pieczywo

См. также в других словарях:

• pieczywo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. pieczywowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bułki, chleb itp. uzyskane z ciasta z dodatkiem zakwasu, drożdży, pieczone w wysokiej temperaturze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupić świeże pieczywo. Pieczywo pszenne, żytnie, razowe …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pieczywo — n III, Ms. pieczywowie, blm «produkty spożywcze otrzymywane z ciasta wyrośniętego w wyniku dodania zakwasu, drożdży lub środków chemicznych i wypieczonego w wysokiej temperaturze» Pieczywo żytnie, pszenne, mieszane, dietetyczne, cukiernicze,… …   Słownik języka polskiego

• białe pieczywo — {{/stl 13}}{{stl 7}} pieczywo z mąki pszennej {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piekarnia — ż I, DCMs. piekarniani; lm D. piekarniani a. piekarniaarń «wytwórnia pieczywa lub wyrobów cukierniczych; pomieszczenie, w którym się piecze pieczywo i wyroby cukiernicze, oraz sklep, gdzie się sprzedaje pieczywo i takie wyroby» Piekarnia… …   Słownik języka polskiego

• suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …   Słownik języka polskiego

• biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… …   Słownik języka polskiego

• bułka — ż III, CMs. bułkałce; lm D. bułkałek «białe pieczywo pszenne kształtu okrągłego albo podłużnego» Chrupiąca, świeża, rumiana, czerstwa, sucha bułka. Maślana, słodka bułka. Bułka wrocławska, paryska. Bułka tarta. Bułka na kanapki. Bułka z masłem, z …   Słownik języka polskiego

• chleb — m IV, D. a, Ms. chlebbie; lm M. y «pieczywo z mąki i wody na drożdżach lub na zakwasie, wyrobione w bochenki; bochenek takiego pieczywa» Chleb biały, czarny, pszenny, żytni, pytlowy. Chleb świeży, czerstwy, wypieczony. Chleb z marmoladą. Kromka,… …   Słownik języka polskiego

• chrupki — «wydający charakterystyczny odgłos przy gryzieniu, kruszeniu, łamaniu; chrupiący; kruchy, łamliwy» Chrupkie ciastka, placki. Chrupki śnieg. Chrupki trzask lodu. ∆ Chleb chrupki «lekko strawne pieczywo z gruboziarnistej żytniej mąki, rodzaj… …   Słownik języka polskiego

• cukierniczy — «dotyczący cukiernika, cukiernictwa» Przemysł cukierniczy. Sklep cukierniczy. Zawód cukierniczy. Pracownia cukiernicza. Pieczywo cukiernicze. Stoisko cukiernicze. Wyroby cukiernicze …   Słownik języka polskiego

• kołacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «placek pszenny; obrzędowe pieczywo weselne lub świąteczne, kolistego kształtu, wypiekane, zwłaszcza dawniej, na wsi» Kołacz dożynkowy. □ Bez pracy nie ma kołaczy. 2. → makuch …   Słownik języka polskiego