-
1 perimo
pĕrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [per + emo] - tr. - [st1]1 [-] détruire, aneantir [le sentiment, un projet]. - Cic. Tusc. 1, 89; Off. 3, 33. - si vis aliqua major reditum peremisset, Cic. Planc. 101: si qq force supérieure m'enlevait tout espoir de retour. [st1]2 [-] périmer, éteindre (t. de droit). - Dig. [st1]3 [-] tuer, faire périr, faire mourir. - Lucr. 3, 886 ; Cic. poet. Div 2, 64 ; Virg. En. 6, 163 ; 9, 453 ; Just. 7, 6.* * *pĕrĭmo, ĕre, ēmi, emptum (emtum) [per + emo] - tr. - [st1]1 [-] détruire, aneantir [le sentiment, un projet]. - Cic. Tusc. 1, 89; Off. 3, 33. - si vis aliqua major reditum peremisset, Cic. Planc. 101: si qq force supérieure m'enlevait tout espoir de retour. [st1]2 [-] périmer, éteindre (t. de droit). - Dig. [st1]3 [-] tuer, faire périr, faire mourir. - Lucr. 3, 886 ; Cic. poet. Div 2, 64 ; Virg. En. 6, 163 ; 9, 453 ; Just. 7, 6.* * *Perimo, perimis, pen. corr. peremi, pen. prod. peremptum, perimere, ex per et emo compositum. Plaut. Oster, ou Tuer.\Penitus perimere aliquid. Lucret. Abolir, Anichiler, Mettre à neant.\Consilium alicuius perimere. Cic. Rompre son entreprinse.\Reditum alicui perimere. Cic. Luy rompre le chemin par où il debvoit retourner. -
2 peremptus
peremptus (peremtus), a, um part. passé de perimo. [st2]1 [-] détruit, anéanti, accablé. [st2]2 [-] tué, massacré.* * *peremptus (peremtus), a, um part. passé de perimo. [st2]1 [-] détruit, anéanti, accablé. [st2]2 [-] tué, massacré.* * *Peremptus, Participium. Liuius, Pallore ac macie perempti. Ils estoyent à demi morts, tant estoyent palles et maigres.
См. также в других словарях:
Casalzuigno — Pza. G. Zaffrani Administration Origine latine Sivinius Pays … Wikipédia en Français
Patroclo — Saltar a navegación, búsqueda … Wikipedia Español
Taretan — Municipio de México … Wikipedia Español
περεμπτόριος — α, ον, Α κρίσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. peremptorius «κρίσιμος» (< ρ. perimo)] … Dictionary of Greek
perempto — |empt| adj. Extinto por perempção. ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir ♦ [Portugal] Variante de perento após o Acordo Ortográfico de 1990 … Dicionário da Língua Portuguesa
perento — |ent| adj. Extinto por perempção. ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir ♦ Grafia no Brasil: perempto … Dicionário da Língua Portuguesa
perimir — v. tr. [Direito] Pôr termo a (instância ou ação judicial) por ter acabado o prazo legal. ‣ Etimologia: latim perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir … Dicionário da Língua Portuguesa
tynė — 2 tynė (vok. dial. tin, tīne) sf. (1) K, Rtr, FrnW, tỹnė (2) LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš), Smln 1. CI227, Q66, Lex103, N, LsB270, Š, L, Rtr, LVIV201, NdŽ, KŽ, LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš) statinė maudytis, skalbti ar kam laikyti: Maudymo … Dictionary of the Lithuanian Language