nieoględny mówca …   Słownik języka polskiego

• prześladowczy — «dotyczący prześladowania, prześladowcy» Czyjeś prześladowcze poczynania, akcje. ∆ Mania prześladowcza, myśli prześladowcze «chorobliwy stan psychiczny polegający na nieustannym dopatrywaniu i obawianiu się grożących niebezpieczeństw i działań… …   Słownik języka polskiego

• roztropny — roztropnyni, roztropnyniejszy 1. «mający zdolność trafnej oceny sytuacji; działający z namysłem; rozważny, rozsądny, rozgarnięty» Roztropny człowiek, polityk. Bardzo roztropne dziecko. Jest zbyt roztropny, żeby sobie pozwolić na jakiś wybryk. 2.… …   Słownik języka polskiego

• wichrzycielski — wichrzycielskiscy przym. od wichrzyciel Wichrzycielski charakter. Wichrzycielska natura. Wichrzycielskie poczynania …   Słownik języka polskiego

• chaos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chaossie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan, w którym pomiędzy obserwowanymi elementami (które powinny tworzyć coś zorganizowanego) nie ma żadnego porządku, nic nie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień