-
1 klatschen
klatschen1 vi Wasser, Regen chlapać, chlustać, pluskać; Wellen chlupotać (an A o A); chlupnąć pf, plusnąć ( ins Wasser do wody); ( klatschend schlagen, fallen) plaskać, klaskać (a in die Hände w dłonie), plasnąć pf; klasnąć ( auf A po L, gegen o A); <po>klepać, klepnąć pf ( auf die Schulter po ramieniu);vt Beifall klatschen bić brawo
См. также в других словарях:
plaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, plaskaćam, plaskaća, plaskaćają {{/stl 8}}– plasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, plaskaćnę, plaśnie, plaśnij, plaskaćnął, plaskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plaskać — ndk I, plaskaćam, plaskaćasz, plaskaćają, plaskaćaj, plaskaćał plasnąć dk Va, plaskaćnę, plaśniesz, plaśnij, plaskaćnął, plaskaćnęła, plaskaćnęli, plaskaćnąwszy 1. «uderzać dłonią, płaską powierzchnią w coś lub po czymś, uderzać czymś płaskim,… … Słownik języka polskiego
plasnąć — → plaskać … Słownik języka polskiego
плескать — плескаю, плещу, укр. плескати, блр. плескаць, др. русск., русск. цслав. плакати, плеснути, ст. слав. плескати, плештѫ κροτεῖν (Супр.), болг. пляскам, плесна, сербохорв. пље̏скати, пље̏ска̑м, словен. pleskati щелкать, ударять, плескаться , чеш.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
plaskanie — n I rzecz. od plaskać … Słownik języka polskiego