Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

platăni+st

  • 1 моль-пестрянка платановая

    Универсальный русско-английский словарь > моль-пестрянка платановая

  • 2 тля вязовая зеленоватая

    Entomology: Tinocallis platani

    Универсальный русско-английский словарь > тля вязовая зеленоватая

  • 3 platanus

        platanus ī, f, πλάτανοσ, the platane tree, Oriental plane: umbrifera, C. poët.: steriles, V.: caelebs (i. e. not used to support vines), H., O., Iu.
    * * *

    Latin-English dictionary > platanus

  • 4 моль-пестрянка платановая

    2. RUS моль-пестрянка f платановая
    5. FRA mineuse f du platane

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > моль-пестрянка платановая

  • 5 тля вязовая зеленоватая

    2. RUS тля f вязовая зеленоватая
    3. ENG
    4. DEU Ulmenzierlaus f
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > тля вязовая зеленоватая

  • 6 baca

    bāca (less correctly bacca), ae, f. [acc. to Benfey, for bacsa, kindred with Sanscr. bhaksh, edere, vorare; cf. also bhaxa, food; but v. Vani[cbreve]ek, Etym. Wörterb. 2, p. 561], a small round fruit, a berry.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (cf.:

    acinus, glans): virgas murteas cum bacis servare,

    Cato, R. R. 101; Ov. M. 11, 234:

    lauri,

    Verg. G. 1, 306:

    tinus,

    Ov. M. 10, 98:

    ebuli,

    Verg. E. 10, 27:

    cupressi,

    Plin. 16, 27, 50, § 115:

    platani,

    id. 15, 7, 7, § 29:

    hyssopi,

    id. 26, 12, 76, § 124 al. —
    B.
    Esp. freq. the olive:

    agricola cum florem oleae videt, bacam quoque se visurum putat,

    Cic. Div. 2, 6, 16; Hor. S. 2, 4, 69; id. Ep. 1, 16, 2; Ov. M. 6, 81; 8, 295; cf. Mart. 13, 101.—
    C.
    Esp., absol., in the poets of the olive, Hor. C. 2, 6, 16:

    quot Sicyon bacas, quot parit Hybla favos,

    Ov. P. 4, 15, 10.—As sacred to Minerva:

    ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae,

    Ov. M. 8, 664; 13, 653.—And of the fruit of the wild olive-tree, Ov. M. 14, 525; cf. Verg. G. 2, 183.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., any fruit of a tree, * Lucr. 5, 1363:

    arbores seret diligens agricola, quarum aspiciet bacam ipse numquam,

    Cic. Tusc. 1, 14, 31:

    fruges terrae, bacaeque arborum,

    id. Div. 1, 51, 116; so id. Sen. 2, 5: rami bacarum ubertate incurvescere, id. poët. ap. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. Rel. inc. inc. v. 135 Rib.); cf. id. de Or. 3, 38, 154:

    semen inclusum est in intimā parte earum bacarum, quae ex quāque stirpe funduntur,

    id. N. D. 2, 51, 127:

    fruges atque bacae,

    id. Leg. 1, 8, 25:

    felices,

    Sil. 15, 535.—
    B.
    That which is like a berry in shape.
    1.
    A pearl:

    marita, quae Onusta bacis ambulet,

    Hor. Epod. 8, 14:

    aceto Diluit insignem bacam,

    id. S. 2, 3, 241; so Ov. M. 10, 116; 10, 265; Verg. Cul. 67; Claud. IV. Cons. Hon. 592; id. Nupt. Hon. et Mar. 167; id. Laud. Stil. 2, 88; id. VI. Cons. Hon. 528.—
    2.
    The dung of sheep or goats, Pall. Jan. 14, 3.—
    3.
    A link of a chain in the shape of a berry, Prud. steph. 1, 46; so id. Psych. prooem. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > baca

  • 7 fidicula

    fĭdĭcŭlae, ārum, and rarely fidicula, ae (syncop. fidicla, Prud. steph. 10, 481; 550), f. dim. [2. fides], a small stringed instrument, a small lute or cithern.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quid si platani fidiculas ferrent numerose sonantes,

    Cic. N. D. 2, 8, 22. —
    B.
    Esp., Fidicula, a constellation, i. q. Fides or Lyra, the Lyre, Col. 11, 2, 37; Plin. 18, 26, 59, § 222.—
    II.
    Transf., a cord, line, a sort of instrument of torture (postAug.): apparatus illi reddendus est suus eculei et fidiculae et ergastula et cruces, Sen. de Ira, 3, 3; Suet. Tib. 62; id. Calig. 33; Cod. Th. 9, 35, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > fidicula

  • 8 fidiculae

    fĭdĭcŭlae, ārum, and rarely fidicula, ae (syncop. fidicla, Prud. steph. 10, 481; 550), f. dim. [2. fides], a small stringed instrument, a small lute or cithern.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quid si platani fidiculas ferrent numerose sonantes,

    Cic. N. D. 2, 8, 22. —
    B.
    Esp., Fidicula, a constellation, i. q. Fides or Lyra, the Lyre, Col. 11, 2, 37; Plin. 18, 26, 59, § 222.—
    II.
    Transf., a cord, line, a sort of instrument of torture (postAug.): apparatus illi reddendus est suus eculei et fidiculae et ergastula et cruces, Sen. de Ira, 3, 3; Suet. Tib. 62; id. Calig. 33; Cod. Th. 9, 35, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > fidiculae

  • 9 gero

    1.
    gĕro, gessi, gestum ( Part. gen. plur. sync. gerentum, Plaut. Truc. 2, 1, 13; imper. ger, like dic, duc, fac, fer, Cat. 27, 2), 3, v. a. [root gas-, to come, go; Zend, jah, jahaiti, come; gero (for geso), in caus. sense, to cause to come; cf. Gr. bastazô, from bastos = gestus], to bear about with one, to bear, carry, to wear, have (in the lit. signif. mostly poet., not in Cic., Cæs., Sall., or Quint.; but instead of it ferre, portare, vehere, sustinere, etc.; but in the trop. signif. freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    (vestem ferinam) qui gessit primus,

    Lucr. 5, 1420; so,

    vestem,

    Ov. M. 11, 276 (with induere vestes), Nep. Dat. 3; cf.:

    coronam Olympiacam capite,

    Suet. Ner. 25:

    ornamenta,

    id. Caes. 84:

    angues immixtos crinibus,

    Ov. M. 4, 792:

    clipeum (laeva),

    id. ib. 4, 782; cf.:

    galeam venatoriam in capite, clavam dextra manu, copulam sinistra,

    Nep. Dat. 3:

    ramum, jaculum,

    Ov. M. 12, 442:

    spicea serta,

    id. ib. 2, 28:

    vincla,

    id. ib. 4, 681:

    venabula corpore fixa,

    id. ib. 9, 206; cf.:

    tela (in pectore fixus),

    id. ib. 6, 228:

    Vulcanum (i. e. ignem) in cornu conclusum,

    Plaut. Am. 1, 1, 185:

    spolia ducis hostium caesi suspensa fabricato ad id apte ferculo gerens,

    Liv. 1, 10, 5; cf.:

    Horatius trigemina spolia prae se gerens,

    id. 1, 26, 2:

    onera,

    Varr. L. L. 6, § 77 Müll.: uterum or partum gerere, to be pregnant, be with young; so, gerere partum, Plin. 8, 47, 72, § 187:

    uterum,

    id. 8, 40, 62, § 151:

    centum fronte oculos centum cervice gerebat Argus,

    Ov. Am. 3, 4, 19:

    lumen unum media fronte,

    id. M. 13, 773:

    cornua fronte,

    id. ib. 15, 596:

    virginis os habitumque gerens et virginis arma,

    Verg. A. 1, 315:

    virginis ora,

    Ov. M. 5, 553; cf.:

    quae modo bracchia gessit, Crura gerit,

    id. ib. 5, 455 sq.:

    Coae cornua matres Gesserunt tum,

    i. e. were turned into cows, id. ib. 7, 364:

    principio (morbi) caput incensum fervore gerebant,

    Lucr. 6, 1145:

    qui umbrata gerunt civili tempora quercu,

    Verg. A. 6, 772:

    tempora tecta pelle lupi,

    Ov. M. 12, 380:

    (Hector) squalentem barbam et concretos sanguine crines Vulneraque illa gerens, quae, etc.,

    Verg. A. 2, 278:

    capella gerat distentius uber,

    Hor. S. 1, 1, 110.—
    b.
    Of inanimate things:

    semina rerum permixta gerit tellus discretaque tradit,

    Lucr. 6, 790; cf.:

    (terram) multosque lacus multasque lacunas In gremio gerere et rupes deruptaque saxa,

    id. ib. 6, 539; Enn. ap. Non. 66, 26 (Sat. 23, p. 157 Vahl.); and:

    quos Oceano propior gerit India lucos,

    Verg. G. 2, 122:

    speciem ac formam similem gerit ejus imago,

    Lucr. 4, 52.—
    B.
    In partic. (very rare).
    1.
    With respect to the term. ad quem, to bear, carry, bring to a place:

    (feminae puerique) saxa in muros munientibus gerunt,

    Liv. 28, 19, 13:

    neque eam voraginem conjectu terrae, cum pro se quisque gereret, expleri potuisse,

    id. 7, 6, 2; cf. id. 37, 5, 1. — Absol.:

    si non habebis unde irriges, gerito inditoque leniter,

    Cato, R. R. 151, 4; Liv. 7, 6, 2 Drak.—Prov.:

    non pluris refert, quam si imbrem in cribrum geras,

    Plaut. Ps. 1, 1, 100.—
    2.
    With the accessory idea of production, to bear, bring forth, produce:

    quae (terra) quod gerit fruges, Ceres (appellata est),

    Varr. L. L. 5, § 64 Müll.; cf. Tib. 2, 4, 56:

    violam nullo terra serente gerit,

    Ov. Tr. 3, 12, 6:

    arbores (Oete),

    id. M. 9, 230:

    malos (platani),

    Verg. G. 2, 70: frondes (silva), Ov. M. 11, 615:

    terra viros urbesque gerit silvasque ferasque Fluminaque et Nymphas et cetera numina ruris,

    Ov. M. 2, 16.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to bear, have, entertain, cherish: vos etenim juvenes animum geritis muliebrem, illa virago viri, Poët. ap. Cic. Off. 1, 18, 61; cf.:

    fortem animum gerere,

    Sall. J. 107, 1:

    parem animum,

    id. ib. 54, 1 Kritz.:

    animum invictum advorsum divitias,

    id. ib. 43, 5:

    animum super fortunam,

    id. ib. 64, 2:

    mixtum gaudio ac metu animum,

    Liv. 32, 11, 5; cf. also Verg. A. 9, 311; and v. infra B. 3.: aeque inimicitiam atque amicitiam in frontem promptam gero, Enn. ap. Gell. 19, 8, 6 (Trag. v. 8 Vahl.):

    personam,

    to support a character, play a part, Cic. Off. 1, 32, 115; cf.:

    est igitur proprium munus magistratus, intelligere, se gerere personam civitatis debereque ejus dignitatem et decus sustinere,

    id. ib. 1, 34, 132; Aug. Doctr. Christ. 4, 29 init.;

    id. Civ. Dei, 1, 21 al.: mores, quos ante gerebant, Nunc quoque habent,

    Ov. M. 7, 655:

    et nos aliquod nomenque decusque Gessimus,

    Verg. A. 2, 89:

    seu tu querelas sive geris jocos Seu rixam et insanos amores Seu facilem, pia testa (i. e. amphora), somnum,

    Hor. C. 3, 21, 2:

    in dextris vestris jam libertatem, opem... geritis,

    Curt. 4, 14 fin.:

    plumbeas iras,

    Plaut. Poen. 3, 6, 18:

    iras,

    Ter. Hec. 3, 1, 30: M. Catonem illum Sapientem cum multis graves inimicitias gessisse accepimus propter Hispanorum injurias, Cic. Div. ap. Caecil. 20, 66:

    veteres inimicitias cum Caesare,

    Caes. B. C. 1, 3, 4:

    muliebres inimicitias cum aliqua,

    Cic. Cael. 14, 32:

    inimicitias hominum more,

    id. Deiot. 11, 30: simultatem cum aliquo pro re publica, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13, A, 3; cf. Suet. Vesp. 6; and Verg. A. 12, 48:

    de amicitia gerenda praeclarissime scripti libri,

    Cic. Fam. 3, 8, 5:

    amicitiam,

    Nep. Dat. 10 fin.:

    praecipuum in Romanos gerebant odium,

    Liv. 28, 22, 2:

    cum fortuna mutabilem gerentes fidem,

    id. 8, 24, 6:

    utrique imperii cupiditatem insatiabilem gerebant,

    Just. 17, 1 fin. —Absol.:

    ad ea rex, aliter atque animo gerebat, placide respondit,

    Sall. J. 72, 1.—
    B.
    In partic.
    1.
    Gerere se aliquo modo, to bear, deport, behave, or conduct one's self, to act in any manner:

    in maximis rebus quonam modo gererem me adversus Caesarem, usus tuo consilio sum,

    Cic. Fam. 11, 27, 5; cf. id. Off. 1, 28, 98:

    ut, quanto superiores sumus, tanto nos geramus summissius,

    id. ib. 1, 26, 90; so,

    se liberius (servi),

    id. Rep. 1, 43:

    se inconsultius,

    Liv. 41, 10, 5:

    se valde honeste,

    Cic. Att. 6, 1, 13:

    se perdite,

    id. ib. 9, 2, A, 2:

    se turpissime (illa pars animi),

    id. Tusc. 2, 21, 48:

    se turpiter in legatione,

    Plin. Ep. 2, 12, 4:

    sic in provincia nos gerimus, quod ad abstinentiam attinet, ut, etc.,

    Cic. Att. 5, 17, 2:

    sic me in hoc magistratu geram, ut, etc.,

    id. Agr. 1, 8, 26; cf.:

    nunc ita nos gerimus, ut, etc.,

    id. ib. 2, 22, 3:

    uti sese victus gereret, exploratum misit,

    Sall. J. 54, 2:

    se medium gerere,

    to remain neutral, Liv. 2, 27, 3.—
    b.
    In a like sense also post-class.: gerere aliquem, to behave or conduct one's self as any one (like agere aliquem):

    nec heredem regni sed regem gerebat,

    Just. 32, 3, 1; Plin. Pan. 44, 2:

    tu civem patremque geras,

    Claud. IV. Cons. Hon. 293:

    aedilem,

    App. M. 1, p. 113:

    captivum,

    Sen. Troad. 714.—
    c.
    Gerere se et aliquem, to treat one's self and another in any manner:

    interim Romae gaudium ingens ortum cognitis Metelli rebus, ut seque et exercitum more majorum gereret,

    Sall. J. 55, 1:

    meque vosque in omnibus rebus juxta geram,

    id. ib. 85, 47.—
    d.
    Pro aliquo se gerere, to assume to be:

    querentes, quosdam non sui generis pro colonis se gerere,

    Liv. 32, 2, 6:

    eum, qui sit census, ita se jam tum gessisse pro cive,

    Cic. Arch. 5, 11 dub.—
    2.
    Gerere prae se aliquid (for the usual prae se ferre), to show, exhibit, manifest:

    affectionis ratio perspicuam solet prae se gerere conjecturam, ut amor, iracundia, molestia, etc.,

    Cic. Inv. 2, 9, 30; cf.:

    prae se quandam gerere utilitatem,

    id. ib. 2, 52, 157: animum altum et erectum prae se gerebat, Auct. B. Afr. 10 fin.; Aug. de Lib. Arbit. 3, 21, 61 al.;

    so gerere alone: ita tum mos erat, in adversis voltum secundae fortunae gerere, moderari animo in secundis,

    to assume, Liv. 42, 63, 11.—
    3.
    With the accessory idea of activity or exertion, to sustain the charge of any undertaking or business, to administer, manage, regulate, rule, govern, conduct, carry on, wage, transact, accomplish, perform (cf.: facio, ago).—In pass. also in gen., to happen, take place, be done (hence, res gesta, a deed, and res gestae, events, occurrences, acts, exploits; v. the foll.): tertium gradum agendi esse dicunt, ubi quid faciant;

    in eo propter similitudinem agendi et faciundi et gerundi quidam error his, qui putant esse unum. Potest enim aliquid facere et non agere, ut poëta facit fabulam et non agit: contra actor agit et non facit.... Contra imperator quod dicitur res gerere, in eo neque facit neque agit, sed gerit, id est sustinet, translatum ab his qui onera gerunt, quod hi sustinent,

    Varr. L. L. 6, § 77 Müll.:

    omnia nostra, quoad eris Romae, ita gerito, regito, gubernato, ut nihil a me exspectes,

    Cic. Att. 16, 2, 2:

    gerere et administrare rem publicam,

    id. Fin. 3, 20, 68; cf. id. Rep. 2, 1 and 12:

    rem publicam,

    id. ib. 1, 7; 1, 8; id. Fam. 2, 7, 3 et saep.:

    magistratum,

    id. Sest. 37, 79; cf.

    potestatem,

    id. Verr. 2, 2, 55, § 138:

    consulatum,

    id. Agr. 1, 8, 25; id. Sest. 16, 37:

    duumviratum,

    id. ib. 8, 19:

    tutelam alicujus,

    Dig. 23, 2, 68; 27, 1, 22 al.: multi suam rem bene gessere et publicam patria procul, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 1 (Trag. v. 295 Vahl.); so,

    rem, of private affairs,

    Plaut. Pers. 4, 3, 34; Cic. de Sen. 7, 22 al.:

    aliquid per aes et libram gerere,

    to transact by coin and balance, Gai. Inst. 3, 173; cf. Weissenb. ad Liv. 6, 14.—Of war: etsi res bene gesta est, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 42, 168 (Ann. v. 512 Vahl.): vi geritur res, id. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 272 ib.); cf.:

    gladiis geri res coepta est,

    Liv. 28, 2, 6:

    ubi res ferro geratur,

    id. 10, 39, 12: qui rem cum Achivis gesserunt statim, Enn. ap. Non. 393, 14 (Trag. v. 39 Vahl.); cf. Plaut. Am. 1, 1, 84:

    Alexander... passurus gestis aequanda pericula rebus,

    exploits, Juv. 14, 314:

    miranda quidem, sed nuper gesta referemus,

    id. 15, 28.—Of public affairs, affairs of government:

    magnae res temporibus illis a fortissimis viris summo imperio praeditis, dictatoribus atque consulibus, belli domique gerebantur,

    Cic. Rep. 2, 32 fin.; 2, 24:

    a rebus gerendis senectus abstrahit,

    id. de Sen. 6, 15; cf. § 17: quid quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum ( public business), opifices denique, delectantur historia? maximeque eos videre possumus res gestas ( public events or occurrences) audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt, confecti senectute, id. Fin. 5, 19, 52:

    sin per se populus interfecit aut ejecit tyrannum, est moderatior, quoad sentit et sapit et sua re gesta laetatur,

    their deed, id. Rep. 1, 42:

    ut pleraque senatus auctoritate gererentur,

    id. ib. 2, 32; cf. id. ib. 1, 27:

    haec dum Romae geruntur,

    id. Quint. 6, 28:

    ut iis, qui audiunt, tum geri illa fierique videantur,

    id. de Or. 2, 59, 241:

    susceptum negotium,

    id. Fam. 13, 5, 1; cf.:

    si ipse negotium meum gererem, nihil gererem, nisi consilio tuo,

    id. Att. 13, 3, 1:

    negotium bene, male, etc.,

    id. Rosc. Com. 11, 32; id. Cat. 2, 10, 21; Caes. B. G. 3, 18, 5 et saep.; cf.:

    quid negotii geritur?

    Cic. Quint. 13, 42: annos multos bellum gerentes summum summā industriā, Enn. ap. Non. 402, 3 (Trag. v. 104 Vahl.); cf.:

    bello illo maximo, quod Athenienses et Lacedaemonii summa inter se contentione gesserunt,

    Cic. Rep. 1, 16; so,

    bella,

    id. ib. 5, 2: pacem an bellum gerens, v. Andrews and Stoddard's Gram. § 323, 1 (2); Sall. J. 46 fin.:

    bella multa felicissime,

    Cic. Rep. 2, 9:

    bellum cum aliquo,

    id. Sest. 2, 4; id. Div. 1, 46, 103; Caes. B. G. 1, 1, 4 et saep.:

    bello gesto,

    Liv. 5, 43, 1: mea mater de ea re gessit morem morigerae mihi, performed my will, i. e. complied with my wishes, gratified, humored me, Plaut. Cist. 1, 1, 87; cf.:

    geram tibi morem et ea quae vis, ut potero, explicabo,

    Cic. Tusc. 1, 9, 17: morem alicui (in aliqua re), Enn. ap. Non. 342, 24 (Trag. v. 241 Vahl.):

    sine me in hac re gerere mihi morem,

    Ter. Heaut. 5, 1, 74; Plaut. Capt. 2, 3, 44; id. Men. 5, 2, 37; id. Mil. 2, 1, 58; Cic. Rep. 3, 5; id. N. D. 2, 1, 3; Ov. Am. 2, 2, 13 et saep.; also without dat., Plaut. Most. 3, 2, 36; Ter. Ad. 3, 3, 77.— Pass.:

    ut utrique a me mos gestus esse videatur,

    Cic. Att. 2, 16, 3; Plaut. Most. 1, 3, 69; Ter. Eun. 1, 2, 108; id. Ad. 2, 2, 6; Nep. Them. 7, 3 al.—With a play upon this meaning and that in II. A.: magna, inquit, [p. 813] bella gessi:

    magnis imperiis et provinciis praefui. Gere igitur animum laude dignum,

    Cic. Par. 5, 2, 37.— Absol.:

    cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, quorum res gestae nullae invenirentur, alii in gerendo probabiles, in disserendo rudes,

    Cic. Rep. 1, 8; cf.

    the passage,

    id. Fin. 5, 19, 52 supra:

    Armeniam deinde ingressus prima parte introitus prospere gessit,

    Vell. 2, 102, 2 (where others unnecessarily insert rem), Liv. 25, 22, 1; cf.

    also: sive caesi ab Romanis forent Bastarnae... sive prospere gessissent,

    id. 40, 58 fin.:

    cum Persis et Philippus qui cogitavit, et Alexander, qui gessit, hanc bellandi causam inferebat, etc.,

    Cic. Rep. 3, 9.—
    4.
    Of time, to pass, spend (mostly post-Aug.; not in Cic.): ut (Tullia) cum aliquo adolescente primario conjuncta aetatem gereret, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 3; cf.:

    pubertatis ac primae adolescentiae tempus,

    Suet. Dom. 1:

    vitam,

    Petr. 63; Val. Fl. 6, 695:

    annum gerens aetatis sexagesimum et nonum,

    Suet. Vesp. 24.—Hence, gĕrens, entis, P. a. (acc. to II. B. 3.), managing, conducting, etc.; with gen.:

    rei male gerentes,

    Plaut. Truc. 1, 2, 43:

    sui negotii bene gerens,

    Cic. Quint. 19, 62.
    2.
    gĕro, ōnis, m. [1. gero], a carrier; connected per hyphen with foras:

    ite, ite hac, simul eri damnigeruli, foras gerones, Bonorum hamaxagogae,

    that carry off, ravishers, Plaut. Truc. 2, 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > gero

  • 10 malus

    1.
    mălus, a, um, adj. [Sanscr. mala, dirt; Gr. melas, black; cf. macula; Germ. mal in Mutter-mal, etc.].— Comp.: pējor, pejus.— Sup.: pessimus, a, um, bad, in the widest sense of the word (opp. bonus), evil, wicked, injurious, destructive, mischievous, hurtful; of personal appearance, ill-looking, ugly, deformed; of weight, bad, light; of fate, evil, unlucky, etc.:

    malus et nequam homo,

    Plaut. Ps. 4, 7, 1:

    pessima puella,

    Cat. 36, 9; 55, 10:

    delituit mala,

    Plaut. Rud. 2, 5, 9:

    philosophi minime mali illi quidem, sed non satis acuti,

    Cic. Off. 3, 9, 23:

    malam opinionem habere de aliquo,

    id. Verr. 2, 3, 24, § 59:

    consuetudo,

    Hor. S. 1, 3, 36:

    conscientia,

    Quint. 12, 1, 3:

    mens,

    id. ib.:

    mores,

    Sall. C. 18:

    fures,

    Hor. S. 1, 1, 77:

    Furiae,

    id. ib. 2, 3, 135:

    virus,

    Verg. G. 1, 129:

    cicuta,

    Hor. S. 2, 1, 56:

    libido,

    Liv. 1, 57:

    falx,

    Verg. E. 3, 11:

    gramina,

    id. A. 2, 471: carmen, i. e. an incantation, Leg. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17:

    abi in malam rem,

    go and be hanged! Ter. And. 2, 1, 17:

    pugna,

    unsuccessful, adverse, Cic. Div. 2, 25, 54; Sall. J. 56:

    avis,

    i. e. ill-boding, Hor. C. 1, 15, 5; cf. id. ib. 3, 6, 46:

    ales,

    id. Epod. 10, 1: aetas, burdensome, i. e. senectus, Plaut. Aul. 1, 1, 4:

    haud mala est mulier,

    not badlooking, id. Bacch. 5, 2, 42:

    facies,

    Quint. 6, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 43:

    crus,

    i. e. deformed, Hor. S. 1, 2, 102:

    pondus,

    i. e. light, deficient, Plaut. Am. 1, 1, 156.—Of the sick:

    in malis aeger est,

    in great danger, Cels. 3, 15 fin.:

    tempus a quo omnis aeger pejor fiat,

    id. 3, 5 med.:

    eo tempore fere pessimi sunt qui aegrotant,

    id. ib. —In neutr. sing., as adv.:

    ne gallina malum responset dura palato,

    Hor. S. 2, 4, 18.— Comp.: pejor, worse:

    via,

    Hor. S. 1, 5, 96.—Hence,
    1.
    mă-lum, i, n., any thing bad, an evil, mischief, misfortune, calamity, etc.
    A.
    In gen.:

    orarem, ut ei, quod posses mali facere, faceres,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 25:

    quam sit bellum, cavere malum,

    Cic. de Or. 1, 58, 247:

    nihil enim mali accidisse Scipioni puto,

    id. Lael. 3, 10:

    hostes inopinato malo turbati,

    Caes. B. C. 2, 12:

    externum, i. e. bellum,

    Nep. Hamilc. 21:

    ne in cotidianam id malum vertat, i. e. febris,

    Cels. 3, 15:

    hoc malo domitos potius cultores agrorum fore, quam, etc.,

    Liv. 2, 34, 11.—
    B.
    In partic.
    (α).
    Punishment; hurt, harm, severity, injury:

    malo domandam tribuniciam potestatem,

    Liv. 2, 54, 10:

    malo exercitum coërcere,

    Sall. J. 100, 5:

    sine malo,

    Plaut. Rud. 4, 4, 81; so Ter. Eun. 4, 4, 45; Liv. 4, 49, 11:

    vi, malo, plagis adductus est, ut frumenti daret,

    ill-usage, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:

    amanti amoenitas malo est: nobis lucro est,

    is hurtful, injurious, Plaut. Men. 2, 3, 5:

    clementiam illi malo fuisse,

    was injurious, unfortunate, Cic. Att. 14, 22, 1: malo hercle magno suo convivat sine modo, to his own [p. 1105] hurt, Enn. ap. Non. 474, 23 (Sat. v. 1 Vahl.):

    olet homo quidam malo suo,

    Plaut. Am. 1, 1, 165:

    male merenti bona es: at malo cum tuo,

    to your own hurt, id. As. 1, 3, 3.—
    (β).
    Wrong-doing:

    causae, quae numquam malo defuturae sunt, Sen. de Ira, 1, 16, 3: sperans famam exstingui veterum sic posse malorum,

    Verg. A. 6, 527; Anthol. Lat. 1, 178.—
    (γ).
    As a term of abuse, plague, mischief, torment:

    quid tu, malum, me sequere?

    Plaut. Cas. 1, 3:

    qui, malum, alii?

    Ter. Eun. 4, 7, 10:

    quae, malum, est ista tanta audacia?

    Cic. Verr. 2, 1, 20, § 54; so id. Off. 2, 15, 53; Curt. 8, 14, 41.—
    (δ).
    As an exclamation, alas! misery! Plaut. Capt. 3, 3, 16; id. Men. 2, 3, 37 Brix ad loc.—
    2.
    măle, adv., badly, ill, wrongly, wickedly, unfortunately, erroneously, improperly, etc.: dubitas, quin lubenter tuo ero meus, quod possiet facere, faciat male? will do all the harm to him, etc., Plaut. Poen. 4, 2, 66: si iste Italiam relinquet, faciet omnino male, et, ut ego existimo, alogistôs, will act altogether unwisely, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10:

    di isti Segulio male faciant,

    do harm to him, punish him, Cic. Fam. 11, 21, 1:

    o factum male de Alexione!

    id. Att. 15, 1, 1:

    male velle alicui,

    to wish ill, Plaut. As. 5, 1, 13:

    Karthagini male jamdiu cogitanti bellum multo ante denuntio, cogitare de aliquo,

    Cic. Sen. 6, 18:

    male loqui,

    id. Rosc. Am. 48:

    male loqui alicui, for maledicere,

    Ter. Phorm. 2, 3, 25:

    male accipere verbis aliquem,

    Cic. Verr. 2, 1, 54, § 140:

    equitatu agmen adversariorum, male habere,

    to harass, annoy, Caes. B. C. 1, 63:

    hoc male habet virum,

    annoys, vexes him, Ter. And. 2, 6, 5:

    male se habere,

    to feel ill, dejected, low-spirited, id. Eun. 4, 2, 6:

    male est animo,

    it vexes me, id. Ad. 4, 5, 21:

    male est animo,

    I feel unwell, Plaut. Curc. 2, 3, 33:

    male fit animo,

    I am beginning to feel bad, am getting unwell, id. Rud. 2, 6, 26: L. Antonio male sit, si quidem, etc., evil betide him! (a formula of imprecation), Cic. Att. 15, 15, 1:

    quae res tibi vertat male,

    much harm may it do you! Ter. Ad. 2, 1, 37:

    male tibi esse malo quam molliter,

    I would rather you should be unfortunate than effeminate, Sen. Ep. 82, 1:

    proelium male pugnatum,

    unsuccessfully, Sall. J. 54, 7:

    ea quae male empta sunt,

    at a bad bargain, Cic. Att. 2, 4, 1:

    male vendere,

    at a sacrifice, id. Verr. 2, 3, 98, § 227:

    male reprehendunt praemeditationem rerum futurarum,

    id. Tusc. 3, 16, 34:

    male tegere mutationem fortunae,

    Tac. H. 1, 66:

    male sustinere arma,

    unskilfully, Liv. 1, 25, 12: non dubito, quin me male oderit, i. e. very much, intensely, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:

    male metuo, ne, etc.,

    exceedingly, much, Ter. Hec. 3, 2, 2:

    rauci,

    miserably, Hor. S. 1, 4, 66.—

    When attached to an adjective, it freq. gives it the opposite meaning: male sanus = insanus,

    insane, deranged, Cic. Att. 9, 15, 5:

    male sana,

    with mind disturbed, Verg. A. 4, 8:

    gratus,

    i. e. ungrateful, Ov. H. 7, 27:

    male fidas provincias,

    unfaithful, Tac. H. 1, 17:

    statio male fida carinis,

    unsafe, Verg. A. 2, 23.— Comp.:

    oderam multo pejus hunc quam illum ipsum Clodium,

    Cic. Fam. 7, 2, 3; cf.:

    pejusque leto flagitium timet,

    Hor. C. 4, 9, 50; and:

    cane pejus vitabit chlamydem,

    id. Ep. 1, 17, 30.
    2.
    mālus, i, f., Gr. mêlea, an appletree:

    malus bifera,

    Varr. R. R. 1, 7:

    et steriles platani malos gessere valentes,

    Verg. G. 2, 70:

    malus granata,

    the pomegranate, Isid. 17, 7, 6:

    felices arbores putantur esse quercus...malus, etc.,

    Macr. S. 3, 20, 2.
    3.
    mālus, i, m. [by some referred to root mac-; Gr. makros; Lat. magnus; but perh. the same word with 2. malus], an upright mast, pole, or beam.
    I.
    In gen.:

    malos exaequantes altitudinem jugi surrexit,

    Front. Strat. 3, 8, 3.—
    II.
    Esp.
    A.
    A mast of a ship:

    ut si qui gubernatorem in navigando agere nihil dicant, cum alii malos scandant, etc.,

    Cic. Sen. 6, 17:

    malum erigi, vela fieri imperavit,

    id. Verr. 2, 5, 34, § 88:

    attolli malos,

    Verg. A. 5, 829:

    malo suspendit ab alto,

    id. ib. 5, 489:

    saucius,

    injured, Hor. C. 1, 14, 5.—
    B.
    A standard or pole, to which the awnings spread over the theatre were attached, Lucr. 6, 110; Liv. 39, 7, 8.—
    C.
    The beam in the middle of a wine-press, Plin. 18, 31, 74, § 317.—
    D.
    The corner beams of a tower:

    turrium mali,

    Caes. B. G. 7, 22, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > malus

  • 11 platanus

    plătănus, i ( nom. plur. platanūs, Verg. Cul. 123), f., = platanos, the platane or Oriental plane-tree: sub platano umbriferā, Cic. poēt. Div. 2, 30, 63; id. de Or. 1, 7, 28; Plin. 12, 1, 3, § 6:

    steriles platani,

    Verg. G. 2, 70:

    caelebs (because it did not, like the elm, serve to support vines),

    Hor. C. 2, 15, 4; 2, 11, 13; Juv. 1, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > platanus

  • 12 regenero

    rĕ-gĕnĕro, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    Lit., to bring forth again, reproduce (Pliny and eccl. Lat.):

    signa quaedam naevosque et cicatrices etiam regenerari,

    Plin. 7, 11, 10, § 50:

    platani satae regeneravere vitium,

    id. 12, 1, 5, § 11.—
    II.
    Transf., to bring forth something similar, to represent:

    ipse avum regeneravit Aethiopem,

    represented, resembled, Plin. 7, 12, 10, § 51; so,

    patrem Tiberium,

    id. 14, 22, 28, § 145.—
    III.
    Trop., to regenerate, Vulg. 1 Pet. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > regenero

  • 13 retorridus

    rĕ-torrĭdus, a, um, adj., parched up, burned up, dried up (mostly post-Aug.; not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    rami platani,

    Sen. Ep. 12, 2; 86, 18:

    manus Mucii,

    id. ib. 66, 51:

    retorrida et muscosa prata,

    Varr. R. R. 1, 9, 5:

    plantae,

    Col. 3, 12, 2:

    frons,

    id. 11, 2, 87:

    fructus,

    Plin. 17, 22, 35, § 176:

    myrtus,

    id. 15, 29, 36, § 121:

    (herba) spinis retorrida,

    id. 27, 12, 97, § 122:

    mus,

    dried up, wizen, wrinkled, Phaedr. 4, 2, 27. —
    II.
    Trop.:

    detriti et retorridi ad litterarum disciplinas serius adeunt,

    Gell. 15, 30, 1:

    vultu gravissimus et retorridus,

    i. e. gloomy, morose, Capitol. Max. 6:

    Gallicanae mentes,

    Lampr. Alex. Sev. 58.—
    * Adv.: rĕtorrĭdē (acc. to I.), dryly, Plin. 17, 5, 3, § 33.

    Lewis & Short latin dictionary > retorridus

  • 14 sterilis

    stĕrĭlis, e (collat. form, acc. sing. fem sterilam sterilem, Fest. p. 316 Müll.; neutr. plur. sterila, Lucr. 2, 845; abl. sterile, Apic. 7, 1, § 258), adj. [Gr. stereos, hard; steriphê, steira, barren; Sanscr. starī, vacca sterilis], unfruitful, barren, sterile, of plants and animals (class. and very freq.;

    syn infecundus): steriles nascuntur avenae,

    Verg. E. 5, 37; so,

    ulvae,

    Ov. M. 4, 299:

    herba,

    id. Am. 3, 7, 31; Curt. 4, 1, 21:

    platani,

    Verg. G. 2, 70:

    agri,

    id. ib. 1, 84; id. A. 3, 141:

    tellus,

    Ov. M. 8, 789:

    palus,

    Hor. A. P. 65:

    harena,

    Verg. G. 1, 70:

    humus,

    Prop. 3, 2 (2, 11), 2; Curt. 7, 5, 34:

