-
1 po mieczu
уст. по отцу́, со стороны́ отца́, по мужско́й ли́нии -
2 miecz
m 1. (broń) sword- dobyć miecza to draw a sword- ogniem i mieczem with fire and sword- skrzyżować miecze to cross swords (z kimś with sb)- walczyć na miecze to fight with swords- walka na miecze a sword fight2. Budow. angle brace a. tie- wiązanie na miecze a diagonally braced truss3. Żegl. centreboard GB, centerboard US, drop keel■ krewny/przodek po mieczu książk. paternal a. agnate relative/ancestor- bankructwo wisiało nad nim jak miecz Damoklesa (the fear of) bankruptcy was hanging over him a. his head like the sword of Damocles- kto mieczem wojuje, (ten) od miecza ginie przysł. he who lives by the sword will a. shall die by the sword* * *-a; -e; gen pl; -ów lub -y; msword, ŻEGL centreboard (BRIT), centerboard (US)* * *miGen. -a Gen.pl. -y l. -ów1. broń sword; miecz dwuręczny/obosieczny two-handed/double-edged sword; dobyć miecza draw the sword.3. bud. angle brace, diagonal brace, counter clamp.4. żegl. centerboard, dropkeel, sliding keel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miecz
-
3 miecz
-
4 krewn|y
Ⅰ m 1. (należący do rodziny) relative, relation (kogoś of sb)- bliski/daleki krewny a close/distant relative- krewni ze strony ojca/matki relatives on one’s father’s/mother’s side- krewny po mieczu/po kądzieli przest. a relative on the spear/distaff side przest.- krewny w linii prostej a relative in the direct line2. książk., przen. brother książk., przen.- sen, bliski krewny śmierci sleep, the brother of deathⅡ adj. pot. być komuś krewnym coś to owe sb sth- ile ci jestem krewny? how much do I owe you?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krewn|y
-
5 przod|ek
Ⅰ m pers. (N pl przodkowie) ancestor- portrety przodków portraits of ancestors- mój przodek po mieczu/kądzieli an ancestor on my father’s side/my mother’s side- przodkowie dzisiejszych Słowian przywędrowali z Azji the ancestors of today’s Slavs migrated from AsiaⅡ m anim. Biol. ancestor- przodek świni domowej an ancestor of the domestic pigⅢ m inanim. (G przodka a. przodku) 1. Górn. face- przodek węglowy a coalface- przodek ścianowy a longwall- pracować na przodku to work at the coalface2. (część wozu) forecarriage- □ przodek działowy Wojsk. limberThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przod|ek
-
6 miecz
4) ( linia męska)
См. также в других словарях:
po mieczu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: w męskiej linii rodu, po ojcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krewny po mieczu. Dziedziczyć po mieczu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecz — 1. książk. Coś wisi, zawisło nad kimś, nad czymś jak miecz Damoklesa, Damoklesowy; wisi, zawisł nad kimś, nad czymś miecz Damoklesa, Damoklesowy «coś, jakieś niebezpieczeństwo lub nieszczęście, stale komuś grozi»: „Piknik pod Wiszącą Skałą” to… … Słownik frazeologiczny
kądziel — Krewny, przodek itp. po kądzieli «krewny, przodek ze strony matki»: Przodkowie moi po mieczu i po kądzieli krew swoją przelewali dla kraju – mawiała. M. Kuncewiczowa, Cudzoziemka … Słownik frazeologiczny
krewny — 1. żart. Krewni i znajomi królika «osoby związane osobiście z kimś wpływowym, korzystające zwykle z jego protekcji»: Tylko dla wyjątkowych klientów. Dla krewnych i znajomych królika. Sprzedawać można byle co, ale dawać – tylko to, co ma się… … Słownik frazeologiczny
przodek — po kądzieli zob. kądziel. Przodek po mieczu zob. miecz 2 … Słownik frazeologiczny
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
jednosieczny — «o broni białej, zwłaszcza o mieczu: mający ostrze z jednej strony, nie obosieczny» … Słownik języka polskiego
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
przodek — m III, D. przodekdku a. przodekdka, N. przodekdkiem; lm M. przodekdki 1. «w kopalni: czoło chodnika, ściany lub komory; wyrobisko, gdzie się urabia kopalinę użyteczną lub skałę płonną» Przodek wybierkowy, węglowy. Przodek chodnikowy, szybowy,… … Słownik języka polskiego
miecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} broń biała, zwykle obosieczna o prostej rękojeści i szerokim ostrzu, używana od epoki brązu do XVI w. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień