-
1 flagitium
flāgĭtĭum, ii, n. [flagito; cf. Doed. Syn. 2, p. 143; Corss. Ausspr. 1, 398 sq.; orig., burning desire, heat of passion].I.Lit., an eager or furious demand, importunity, urgency (post-Aug. and rare; cf.II.flagitatio): Lentulus credebatur illa militiae flagitia primus aspernari,
Tac. A. 1, 27:pro Plancina cum pudore et flagitio disseruit, matris preces obtendens,
id. ib. 3, 17.—Transf.A.Esp., a shameful or disgraceful act done in the heat of passion; a burning shame, disgraceful thing (class.;B.syn.: scelus, nefas, facinus, maleficium, peccatum, delictum, crimen): quae (convivia) domesticis stupris flagitiisque flagrabunt,
Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71; so,flagrantissima (with adulteria),
Tac. A. 14, 51; cf.:stupra et adulteria et omne tale flagitium,
Cic. de Sen. 12, 40; id. Verr. 2, 5, 10, § 26:domesticis vitiis atque flagitiis se inquinare,
id. Tusc. 1, 30, 72; cf.:homo sceleribus flagitiisque contaminatissimus,
id. Prov. Cons. 6, 14; and id. Rosc. Am. 9, 25:tantum sceleris et tantum flagitii admittere,
id. Att. 10, 3:quae libido ab oculis, quod facinus a manibus umquam tuis, quod flagitium a toto corpore abfuit? etc.,
id. Cat. 1, 6, 13; cf.:Q. Curius, flagitiis atque facinoribus coopertus,
Sall. C. 23, 1;so with facinora,
id. ib. 14, 2 Kritz. N. cr.:nihil facinoris, nihil flagitii praetermittere,
Liv. 39, 13, 10; 39, 16, 1:tanta flagitia facere et dicere,
Cic. Tusc. 4, 34, 73:in hoc flagitio versari ipsum videmus Jovem (corresp. to stuprum),
id. ib. 4, 33, 70:in tot flagitia se ingurgitare,
id. Pis. 18, 42.—In gen., any shameful or disgraceful act or thing (without the accessory idea of passion):C.petere honorem pro flagitio more fit,
Plaut. Trin. 4, 3, 28:flagitium fiet, nisi dos dabitur virgini,
id. ib. 3, 1, 11:cum loquimur terni, nihil flagitii dicimus: at cum bini, obscoenum est,
Cic. Fam. 9, 22, 3:flagitium rei militaris admittere,
id. Clu. 46, 128: flagiti principium est, nudare inter cives corpora, Enn. ap. Cic. Tusc. 4, 33, 70 (Trag. v. 426 ed. Vahl.):nonne id flagitium est, te aliis consilium dare, foris sapere, tibi non posse auxiliarier?
is it not a shame? Ter. Heaut. 5, 1, 49:praeesse agro colendo flagitium putes,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:quantum flagitii commisisset (for which, shortly before: nihil turpius, quam, etc.),
id. Brut. 61, 219; cf.:ita necesse fuit aut haec flagitia concipere animo aut susceptae philosophiae nomen amittere,
disgraceful assertions, absurdities, id. N. D. 1, 24, 66.—Comically: Co. Fores hae fecerunt magnum flagitium modo. Ad. Quid id est flagitii? Crepuerunt clare, Plaut. Poen. 3, 2, 32.— Leg. t. t.: perfectum flagitium, a completed crime (opp. imperfectum), Paul. Sent. 5, 4, 14.—In vulg. lang., concr. like scelus, shame, disgrace, as a term of reproach, i. q. rascal, scoundrel:D.flagitium illud hominis!
