-
1 permoveo
per-moveo, mōvī, mōtum, ēre1) приводить в сильное движение, волновать ( mare permotum Lcr)2) глубоко вскапывать ( terram Col)3) побуждать, склонять ( aliquem pollicitationibus Cs)4) возбуждать, вызывать (metum, iras T)p. animum alicujus miseratione Just — разжалобить (растрогать) кого-л.permotus ad miserationem T и misericordiā Pt — движимый состраданием5) тревожить, расстраивать, выводить из равновесия (aliquem C etc.) -
2 necessitas
necessitās, ātis f. [ necesse ]1) необходимость, неизбежность (n. fatalis C); принуждение ( necessitatem alicui imponere или affere C)ex necessitate, non ex voluntate Dig — по необходимости, а не по доброй волеnecessitate coactus C (permotus Cs) — вынужденный необходимостью (под давлением необходимости)n. gaudendi PJ — притворное весельеn. temporis Cs или necessitates majores L — чрезвычайные обстоятельства, крайняя необходимостьultĭma (suprēma, extrēma) n. T, Sl, Sen, QC — последняя неизбежность, т. е. смерть2) обязательная сила, нерушимость, незыблемость, неприкосновенность (n. ac religio L)4) pl. потребности, нужды (suarum necessitatum causā Cs; indicare populo publicas necessitates L)5) нужда, бедность, скудость ( fames et ceterae necessitates Su) -
3 nescio
ne-scio, īvī(iī), ītum, īre1) не знать, не быть знакомым (n. aliquem, aliquid или de aliquā re Pl, Ter, C etc.); не понимать (Graece n. C)de aliquā re opinari, sed certum n. C — полагать что-л., но не знать наверноеnescio quid narres Ter — не понимаю, о чём ты толкуешьn. metuere aliquid PS — не знать страха перед чём-л.2)nescio qui (quae, quod) — какой (какая, какое)-то (ср. фр. je ne sais quoi, quel etc.)nescio quo modo (quo pacto) C etc. — как-то или в известной мере, так сказатьn. quid Pl etc. — что-то, нечтоn. unde Pl etc. — откуда-то3) не уметь (n. quo haerēre H)4) не быть в состоянии (et vivere nolle et mori n. Sen)5) воздерживаться (n. vinum J)6) не замечать (n. sua pericula Lcn) -
4 offensio
offēnsio, ōnis f. [ offendo ]1) удар, ушиб ( pedis C)2) выступ, препятствие, неровность ( nihil offensionis habere C)3) недомогание, недуг, болезнь (corporis C; o. gravis C)4) отвращение (offensionem habere ad aliquid C); неудовольствие, досада, негодование, обида ( sine offensione accipere aliquid C)offensionem habere (movere) C — причинять неприятности, возбуждать неудовольствие (негодование)in. offensionem alicujus irruĕre C — навлечь на себя чьё-л. негодование (впасть у кого-л. в немилость)o. dictorum C — неудовольствие, вызванное словами5) неудача, несчастье, провал (offensione permotus Cs; timere offensionem C)o. belli C — военное поражение6) погрешность, ошибка, промах или злоупотребление ( judiciorum C)o. neglegentiae susceptis rebus C — нерадивость в ведении принятых на себя дел7) юр. нарушение (lĕvis culpae o. CJ)
См. также в других словарях:
Ablativ — Der Ablativ ist ein Kasus der Grammatik mehrerer lebender und toter Sprachen. Ursprünglich ein Separativ (daher auch die Etymologie von lat. auferre wegnehmen), hat er ein weites Funktionsspektrum bekommen. Seine häufigsten Funktionen sind… … Deutsch Wikipedia
ACHILLES — I. ACHILLES Illyrii fil. Appianus. II. ACHILLES Pclei et Thetidis fil. quem adhuc infantem mater Stygiis undis immersit: quamobrem invelnerabilis totô corpore factus est, praeterquam in eâ pedis parte, quâ comprehensus ab ipsâ fuerat dum… … Hofmann J. Lexicon universale
ADELULFUS — Angliae rex, qui A. C. 851. vulgatâ Leonis IV: Pontificis fanctitate permotus venit Romam, ac benigne exceprus, cum ad bafilicam S. Petri adiffet, damnatus voti, regnum fuum tributarium ecclefiae Romanae constituit, singulis familiis numô… … Hofmann J. Lexicon universale
ALVARUS I — ALVARUS I. Rex Congi praefuit, post Henricum Regem, e cuius Praedecessoribus primus Iohannes, sic in Baptismo nominatus, a Iohanne II. Portugalliae Rege A. C. 1491. ad Christianam fidem conversus est. Sub eo Agages seu Iacchae populi interioris… … Hofmann J. Lexicon universale
AVENIO Cavarum — Galliae Narbonens. urbs, pulchra et ampla, sed non tantopere populosa; inter urbium, quas illa habet, opulentissimas, tertiô locô memoratur a Mela, l. 2. c. 5. colonia Roman. A Plinio tamen l. 3. c. 4. inter oppida Latina refertur. Stephano… … Hofmann J. Lexicon universale
BENEDICTUS II — BENEDICTUS II. post Leonem II. Papa, A. C. 684. natione Romanus, fil. Iohannis, in S. Scripturae lectione egregie subactus. Cuius sanctitate permotus Constantinus Pogonatus, clero Romano pecuniam pro ordinatione Pontificis, Angustae potestati… … Hofmann J. Lexicon universale
BRECAE — vulgo dictae Broyes, locus est Galliae, non longe ab urbe Tricassis vel Trecis (Troyes:) Eius Ecclesia S. Blithatii, Brecensium patroni, nomine censetur: Fuit autem hic S. Blitharius S. Blier Scotus Hibernus, Presbyter ac Eremita: cuius signorum… … Hofmann J. Lexicon universale
CITADELLA — oppid. agri Patavini, occupatum a Solimanno, irruptione in Italiam factâ, A. C. 1552. Huius civis erat miscr ille Frauciscus Spiera, qui ob religionem delauts apud Iohannem Casam, Archiepiscopum Beneventanum, Legatum Pontificium Venetiis tum… … Hofmann J. Lexicon universale
CRETINUS Magnesius — bellô Mithridaticô adversus ipsum Mithridatem delegit Imperatorem Hermiam, quocum tamen privatas gerebat inimicitias, professus se interim iturum in exilium, ne quis tumultus ob illam factionem suboriretur. Quod si patria mallet Cretinum… … Hofmann J. Lexicon universale
FLAVIANUS I — Patr. Antiochenus, Massalianos pepulit, et civibus turbarum reis, a Theodosio Imp. veniam impertravit. Cum enim illos ob deiectas suas, et uxoris Placillae statuas, male mulctaturus esset Imp. suasit Ep. ut Missici Imperatoris lugubres… … Hofmann J. Lexicon universale
FRACASTORIUS Hieronymus — veronensis, Philosophus, Astronomus et Medicus celebris hic gratuitus monuit Tridentini Conc. Patres, ut, ob imminentem pestem, Bononiam illud transferrent. Quod factum, et sessio 9. ibi, d. 21. April. A. C. 1547. habita est. Thuan. Hist. l. 4.… … Hofmann J. Lexicon universale