    solum,

    id. 3, 4, 3:

    steriles nimium crasso sunt semine,

    Lucr. 4, 1240; Cat. 67, 26:

    galli Tanagric' ad partus sunt steriliores,

    Varr. R. R. 3, 9, 6:

    vacca,

    Verg. A. 6, 251:

    multae (mulie res),

    Lucr. 4, 1251:

    viri,

    i. e. eunuchs, Cat. 63, 69; Plin. 24, 10, 47, § 78; Mart. 9, 9, 8:

    ova,

    Plin. 10, 60, 80, § 166.—
    B.
    Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.).
    1.
    Of things, causing unfruitfulness or sterility:

    rubigo,

    Hor. C. 3, 23, 6:

    frigus,

    Luc. 4, 108:

    hiems,

    Mart. 8, 68, 10:

    serere pampinariis sterile est,

    produces sterility, Plin. 17, 21, 35, § 157.—
    2.
    In gen., barren, bare, empty:

    manus,

    Plaut. Truc. 1, 2, 3:

    sterilis amator a datis,

    bare of gifts, id. ib. 2, 1, 30:

    amicus,

    Juv. 12, 97; Mart. 10, 18, 3:

    epistulae,

    Plin. Ep. 5, 2, 2:

    saeculum,

    id. ib. 5, 17, 6:

    civitas ad aquas,

    App. M. 1, p. 106 fin.:

    vadum,

    Sen. Thyest. 173:

    corpora sonitu (with jejuna succo),

    that yield no sound, Lucr. 2, 845:

    prospectus,

    without human beings, Plaut. Mil. 3, 1, 15:

    domus,

    without children, Prop. 4 (5), 11, 62:

    nummi,

    that do not bear interest, Dig. 22, 1, 7.—With gen.:

    sterilis laurus baccarum,

    Plin. 15, 30, 39, § 130:

    lapides plumbi,

    id. 33, 7, 40, § 119.—
    II.
    Trop., unproductive, unprofitable, fruitless, useless, vain:

    Februarius,

    Cic. Q. Fr. 2, 12, 2:

    quod monumentum, quod immo temporis punctum, aut beneficio sterile, aut vacuum laude?

    Plin. Pan. 56, 2:

    ne sit sterile et effetum (saeculum),

    id. Ep. 5, 17, 6:

    fama (with cassa),

    Stat. Th. 6, 70:

    labor,

    Mart. 10, 58, 8:

    pax,

    Tac. A. 1, 17:

    amor,

    i. e. unreturned, unrequited, Ov. M. 1, 496; Stat. S. 3, 4, 42:

    cathedrae,

    unprofitable, Mart. 1, 76, 14; Juv. 7, 203:

    litus sterili versamus aratro,

    id. 7, 49.—With gen., destitute, deprived of, unacquainted with:

    urbes talium studiorum fuere steriles,

    Vell. 1, 18 fin.:

    non adeo virtutum sterile saeculum,

    Tac. H. 1, 3:

    heu steriles veri!

    Pers. 5, 75.

    Lewis & Short latin dictionary > sterilis

  • 15 1793

    2. RUS тля f вязовая зеленоватая
    3. ENG
    4. DEU Ulmenzierlaus f
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 1793

  • 16 2148

    2. RUS
    3. ENG
    5. FRA

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 2148

  • 17 7058

    2. RUS моль-пестрянка f платановая
    5. FRA mineuse f du platane

    DICTIONARY OF ANIMAL NAMES IN FIVE LANGUAGES > 7058

См. также в других словарях:

  • Platani — Verlauf des PlataniVorlage:Infobox Fluss/KARTE fehlt DatenVorlage:Infobox Fluss/GKZ fehlt …   Deutsch Wikipedia

  • Platăni — Platăni, Fluß im Südwesten der Insel Sicilien, entspringt auf den Nebrodischen Bergen u. fließt nordwestlich von Girgenti in das Mittelmeer …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Platani — (im Altertum Halykos), Fluß auf der Insel Sizilien, entspringt bei Santo Stefano Quisquino (700 m) in der Provinz Palermo, fließt südlich durch die Provinz Caltanissetta und mündet nach 110 km langem Laufe beim Kap Bianco in der Provinz Girgenti… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Platani — Infobox River river name = Platani caption= origin = Monti Sicani elevation = c. 1,000/1,200 m mouth = Po basin countries = Italy length = 103 km discharge = 7.5 m³/s watershed = 1,785 km² Platani, known in ancient times as Alico ( Halykus ) is a …   Wikipedia

  • Platani — Sp Plãtanis Ap Platani L u. Italijoje (Sicilijoje) …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Platani Resort — (Caprino Veronese,Италия) Категория отеля: Адрес: Località Valsecca di Sopra 7 Fra …   Каталог отелей

  • Neochlamisus platani —   Neochlamisus platani Adultos copulan …   Wikipedia Español

  • Acquaviva Platani — Acquaviva Platani …   Deutsch Wikipedia

  • Acquaviva Platani — Escudo …   Wikipedia Español

  • Acalyptris platani — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda …   Wikipedia

  • Stigmina platani — Taxobox name = Stigmina platani regnum = Fungi phylum = Ascomycota classis = Dothideomycetes subclassis = Dothideomycetidae ordo = Dothideales familia = Incertae sedis genus = Stigmina species = S. platani binomial = Stigmina platani binomial… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»