Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

plŭo/la

  • 1 pluo

    plŭo, inusité voir pluit.
    * * *
    plŭo, inusité voir pluit.
    * * *
        Pluo, pluis, pluui et plui, plutum, pluere, dicitur Deus. Cic. Plouvoir.
    \
        Pluit lapides. Valer. Max. Il pleut des pierres.
    \
        Pluit terra. Liu. Il pleut de la terre.

    Dictionarium latinogallicum > pluo

  • 2 pluo

    pluo, pluī u. (archaist.) plūvī, pluitūrus, ere ( für plovo = griech. πλε(ϝ)ω), regnen, I) eig.: A) impers., pluit, es regnet, pluet hodie, Plaut.: dum pluit, Verg.: cum sex mensibus non pluisset, Iul. Obs.: cum desierit pluere, Cato: dum pluit super frumentum, Isid.: multum pluverat, Plaut.: urceatim (wie mit Mulden) plovebat (vulgär = pluebat), Petron. 44, 18: aqua, quae pluendo crevisset, Cic. – m. Acc. u. Abl. des Stoffes (vgl. Fabri Liv. 21, 62, 5), den es regnet, sanguinem pluvisse, Liv. 40, 19, 2: sanguinem pluit, Iul. Obs. 6 (60): terram pluvisse, Liv. 10, 33, 8: lapides pluere, Liv. 28, 27, 16: sanguine pluisse, Cic.: cretā, sanguine pluvisse, Liv.: lacte et sanguine pluisse, Plin.: carne pluisse, Liv.: lacte, lapidibus pluvisse, Liv.: terrā pluvisse, Liv.: cum pluit terrā, cum pluit cretā, cum pluit lapidibus (non ut grando appellari solet hoc nomine, sed omnino lapidibus), Augustin. de civ. dei 3, 31. p. 144, 27 D.2: mannā pluiturus, Augustin. locut. 2. exod. 16. – im Passiv, totum istud spatium, quā pluitur et ninguitur, Apul. flor. 2. p. 2, 13 Kr. – B) pers.: deus qui pluit, Tert. adv. Marc. 4, 36: non pluit caelum, Arnob. 1, 9: veniunt nubes ab extremo in medium et pluunt, Augustin. in psalm. 134, 13: Apollo nobis pluit, Mercurius vobis pluit, Arnob. 1, 30: pluam super terram, Vulg. genes. 7, 4: mit Abl., quaeris a me, cur deus dominus mannā pluerit populo patrum? Ambros. epist. 64, 1: m. Acc., et pluam cras hāc ipsā horā grandinem multam nimis, Vulg. exod. 9, 18: nubes pluant iustum, Vulg. Isai. 45, 8: Dominus pluit super Sodomam et Gomorrham sulphur et ignem a Domino de caelo, Vulg. genes. 19, 24: saxis ferunt pluvisse caelum, Mart. Cap. 6. § 642. – effigies, quae pluit, herabgeregnet ist, Plin. 2, 147. – II) übtr., wie regnen = in Masse herabfallen, mit Acc. = herabfallen lassen, A) impers.: tantum glandis pluit, Verg. georg. 4, 81. – B) pers.: iam bellaria adorea pluebant, Stat.: m. Acc., fundae saxa pluunt, Stat. – / Das archaist. Perf. pluvi außer bei Plautus bes. bei Livius durch Handschrn. (s. Drak. Liv. 1, 31, 1) u. Grammatiker (s. Prisc. 10, 10) verbürgt; über das regelm. Perf. plui vgl. Varro LL. 9, 104.

