Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

perimo

  • 1 perimo

    perimo, ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), gänzlich wegnehmen, vernichten, zerstören, aufreiben, I) eig.: A) im allg.: sensum, Cic.: luna perempta est, wurde verdunkelt, verschwand, Cic. poët.: simulacra (vom Blitz), Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person aus dem Wege räumen, töten, alqm, Ov., Tac. u.a.: matrem, Cic. poët.: se, Val. Max., Mart. u. Augustin.: bestiam ancipiti novaculā, Apul.: iaculis plurimas feras, Amm.: unā caede tot, Verg.: alqm inopiā ac tabe longā, Tac.: conceptum ex equo abortu, Plin.: non iudicio domini, sed scelere perimuntur, Plin. ep.: Afranius Dexter consul incertum suā an suorum manu, scelere an obsequio peremptus, Plin. ep.: im Partic. Perf. = getötet, umgekommen, Verg., Liv. u.a. – II) bildl., für immer vereiteln, ganz hintertreiben, reditum, consilium, Cic.: sententiam, Plin. ep.: causam publicam, den letzten Schlag geben, Cic.: si (ludi) non intermissi, sed perempti atque sublati sunt, Cic. – / Urspr. Form peremo, Cato de re mil. fr. 4. Cincius bei Fest. p. 214 (b), 31. Plin. 33, 3. Apul. met. 3, 8. Ulp. dig. 2, 15, 4.

    lateinisch-deutsches > perimo

  • 2 perimo

    perimo, ēmī, ēmptum, ere (per u. emo), gänzlich wegnehmen, vernichten, zerstören, aufreiben, I) eig.: A) im allg.: sensum, Cic.: luna perempta est, wurde verdunkelt, verschwand, Cic. poët.: simulacra (vom Blitz), Cic.: Troia perempta, Verg.: corpus pallore et macie peremptum, Liv.: pestis (= sagitta) perimens (sc. corpus), Liv. – B) insbes., eine Person aus dem Wege räumen, töten, alqm, Ov., Tac. u.a.: matrem, Cic. poët.: se, Val. Max., Mart. u. Augustin.: bestiam ancipiti novaculā, Apul.: iaculis plurimas feras, Amm.: unā caede tot, Verg.: alqm inopiā ac tabe longā, Tac.: conceptum ex equo abortu, Plin.: non iudicio domini, sed scelere perimuntur, Plin. ep.: Afranius Dexter consul incertum suā an suorum manu, scelere an obsequio peremptus, Plin. ep.: im Partic. Perf. = getötet, umgekommen, Verg., Liv. u.a. – II) bildl., für immer vereiteln, ganz hintertreiben, reditum, consilium, Cic.: sententiam, Plin. ep.: causam publicam, den letzten Schlag geben, Cic.: si (ludi) non intermissi, sed perempti atque sublati sunt, Cic. – Urspr. Form peremo, Cato de re mil. fr. 4. Cincius bei Fest. p. 214 (b), 31. Plin. 33, 3. Apul. met. 3, 8. Ulp. dig. 2, 15, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perimo

  • 3 peremo

    per-emo, s. perimo.

    lateinisch-deutsches > peremo

  • 4 peremptalis

    perēmptālis, e (peremptus v. perimo), zum Vernichten-, Aufheben gehörig, fulmina, die das durch frühere Blitze Verkündete aufheben (Ggstz. attestata, die es bestätigen), Sen. nat. qu. 2, 49, 2; vgl. Fest. 214 (b), 22.

    lateinisch-deutsches > peremptalis

  • 5 peremptio

    perēmptio, ōnis, f. (perimo), die Vernichtung, Tötung, Augustin. c. Faust. 19, 23 u. tract. in Ioann. 27 extr.: carnis excruciatio vel peremptio, Augustin. de civ. dei 1, 9, 2. p. 16, 14 D.2.

    lateinisch-deutsches > peremptio

  • 6 peremptor

    perēmptor, ōris, m. (perimo), der Vernichter, Töter, Mörder, incluti regis, Sen. Oed. 221 (225): mei mariti cruentus p., Apul. met. 8, 13: puer ille, peremptor meus, mein Schinder bis auf den Tod, ibid. 7, 24: absol., Prud. ham. praef. 19. Ambros. de inst. virg. 7. § 49. Vulg. 2. Mach. 4, 16.

    lateinisch-deutsches > peremptor

  • 7 semiperemtus

    sēmiperēmtus, a, um (semi u. perimo), halbvernichtet, Ps. Cypr. Sodom 133.

    lateinisch-deutsches > semiperemtus

  • 8 peremo

    per-emo, s. perimo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peremo

  • 9 peremptalis

    perēmptālis, e (peremptus v. perimo), zum Vernichten-, Aufheben gehörig, fulmina, die das durch frühere Blitze Verkündete aufheben (Ggstz. attestata, die es bestätigen), Sen. nat. qu. 2, 49, 2; vgl. Fest. 214 (b), 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peremptalis

  • 10 peremptio

    perēmptio, ōnis, f. (perimo), die Vernichtung, Tötung, Augustin. c. Faust. 19, 23 u. tract. in Ioann. 27 extr.: carnis excruciatio vel peremptio, Augustin. de civ. dei 1, 9, 2. p. 16, 14 D.2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peremptio

  • 11 peremptor

    perēmptor, ōris, m. (perimo), der Vernichter, Töter, Mörder, incluti regis, Sen. Oed. 221 (225): mei mariti cruentus p., Apul. met. 8, 13: puer ille, peremptor meus, mein Schinder bis auf den Tod, ibid. 7, 24: absol., Prud. ham. praef. 19. Ambros. de inst. virg. 7. § 49. Vulg. 2. Mach. 4, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peremptor

  • 12 semiperemtus

    sēmiperēmtus, a, um (semi u. perimo), halbvernichtet, Ps. Cypr. Sodom 133.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > semiperemtus

См. также в других словарях:

  • Casalzuigno — Pza. G. Zaffrani Administration Origine latine Sivinius Pays …   Wikipédia en Français

  • Patroclo — Saltar a navegación, búsqueda …   Wikipedia Español

  • Taretan — Municipio de México …   Wikipedia Español

  • περεμπτόριος — α, ον, Α κρίσιμος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. peremptorius «κρίσιμος» (< ρ. perimo)] …   Dictionary of Greek

  • perempto — |empt| adj. Extinto por perempção.   ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir   ♦ [Portugal] Variante de perento após o Acordo Ortográfico de 1990 …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perento — |ent| adj. Extinto por perempção.   ‣ Etimologia: latim peremptus, a, um, particípio passado de perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir   ♦ Grafia no Brasil: perempto …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • perimir — v. tr. [Direito] Pôr termo a (instância ou ação judicial) por ter acabado o prazo legal.   ‣ Etimologia: latim perimo, ere, aniquilar, extinguir, destruir …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • tynė — 2 tynė (vok. dial. tin, tīne) sf. (1) K, Rtr, FrnW, tỹnė (2) LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš), Smln 1. CI227, Q66, Lex103, N, LsB270, Š, L, Rtr, LVIV201, NdŽ, KŽ, LKAI73(Kin, Rsn, Ktč, Prk, Vlkš) statinė maudytis, skalbti ar kam laikyti: Maudymo …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»