Plaut. Cas. 2, 1, 8; id. As. 2, 4, 67; id. Cas. 3, 2, 22; id. Men. 3, 2, 24; 5, 1, 9:ipsa quae sis stabulum flagitii,
id. Truc. 2, 7, 31: etiam opprobras vim, flagiti flagrantia, burning shame, i. e. outrageous villain, id. Rud. 3, 4, 28:omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat,
Sall. C. 14, 1.—(Causa pro effectu.) Shame, disgrace (rare but class.):id erat meum factum flagiti plenum et dedecoris,
Cic. Att. 16, 7, 4; cf.:magnum dedecus et flagitium,
id. Off. 3, 22, 86: qui non gloria movemini neque flagitio, Sall. Or. Licin. fin. (p. 236 ed. Gerl.):beatus qui pejus leto flagitium timet,
Hor. C. 4, 9, 50:flagitio additis damnum,
id. ib. 3, 5, 26:quia illa forma matrem familias flagitium sit si sequatur,
Plaut. Merc. 2, 3, 71:facere damni mavolo, Quam obprobramentum aut flagitium muliebre inferri domo,
id. ib. 2, 3, 85; id. Ep. 3, 4, 79:flagitium imperio demere,
Liv. 25, 15, 19:consul moveri flagitio timoris fatendi,
id. 42, 60, 4. -
2 timeo
tĭmĕo, ŭi, 2, v. a. and n. [root tam-; Sanscr. tam-yati, to be stupefied; tamas, darkness; cf. temulentus], to fear, be afraid of, to dread, apprehend; to be afraid or in fear, to be fearful, apprehensive, or anxious; constr. with acc., rel.-clause, inf., ne or ut, and absol.1.With acc. (class.;2.syn.: vereor, metuo, paveo): quamquam omnia sunt metuenda, nihil magis quam perfidiam timemus,
Cic. Fam. 1, 5, a, 2:timeo meos,
Plaut. Truc. 5, 63; cf.:quos aliquamdiu inermes timuissent,
Caes. B. G. 1, 40:oppidanos,
Hirt. B. G. 8, 27:saxum Tantalus,
Lucr. 3, 981 sq.:portus omnes,
Caes. B. C. 3, 6:reliquos casus,
id. ib. 3, 10:nomen atque imperium absentis,
id. ib. 1, 61:numinis iram,
Ov. M. 6, 314:flagitium pejus leto,
Hor. C. 4, 9, 50:cuncta (amantes),
Ov. M. 7, 719:aeternas poenas timendum'st,
Lucr. 1, 111.—In pass.:morbos esse timendos,
Lucr. 3, 41; so, si ipse fulgor timeretur, Quint. 8, 3, 5:si Cn. Pompeius timeretur,
id. 4, 2, 25. — Pregn., to have to fear, i. e. to be exposed to, contend against:pro telis gerit quae timuit et quae fudit,
Sen. Herc. Fur. 40 sq.; 793:feras,
id. Herc. Oet. 270. — With dat. of the object for which one fears something:nostrae causae nihil nos timere,
Quint. 11, 1, 75:patronum justitiae suae,
id. 4, 1, 9:furem caulibus aut pomis,
Juv. 6, 17:noxiam vini aegris,
Plin. 14, 16, 19, § 101. — With de:de suo ac legionis periculo nihil timebat,
Caes. B. G. 5, 57:nihil de bello,
id. ib. 3, 3:de se nihil timere,
Cic. Sest. 1, 1. — With pro and abl.:quid pro quoque timendum, aut a quoque timendum sit,
Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 2: pro amicis omnia timui, pro me nihil. Sen. Q. N. 4, praef. § 15. —With rel.-clause (class.):3.misera timeo, quid hoc sit negotii,
Plaut. Poen. 5, 4, 79:timeo, quid rerum gesserim,
id. Mil. 2, 4, 44:quid possem, timebam,
Cic. Att. 12, 24, 1:nunc istic quid agatur, magnopere timeo,
id. ib. 3, 8, 2;jam nunc timeo, quidnam... pro exspectatione omnium eloqui possim,
