-
1 trzy
num* * *num.Nom. with mp trzej l. trzech Gen. i Loc. - ech Dat. -em Ins. - ema three; Święto Trzech Króli rz.-kat. Epiphany, Twelfth Day; trzy czwarte three fourths; do trzech razy sztuka third time lucky; po trzecie third(ly); nie umieć zliczyć do trzech be slow-witted; pleść trzy po trzy talk nonsense; pracować za trzech work very hard; wtrącać swoje trzy grosze chip in one's penny's worth, chip in one's two pennies' worth l. two penn'orth, have a finger in every man's pie.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzy
-
2 pleść
(-otę, -eciesz); imp -eć; pt; plótł, plotła, pletli; vtpleść głupstwa lub bzdury — to talk through one's hat
* * *ipf.1. (= splatać) braid, plait, weave.2. pot. (= mówić bez sensu) blab, blabber; pleść trzy po trzy talk baloney, bullshit.ipf.plotę pleciesz plótł plotła pletli (= wić się, przeplatać się z czymś) twine.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pleść
-
3 pleść pl·eść
-otę, -eciesz; impf -eć; pt plótł, plotła, pletlivt -
4 t|rzy
Ⅰ num. three Ⅱ n sgt Szkol. C- zdał egzamin na trzy he got (a) C for the examⅢ trzy- w wyrazach złożonych three-- trzyczęściowy [garnitur] three-piece■ pracować za trzech to work like nobody’s business pot.- jeść za trzech to eat like a horse- do trzech razy sztuka przysł. third time lucky- nie umiał powiedzieć a. sklecić trzech słów (był małomówny) he was very uncommunicative; (nie umiał się wypowiedzieć) he couldn’t string three words together- nie umieć zliczyć do trzech to be a dunceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > t|rzy
См. также в других словарях:
pleść trzy po trzy — Mówić rzeczy nonsensowne i absurdalne Eng. To talk nonsense … Słownik Polskiego slangu
pleść — bez związku zob. związek. Pleść, co ślina na język przyniesie zob. język 12. Pleść jak (Piekarski) na mękach zob. męka 1. Pleść niestworzone rzeczy zob. rzecz 15. Pleść od rzeczy zob. rzecz 12. Pleść trzy po trzy zob. trzy 1 … Słownik frazeologiczny
trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… … Słownik języka polskiego
pleść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, plotę, plecie, pleć, plótł, plotła, pletli, pleciony {{/stl 8}}– upleść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć ze sobą długie i cienkie elementy, przekładając, przeciągając na przemian jeden przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pleść — dk XI, plotę, pleciesz, pleć, plótł, plotła, pletli, pleciony 1. «łączyć pasma czegoś, przekładając jedno przez drugie, trzecie itd.; łączyć pręty, listwy itp., przeciągając, przekładając je jedne przez drugie» Pleść warkocz. Pleść kosze z… … Słownik języka polskiego
trzy — 1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc. 2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do… … Słownik frazeologiczny
mówić [i syn.] trzy po trzy — {{/stl 13}}{{stl 7}} w połączeniu z czasownikami oznaczającymi mówienie: mówić rzeczy mało istotne, przypadkowe, trudne do powiązania w logiczną całość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówić, opowiadać, gadać, bąkać, bredzić, pleść itp. trzy po trzy. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
bredzić — ndk VIa, bredzićdzę, bredzićdzisz, bredzićdził 1. «mówić w gorączce lub we śnie wyrazy albo zdania bez sensu i związku; majaczyć» Bredzić przez sen. Bredzić w gorączce. 2. «mówić głupstwa, bzdury, niedorzeczności, opowiadać o rzeczach i sprawach… … Słownik języka polskiego
klepać — ndk IX, klepaćpię, klepaćpiesz, klep, klepaćał, klepaćany klepnąć dk Va, klepaćnę, klepaćniesz, klepaćnij, klepaćnął, klepaćnęła, klepaćnęli, klepaćnąwszy 1. «uderzać lekko dłonią» Poufale klepnął go po plecach. Z uznaniem klepali go po ramieniu … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego