-
1 łata
сущ.• заплата• клочок• планка* * *łat|a%1 ♀ 1. заплата;2. (plama) пятно ň (на шкуре животного);pies w \łatay пятнистая собака; ● brat \łata рубаха-парень, душа-человек
\łata miernicza (niwelacyjna) рейка
* * *I ж1) запла́та2) ( plama) пятно́ n ( на шкуре животного)pies w łaty — пятни́стая соба́ка
•II жре́йка, пла́нка; реше́тинаłata miernicza (niwelacyjna) — ре́йка
-
2 ła|ta1
f 1. (w ubraniu, bucie) patch- naszyć łaty na dżinsy to patch one’s/sb’s jeans- chodzić w łatach to go around in rags pot.- łata w murze a mend in the wall2. (na sierści zwierząt, upierzeniu ptaków) spot, patch- krowa w łaty a piebald cow- nasz pies ma brązową łątę na grzbiecie our dog has a brown patch on his backThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ła|ta1
-
3 łata
* * *I.łata1f.1. (= naszyty kawałek czegoś) patch, scrap, mend; przypiąć komuś łatę l. łatkę, put a black mark on sb.2. ( u zwierząt) spot, speckle, stain; brązowy pies w białe łaty white-spotted brown dog, brown dog with white spots.II.łata2f.1. bud. lath, batten, scantling.2. miern. (measuring) staff, (measuring) rod.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łata
См. также в других словарях:
łata — I ż IV, CMs. łacie; lm D. łat 1. «kawałek tkaniny, skóry lub innego materiału, przyszyty lub przymocowany do ubrania, butów itp. dla zasłonięcia lub wzmocnienia miejsca dziurawego, zniszczonego itp.» Marynarka z łatami na łokciach. Buty pełne łat … Słownik języka polskiego
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
foksterier — m IV, DB. a, Ms. foksteriererze; lm M. y «pies z angielskiej rasy psów pokojowych, niewysokich, gładkowłosych i ostrowłosych, o sierści białej w czarne i żółte łaty; używany do polowania na lisy, dziki; w lm rasa tych psów» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
pointer — [wym. pojnter] m IV, DB. a, Ms. pointererze; lm M. y zootechn. «pies myśliwski z rasy gładkowłosych wyżłów angielskich, o krótkiej sierści, maści białej w żółte, brązowe lub czarne łaty, używany na polowaniach do tropienia i wystawiania ptactwa,… … Słownik języka polskiego