    lateinisch-deutsches > pluo

  • 3 pluo

    pluo, pluī u. (archaist.) plūvī, pluitūrus, ere ( für plovo = griech. πλε()ω), regnen, I) eig.: A) impers., pluit, es regnet, pluet hodie, Plaut.: dum pluit, Verg.: cum sex mensibus non pluisset, Iul. Obs.: cum desierit pluere, Cato: dum pluit super frumentum, Isid.: multum pluverat, Plaut.: urceatim (wie mit Mulden) plovebat (vulgär = pluebat), Petron. 44, 18: aqua, quae pluendo crevisset, Cic. – m. Acc. u. Abl. des Stoffes (vgl. Fabri Liv. 21, 62, 5), den es regnet, sanguinem pluvisse, Liv. 40, 19, 2: sanguinem pluit, Iul. Obs. 6 (60): terram pluvisse, Liv. 10, 33, 8: lapides pluere, Liv. 28, 27, 16: sanguine pluisse, Cic.: cretā, sanguine pluvisse, Liv.: lacte et sanguine pluisse, Plin.: carne pluisse, Liv.: lacte, lapidibus pluvisse, Liv.: terrā pluvisse, Liv.: cum pluit terrā, cum pluit cretā, cum pluit lapidibus (non ut grando appellari solet hoc nomine, sed omnino lapidibus), Augustin. de civ. dei 3, 31. p. 144, 27 D.2: mannā pluiturus, Augustin. locut. 2. exod. 16. – im Passiv, totum istud spatium, quā pluitur et ninguitur, Apul. flor. 2. p. 2, 13 Kr. – B) pers.: deus qui pluit, Tert. adv. Marc. 4, 36: non pluit caelum, Arnob. 1, 9: veniunt nubes ab extremo in medium et pluunt, Augustin. in psalm. 134, 13: Apollo nobis pluit, Mercurius vobis pluit, Arnob. 1, 30: pluam super terram, Vulg. genes. 7, 4: mit Abl., quaeris a me, cur deus dominus
    ————
    mannā pluerit populo patrum? Ambros. epist. 64, 1: m. Acc., et pluam cras hāc ipsā horā grandinem multam nimis, Vulg. exod. 9, 18: nubes pluant iustum, Vulg. Isai. 45, 8: Dominus pluit super Sodomam et Gomorrham sulphur et ignem a Domino de caelo, Vulg. genes. 19, 24: saxis ferunt pluvisse caelum, Mart. Cap. 6. § 642. – effigies, quae pluit, herabgeregnet ist, Plin. 2, 147. – II) übtr., wie regnen = in Masse herabfallen, mit Acc. = herabfallen lassen, A) impers.: tantum glandis pluit, Verg. georg. 4, 81. – B) pers.: iam bellaria adorea pluebant, Stat.: m. Acc., fundae saxa pluunt, Stat. – Das archaist. Perf. pluvi außer bei Plautus bes. bei Livius durch Handschrn. (s. Drak. Liv. 1, 31, 1) u. Grammatiker (s. Prisc. 10, 10) verbürgt; über das regelm. Perf. plui vgl. Varro LL. 9, 104.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pluo

  • 4 pluō

        pluō pluī or plūvī, —, ere, usu. impers.    [PLV-], to rain: aqua, quae pluendo crevisset, by the rain: quoties pluit, Iu.: lapides, L.: sanguine pluisse senatui nuntiatum est: lapidibus pluvisse, L.: Nec de concussā tantum pluit ilice glandis, rains down, V.
    * * *
    I
    pluere, plui, - V
    rain; fall like rain; rain down; drip with rain
    II
    pluere, pluvi, - V
    rain; fall like rain; rain down; drip with rain

