-
1 дурниця
-
2 Blech
-
3 talk through one's hat
(to talk nonsense.) pleść głupstwa -
4 dżistać
1) mieć biegunkę2) obgadywać3) pleść głupstwa4) puścić bąka5) rozwolnienie6) zwymiotować -
5 fulać
1) kłamać2) mówić niestworzone rzeczy3) opowiadać bzdury4) pleść głupstwa5) zmyślać
См. также в других словарях:
pleść — dk XI, plotę, pleciesz, pleć, plótł, plotła, pletli, pleciony 1. «łączyć pasma czegoś, przekładając jedno przez drugie, trzecie itd.; łączyć pręty, listwy itp., przeciągając, przekładając je jedne przez drugie» Pleść warkocz. Pleść kosze z… … Słownik języka polskiego
pleść [i syn.] androny — {{/stl 13}}{{stl 33}} wygłaszać, opowiadać brednie, głupstwa; mówić od rzeczy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ktoś plecie, prawi, wygaduje androny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głupstwo — n III, Ms. głupstwowie; lm D. głupstw 1. «coś, co nie ma sensu, głupie powiedzenie, głupi postępek; absurd, nonsens, niedorzeczność, bzdura, brednie» Gadać, pleść głupstwa. Narobić głupstw. Wybić komuś głupstwa z głowy. ◊ Palnąć głupstwo… … Słownik języka polskiego
głupstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. głupstwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś pozbawione sensu; niedorzeczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opowiadać, pleść głupstwa. Popełnić w życiu wiele głupstw. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… … Słownik języka polskiego
chlapać — ndk IX, chlapaćpię, chlapaćpiesz, chlap, chlapaćał, chlapaćany chlapnąć dk Va, chlapaćnę, chlapaćniesz, chlapaćnij, chlapaćnął, chlapaćnęła, chlapaćnęli, chlapaćnięty, chlapaćnąwszy 1. «uderzać o wodę, o błoto, o coś mokrego; wylewać płyn… … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
pijany — pijanyni 1. imiesł. przymiotnikowy bierny czas. pijać (p.) 2. «odurzony alkoholem, nietrzeźwy; rzadziej: świadczący o czyjejś nietrzeźwości, charakterystyczny dla pijaka» Pijany chuligan. Spojrzeć na kogoś pijanym wzrokiem. ◊ pot. Pijany jak bela … Słownik języka polskiego
przestawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przestawaćstaję, przestawaćstaje, przestawaćwaj {{/stl 8}}– przestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przestawaćstanę, przestawaćstanie, przestawaćstań {{/stl 8}}{{stl 7}} przerywać robienie czegoś, nie kontynuować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego