-
1 Philadelphus
Philadelphus, ī, m. (Φιλάδελφος), der Bruderfreund, als Beiname, zB. Annius Phil., Cic. Phil. 13, 26.
-
2 Philadelphus
Philadelphus, ī, m. (Φιλάδελφος), der Bruderfreund, als Beiname, zB. Annius Phil., Cic. Phil. 13, 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Philadelphus
-
3 садовый жасмин
adj1) gener. Pfeifenwinde, wilder Jasmin (Philadelphus caucasicus Koehne)2) forestr. Zimtröschen (Philadelphus caucasicus Koehne), wohlriechender Pfeifenstrauch (Philadelphus caucasicus Koehne.) -
4 Arsinoe
Arsinoē, es, f. (Ἀρσινόη), I) weibl. Name, unter dem bei röm. Schriftst. vorkommen: A) Tochter des Ptolemäus Lagi u. der Berenike, Gemahlin des Königs Lyjimachus, später ihres Bruders Ptolemäus Philadelphus, Iustin. 17, 1 sq.; 24, 2. Plin. 34, 148; nach ihrem Tode als Venus Zephyritis (auf dem afrikan. Vorgebirge Zephyrium) verehrt, Catull. 66, 54 u. 57: Plur., Arnob. 4, 26. – Dav. Arsinoēum, ī, n., das ihr von Ptol Philad. errichtete Denkmal, Plin. 36, 68. – B) Tochter des Ptol. Auletes, Schwester der Kleopatra, Auct. b. Alex. 4, 1. Lucan. 10, 521. – C) eine der Hyaden, Hyg. fab. 182. – II) Name mehrerer Städte. – A) Stadt Alt-Ätoliens am Achelous (beim heutigen Anghelokastro), Cic. Pis. 91. – B) Stadt in Cyrenaika (sonst Teuchira gen.), Plin. 5, 32. Amm. 22, 16, 4. – C) Stadt in Cilicien, Plin. 5, 92, wov. Arsinoiticus, a, um, arsinoitisch, aqua, Plin. 36, 165.
-
5 Conon
Conōn, ōnis, m. (Κόνων), I) ein bes. als Flottenführer berühmter athen. Feldherr, Nep. Con. 1 sqq. Iustin. 5, 5 sq.; 6, 1 sqq. (wo öfter griech. Akk. -ona). – II) aus Samos, ein berühmter Astronom u. Mathematiker zur Zeit des Ptolemäus Philadelphus, Catull. 66, 7. Verg. ecl. 3, 40. Sen. nat. qu. 7, 3, 2.
-
6 Hieronymus
Hierōnymus, ī, m. (Ἱερώνυμος), I) Enkel Hieros II., Beherrscher von Syrakus, der von den Römern zu den Karthagern abfiel und in einer Verschwörung umkam, Liv. 24, 4 sqq. – II) H. Rhodius (Zeitgenosse des Ptolemäus Philadelphus), ein griech. Philosoph aus der peripat. Schule, der das höchste Gut in die Freiheit vom Schmerze setzte, Cic. de fin. 2, 6; Tusc. 5, 84 u.a. – III) ein Kirchenlehrer im vierten Jahrh., Sulp. Sev. dial. 1, 8 sq.
-
7 Pharos
Pharos u. -us, ī, f. (Φάρος), I) eine kleine Insel bei Alexandrien in Ägypten mit dem berühmten gleichnamigen (vom König Ptolemäus Philadelphus erbauten) Leuchtturm, durch einen Damm mit dem Festlande verbunden, noch j. Pharos od. Raudhat el tin (Feigengarten), Mela 2, 7, 6 (2. § 104). Auct. b. Alex. 19, 1: vom Leuchtturm, Caes. b. c. 3, 111 sq. Auct. b. Alex. 14, 1. Suet. Tib. 74 (turris Phari). Fari (so!) restitutio, Capit. Anton. Pius 8, 3: masc. ( wie ὁ Φάρος, Strabo), ad exemplum Alexandrini Phari, Suet. Claud. 20, 3. – meton. (poet.) = Ägypten, Lucan. 8, 443. Stat. silv. 3, 2, 102: masc., clarus pharos, Val Flacc. 7, 85. – Dav.: A) Phariacus, a, um, pharisch, meton. = ägyptisch, sistra, Apul. met. 2, 28. – B) Pharītae, ārum, m., die Einw. der Insel Pharos, die Phariten, Auct. b. Alex. 17, 6 u. 19, 2. – C) Pharius, a, um (Φάριος), a) pharisch, aequor, Lucan. – b) meton. = ägyptisch, iuvenca, v. der Io, Ov.; v. der Isis, Mart.: turba, Priester der Isis, Tibull.: coniunx, Kleopatra, Mart.: Isis, Min. Fel. 21, 2: levitates (von ägypt. Linnen), Corp. inscr. Lat. 8, 212, 30. – II) eine kleine Insel an der Küste von Dalmatien, früher Parus (Πάρος), j. Lesina, Mela 2, 7, 13 (2. § 114).
-
8 Philetas
Philētās, ae, m., (Φιλήτας), ein griechischer Elegiker aus Kos, Erzieher des Ptolemäus Philadelphus, Lehrer des Theokrit, Vorbild des Properz, Quint. 10, 1, 58. Prop. 2, 34, 31 (wo Akk. -ān); 3, 1, 1. – Dav. Philētaeus, a, um, philetäisch, des Philetas, Prop. 3, 3, 52; 4, 6, 3.
-
9 Zephyritis
Zephyrītis, idis, f. (Ζεφυριτις), die Zephyritide, d.i. Arsinoë, Tochter des Lysimachus, erste Gemahlin des Ptol. Philadelphus, nach ihrem Tode als Venus Zephyritis verehrt (vgl. Plin. 34, 148), Catull. 66, 57.
-
10 чубушник
nbotan. Pfeifenstrauch (Philadelphus), Pfeifenstrauch (Philadetphus L.) -
11 чубушник обыкновенный
nforestr. Flötenbaum (Philadelphus coronarius L.)Универсальный русско-немецкий словарь > чубушник обыкновенный
-
12 Arsinoe
Arsinoē, es, f. (Ἀρσινόη), I) weibl. Name, unter dem bei röm. Schriftst. vorkommen: A) Tochter des Ptolemäus Lagi u. der Berenike, Gemahlin des Königs Lyjimachus, später ihres Bruders Ptolemäus Philadelphus, Iustin. 17, 1 sq.; 24, 2. Plin. 34, 148; nach ihrem Tode als Venus Zephyritis (auf dem afrikan. Vorgebirge Zephyrium) verehrt, Catull. 66, 54 u. 57: Plur., Arnob. 4, 26. – Dav. Arsinoēum, ī, n., das ihr von Ptol Philad. errichtete Denkmal, Plin. 36, 68. – B) Tochter des Ptol. Auletes, Schwester der Kleopatra, Auct. b. Alex. 4, 1. Lucan. 10, 521. – C) eine der Hyaden, Hyg. fab. 182. – II) Name mehrerer Städte. – A) Stadt Alt-Ätoliens am Achelous (beim heutigen Anghelokastro), Cic. Pis. 91. – B) Stadt in Cyrenaika (sonst Teuchira gen.), Plin. 5, 32. Amm. 22, 16, 4. – C) Stadt in Cilicien, Plin. 5, 92, wov. Arsinoiticus, a, um, arsinoitisch, aqua, Plin. 36, 165. -
13 Conon
Conōn, ōnis, m. (Κόνων), I) ein bes. als Flottenführer berühmter athen. Feldherr, Nep. Con. 1 sqq. Iustin. 5, 5 sq.; 6, 1 sqq. (wo öfter griech. Akk. -ona). – II) aus Samos, ein berühmter Astronom u. Mathematiker zur Zeit des Ptolemäus Philadelphus, Catull. 66, 7. Verg. ecl. 3, 40. Sen. nat. qu. 7, 3, 2. -
14 Hieronymus
Hierōnymus, ī, m. (Ἱερώνυμος), I) Enkel Hieros II., Beherrscher von Syrakus, der von den Römern zu den Karthagern abfiel und in einer Verschwörung umkam, Liv. 24, 4 sqq. – II) H. Rhodius (Zeitgenosse des Ptolemäus Philadelphus), ein griech. Philosoph aus der peripat. Schule, der das höchste Gut in die Freiheit vom Schmerze setzte, Cic. de fin. 2, 6; Tusc. 5, 84 u.a. – III) ein Kirchenlehrer im vierten Jahrh., Sulp. Sev. dial. 1, 8 sq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Hieronymus
-
15 Pharos
Pharos u. -us, ī, f. (Φάρος), I) eine kleine Insel bei Alexandrien in Ägypten mit dem berühmten gleichnamigen (vom König Ptolemäus Philadelphus erbauten) Leuchtturm, durch einen Damm mit dem Festlande verbunden, noch j. Pharos od. Raudhat el tin (Feigengarten), Mela 2, 7, 6 (2. § 104). Auct. b. Alex. 19, 1: vom Leuchtturm, Caes. b. c. 3, 111 sq. Auct. b. Alex. 14, 1. Suet. Tib. 74 (turris Phari). Fari (so!) restitutio, Capit. Anton. Pius 8, 3: masc. ( wie ὁ Φάρος, Strabo), ad exemplum Alexandrini Phari, Suet. Claud. 20, 3. – meton. (poet.) = Ägypten, Lucan. 8, 443. Stat. silv. 3, 2, 102: masc., clarus pharos, Val Flacc. 7, 85. – Dav.: A) Phariacus, a, um, pharisch, meton. = ägyptisch, sistra, Apul. met. 2, 28. – B) Pharītae, ārum, m., die Einw. der Insel Pharos, die Phariten, Auct. b. Alex. 17, 6 u. 19, 2. – C) Pharius, a, um (Φάριος), a) pharisch, aequor, Lucan. – b) meton. = ägyptisch, iuvenca, v. der Io, Ov.; v. der Isis, Mart.: turba, Priester der Isis, Tibull.: coniunx, Kleopatra, Mart.: Isis, Min. Fel. 21, 2: levitates (von ägypt. Linnen), Corp. inscr. Lat. 8, 212, 30. – II) eine kleine Insel an der Küste von Dalmatien, früher Parus (Πάρος), j. Lesina, Mela 2, 7, 13 (2. § 114). -
16 Philetas
Philētās, ae, m., (Φιλήτας), ein griechischer Elegiker aus Kos, Erzieher des Ptolemäus Philadelphus, Lehrer des Theokrit, Vorbild des Properz, Quint. 10, 1, 58. Prop. 2, 34, 31 (wo Akk. -ān); 3, 1, 1. – Dav. Philētaeus, a, um, philetäisch, des Philetas, Prop. 3, 3, 52; 4, 6, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Philetas
-
17 Zephyritis
Zephyrītis, idis, f. (Ζεφυριτις), die Zephyritide, d.i. Arsinoë, Tochter des Lysimachus, erste Gemahlin des Ptol. Philadelphus, nach ihrem Tode als Venus Zephyritis verehrt (vgl. Plin. 34, 148), Catull. 66, 57.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Zephyritis
См. также в других словарях:
Philadelphus — Philadelphus … Wikipédia en Français
philadelphus — [fil΄ə del′fəs] n. 〚ModL < Gr philadelphon, mock orange < philadelphos, loving one s brother < philein, to love + adelphos, brother: see MONADELPHOUS〛 MOCK ORANGE * * * ▪ plant genus genus of deciduous shrubs of the family Hydrangeaceae,… … Universalium
Philadelphus — (P. L.), Pflanzengattung aus der Familie der Philadelpheae, 12. Kl. 1. Ordn. L., Kelch kreiselförmig mit vier bis fünfspaltigem Saume, 4–5 Blumenblätter, ein od. mehre an der Basis mit einander verwachsenem Griffel, mehre Narben; Kapsel vier bis… … Pierer's Universal-Lexikon
Philadelphus — L. (Pfeifenstrauch), Gattung der Saxifragazeen, Sträucher mit gegenständigen, meist gesägten Blättern, ansehnlichen weißen, kurzgestielten, oft wohlriechenden Blüten in einfachen oder aus Trugdöldchen zusammengesetzten Trauben und drei oder… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Philadélphus — L., Pfeifenstrauch, Pflanzengattg. der Saxifragazeen, weißblühende Sträucher der nördl. gemäßigten Zone. P. coronarĭus L. (wilder Jasmin [Abb. 1380]), Strauch aus Ostasien, sowie P. speciōsus Schrad., floribundus Schrad. u.a. sind Ziersträucher … Kleines Konversations-Lexikon
Philadélphus [2] — Philadélphus (grch., »geschwisterliebend«), Beiname Ptolemäus II. von Ägypten … Kleines Konversations-Lexikon
PHILADELPHUS — Rex Aegypti qui Bibliothecam fecit Alexandriae fere 50000. librorum continentem. Idem libros Moysis curavit per 70. Interpretes ex Hebraeo in Graecum sermonem verti. Vide Ptolemaeus II. Addo hîc, quod Sacras videns literas, eâ redditas linguâ,… … Hofmann J. Lexicon universale
philadelphus — [fil΄ə del′fəs] n. [ModL < Gr philadelphon, mock orange < philadelphos, loving one s brother < philein, to love + adelphos, brother: see MONADELPHOUS] MOCK ORANGE … English World dictionary
Philadelphus — Philadelphus … Wikipédia en Français
Philadelphus — Pfeifensträucher Falscher Jasmin (Philadelphus × virginalis) Systematik Klasse: Dreifurchenpollen Zweikeimblät … Deutsch Wikipedia
Philadelphus — jazminas statusas T sritis vardynas apibrėžtis Hortenzijinių (Hydrangeaceae) šeimos augalų gentis (Philadelphus). atitikmenys: lot. Philadelphus angl. mockorange vok. falscher Jasmin; Pfeifenstrauch; Sommerjasmin; spanischer Holder rus. чубушник… … Dekoratyvinių augalų vardynas