    Latin-English dictionary > pluō

  • 5 pluo

    plŭo, plui (or plūvi in Plaut. and Liv.; cf. Prisc. p. 881 P.; Varr. L. L. 9, § 104 Müll.), 3, v. n., usu. impers. (ante-class. and late Lat. also pers.; v. infra) [root plu-, to swim; Gr. plunô, to wash; cf.: pleô, pleusô, to sail; cf. ploro], to rain; constr. absol., or with abl. or acc.
    I.
    Lit.:

    pluet credo hercle hodie,

    Plaut. Curc. 1, 2, 42:

    ut multum pluverat,

    id. Men. prol. 63: has Graeci stellas Hyadas vocitare suerunt, a pluendo: huein enim est pluere, Cic. N. D. 2, 43, 111:

    aqua, quae pluendo crevisset,

    by the rain, id. Top. 9, 38:

    quoties pluit,

    Juv. 7, 179:

    urceatim plovebat (vulg. for pluebat),

    Petr. 44, 18.—With acc.:

    sanguinem pluisse senatui nuntiatum est,

    Cic. Div. 2, 27, 58 (Klotz, sanguinem):

    lapides,

    Liv. 28, 27, 16:

    terram,

    id. 10, 33, 8; Vulg. Exod. 9, 23; 16, 4; id. Psa. 10, 7.—With abl.:

    lacte pluisse,

    rained milk, Liv. 27, 11:

    lapidibus,

    id. 35, 9; 21, 62, 5:

    lacte, sanguine, carne,

    Plin. 2, 56, 57, § 147.— Pass.:

    quā pluitur et ningitur,

    App. Flor. p. 340, 39.—Personally:

    saxis ferunt pluisse caelum,

    Mart. Cap. 6, § 642:

    effigies quae pluit,

    which rained, came down in rain, Plin. 2, 55, 57, § 147. —
    II.
    Transf., of other things, to rain ( poet.):

    nec de concussā tantum pluit ilice glandis,

    Verg. G. 4, 81:

    stridentia fundae saxa pluunt,

    Stat. Th. 8, 416:

    jam bellaria adorea pluebant,

    id. S. 1, 6, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > pluo

  • 6 pluo

    pluo, ui, 3, rain.

    English-Latin new dictionary > pluo

  • 7 pluo

    v
    pluck feathers
    * * *
    pluck feathers
    pluo

    Welsh-English dictionary > pluo

  • 8 pluo

    pluī (арх. plūvī), —, ere
    1) идти (о дожде), преим. impers.
    spatium, qua pluitur et ning(u)itur Ap — место, где происходит образование дождя и снега
    2) ниспосылать дождь (non pluit caelum Eccl; nubes pluunt Aug); перен. обрушивать (p. sulphur et ignem super Sodomam et Gomorrham Vlg)

    Латинско-русский словарь > pluo

  • 9 pluo

    to rain, shower, sprinkle.

    Latin-English dictionary of medieval > pluo

  • 10 dē-pluō

        dē-pluō uī, —, ere,     to rain down: Multus ut in terras deplueret lapis, Tb.

    Latin-English dictionary > dē-pluō

  • 11 bluo

    pluck feathers
    v
    * * *
    pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > bluo

  • 12 bluwn

    1 pluck feathers
    eng. pluo
    2 pluck feathers
    eng. pluo
    3 pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > bluwn

  • 13 phluo

    pluck feathers
    v
    * * *
    pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > phluo

  • 14 phluwn

    1 pluck feathers
    eng. pluo
    2 pluck feathers
    eng. pluo
    3 pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > phluwn

  • 15 pluwn

    1 pluck feathers
    2 pluck feathers
    3 pluck feathers

    Welsh-English dictionary > pluwn

  • 16 impluo

    im-pluo, pluī, ere (in u. pluo), I) intr. hinein-, herabregnen, deorsum quo impluebat dictum impluvium, Varro LL. 5, 161. – m. in u. Akk., in cuius (fani) quandam aream non impluit, Plin. 2, 210. – m. Dat., Peneus summis aspergine silvis impluit, Ov. met. 1, 572 sq.: immane turgescit (lacus), ita ut arborum comis... superiectae asperginis fragor impluat, Sidon. epist. 2, 2, 16. – absol., rorabit et leviter impluet, und ein wenig regnen, Sen. nat. qu. 1, 6, 2 (1): ebenso priusquam impluerit, Colum. 2, 8, 5. – scherzh. übtr., malum quom impluit ceteris, ne impluat mi, wenn es für die andern Schläge regnet, daß mir's nicht regnet, Plaut. most. 871. – II) tr. beregnen, impluviatus color, quasi fumato stillicidio implutus, Non. 548, 18.

    lateinisch-deutsches > impluo

  • 17 impluo

    im-pluo, pluī, ere (in u. pluo), I) intr. hinein-, herabregnen, deorsum quo impluebat dictum impluvium, Varro LL. 5, 161. – m. in u. Akk., in cuius (fani) quandam aream non impluit, Plin. 2, 210. – m. Dat., Peneus summis aspergine silvis impluit, Ov. met. 1, 572 sq.: immane turgescit (lacus), ita ut arborum comis... superiectae asperginis fragor impluat, Sidon. epist. 2, 2, 16. – absol., rorabit et leviter impluet, und ein wenig regnen, Sen. nat. qu. 1, 6, 2 (1): ebenso priusquam impluerit, Colum. 2, 8, 5. – scherzh. übtr., malum quom impluit ceteris, ne impluat mi, wenn es für die andern Schläge regnet, daß mir's nicht regnet, Plaut. most. 871. – II) tr. beregnen, impluviatus color, quasi fumato stillicidio implutus, Non. 548, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impluo

  • 18 blua

    1 pluck feathers
    eng. pluo
    2 pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > blua

  • 19 bluent

    1 pluck feathers
    eng. pluo
    2 pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > bluent

  • 20 bluer

    1 pluck feathers
    eng. pluo
    2 pluck feathers
    eng. pluo

    Welsh-English dictionary > bluer

См. также в других словарях:

  • pluošti — pluošti, ia, ė intr. Srv, pluõšti 1. Pg, Šln, Všk smagiai eiti, drožti: Kad pluõšia, tai pluõšia, net dulkės rūksta Lnkv. Kur dabar pluoši taip sušilęs, suplukęs? Grž. Kur taip greitai pluoši? Klov. Sustinku, pluõšia žmonelė keleliu Prng. Jis …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Hyades (mythology) — In Greek mythology, the Hyades (Ancient Greek: Ὑάδες, English: IPAEng|ˈhaɪədiz, English translation: the rainy ones ), are a sisterhood of nymphs that bring rain. They do not appear in Roman mythology, [ Taurus’ face gleams with seven rays of… …   Wikipedia

  • ԱՆՁՐԵՒԵՄ — (եցի.) NBH 1 0197 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 12c, 13c ն. ὔω pluo, irrigo Ածել զանձրեւ, կամ որպէս զանձրեւ տեղալ. ցօղել. ոռոգանել. ... *Եթէ ոչ տեղասցէ, եւ ոչ անձրեւեսցէ զզգալին՝ Աստուած, եւ ոչ անձրեւեցելոյ ... եւ այլն. Փիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԹԱՆԱՄ — (թացի, թա՛ց. ն: կր. թացայ.) NBH 1 0795 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 9c, 11c, 12c (լծ. լտ. թի՛նկօ.) βάπτω mergo, tingo βρέχω pluo, rigo Խոնաւութեամբ տոգորել. թրջել. առոգանել. թաթաւել. ներկանել. շաղախել. մխել կամ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԵՂԱՄ — (ացի, ա՛.) NBH 2 0863 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c ն.չ. ՏԵՂԱՄ եւ ՏԵՂԵԱՄ, ՏԵՂԵՄ եւ ՏԵՂՈՒՄ. βρέχω, ἑπιβρέχω, ὔω, ὐετίζω pluo, irrigo νίφω ningo. Տեղ տարափոյ կամ անձրեւ ածել. եւ հանգոյն անձրեւի թափել. ...… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • pluoštė — 2 pluõštė sf. (2) Grš susivėlusi mergaitė …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»