poczciwy

См. также в других словарях:

• poczciwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, poczciwywi, wszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do innych życzliwie, przyjaźnie, przychylnie, łagodnie; niezdolny do skrzywdzenia kogoś; dobroduszny, zacny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poczciwy — poczciwywi, poczciwywszy 1. «życzliwy w stosunku do ludzi, dobroduszny, łagodny, przyjazny, uczynny, zacny» Poczciwy człowiek. Poczciwe sąsiadki. Poczciwe psisko. ◊ Poczciwy z kościami «dobry całkowicie, bez zastrzeżeń» przen. Poczciwy, stary dom …   Słownik języka polskiego

• poczciwy — (Ktoś) poczciwy z kościami, z bebechami zob. dobry 2 …   Słownik frazeologiczny

• dobry [poczciwy] z kościami [z bebechami] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku: bardzo dobry, poczciwy, życzliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopisko poczciwe z kościami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dobry — 1. iron. Dobry wujek, wujaszek «osoba pobłażliwa, życzliwa, niestawiająca innym wysokich wymagań»: (...) każdy jechał w teren jak dobry wujaszek i coś tam dawał poza resortem pracy i płacy, bez żadnego planu, a że przez to system płac się… …   Słownik frazeologiczny

• bebech — m III, D. a; lm M. y 1. posp. «brzuch» 2. tylko w lm, posp. «wnętrzności, kiszki; flaki» ◊ Ktoś dobry, poczciwy z bebechami «ktoś niezwykle dobry, poczciwy» ◊ Wypruwać z siebie bebechy «dawać z siebie wszystko, pracować ponad siły» ◊ Bebechy się… …   Słownik języka polskiego

• kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …   Słownik języka polskiego

• bebechy — (Ktoś) dobry, poczciwy z bebechami zob. dobry 2. Przewracają się komuś, w kimś bebechy (od czegoś, z czegoś) zob. przewrócić się 2. Wypruwać z siebie (sobie) lub z kogoś bebechy zob. wypruć 2 …   Słownik frazeologiczny

• kość — 1. pot. Coś rozeszło się, rozlazło się po kościach «coś skończyło się bez przykrych skutków»: Na szczęście sprawa jakoś rozeszła się po kościach i wszystko dobrze się skończyło. Cosm 12/2000. 2. pot. Czuć coś w kościach «odczuwać skutki wysiłku,… …   Słownik frazeologiczny

• brat — m IV, DB. a, C. u, Ms. bracie; lm M. bracia, DB. braci, N. braćmi 1. «każdy z synów mających wspólnych rodziców w stosunku do drugiego syna lub córki» Starszy, młodszy brat. Rodzony brat. ∆ Brat przyrodni «syn tego samego ojca i innej matki lub… …   Słownik języka polskiego

• chłopisko — n rzad. m odm. jak n II, N. chłopiskokiem; lm D. chłopiskoków, B. chłopiskoków a. chłopiskoka «z uznaniem, rzadziej z niechęcią lub pogardą o mężczyźnie; wysoki, barczysty, tęgi mężczyzna» Ogromne, poczciwe a. ogromny, poczciwy chłopisko. Pobiły… …   Słownik języka polskiego