id. Div. in Caecil. 13, 42:misera timeo, incertum hoc quorsum accidat,
Ter. And. 1, 5, 29; cf.:haec quo sint eruptura timeo,
Cic. Att. 2, 20, 5. — With dat.:nunc nostrae timeo parti, quid hic respondeat,
Ter. And. 2, 5, 8. —With inf. (freq. since the Aug. per.;4.not in Cic.): Caesar etsi timebat tantae magnitudinis flumini exercitum obicere, etc.,
Caes. B. C. 1, 64:equites cum intrare fumum et flammam densissimam timerent,
Hirt. B. G. 8, 16:timebant prisci truncum findere,
Plin. 17, 14, 24, § 102:nec jurare time,
Tib. 1, 4, 21; Hor. C. 1, 8, 8; 3, 24, 56; id. S. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 5, 2; 1, 7, 4; 1, 19, 27; 2, 1, 114; id. A. P. 170; 197; Ov. M. 1, 593; 12, 246.— Rarely with acc. and inf.:ni cedenti instaturum alterum timuissent,
Liv. 10, 36, 3.—With ne or ut (class.):5.metuo et timeo, ne hoc tandem propalam fiat,
Plaut. Mil. 4, 8, 38:timeo, ne malefacta mea sint inventa omnia,
id. Truc. 4, 2, 61: haec timeo ne impediantur, D. Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 4:neque timerent, ne circumvenirentur,
Caes. B. G. 2, 26:non times, ne locum perdas,
Quint. 6, 3, 63:timuit, ne non succederet,
Hor. Ep. 1, 17, 37:timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine suā vincerentur,
Curt. 3, 17, 9:timeo, ut sustineas,
Cic. Fam. 14, 2, 3:ut satis commode supportari posset (res frumentaria), timere dicebant,
Caes. B. G. 1, 39. —Absol. (freq. in prose and poetry):* 6.fac, ego ne metuam igitur et ut tu meam timeas vicem,
Plaut. Most. 5, 2, 24:salva est navis, ne time,
id. Merc. 1, 2, 64; so,ne time,
id. Am. 2, 2, 42; 5, 1, 12; id. Cas. 4, 4, 13; id. Curc. 4, 2, 34:timentibus ceteris propter ignorationem locorum,
Cic. Rep. 1, 17, 29; cf.:timentes confirmat,
Caes. B. G. 7, 7:cottidie aliquid fit lenius quam timebamus,
Cic. Fam. 6, 10, 5:timere et admirari,
Quint. 9, 2, 26; 9, 2, 86.—With de:de re publicā valde timeo,
Cic. Att. 7, 6, 2.—With ab:a quo quidem genere ego numquam timui,
Cic. Sull. 20, 59. — With pro ( poet. and post-Aug.):pro eo timebam,
Curt. 6, 10, 27:timentem pro capite amicissimo,
Plin. Ep. 3, 17, 3:quamvis pericliter, plus tamen pro te timeo,
Sen. Contr. 7, 20, 1:indulgentia pro suis timentium,
id. ib. 9, 26, 2, B:qui pro illo nimium timet,
id. Ep. 14, 1:qui eget divitiis timet pro illis,
id. ib. 14, 18;90, 43: pro Aristippi animā,
Gell. 19, 1, 10:timuere dei pro vindice terrae,
Ov. M. 9, 241.—Pregn., with abl. ( poet.):timuit exterrita pennis Ales,
expressed its fear, Verg. A. 5, 505. — Freq. with dat. of the object for which one fears:tibi timui,
Ter. Heaut. 3, 2, 20; cf.:qui sibi timuerant,
Caes. B. C. 3, 27:alicui,
Quint. 8, 5, 15; Verg. A. 2, 729; Hor. C. 3, 27, 7; id. S. 2, 1, 23:suis rebus,
Caes. B. G. 4, 16:huic loco,
id. ib. 7, 44:receptui suo,
id. B. C. 3, 69:urbi,
Hor. C. 3, 29, 26.— Impers. pass.:urbi timetur,
Luc. 7, 138: Sen. Med. 885.—Timens like timidus, with gen.:mortis timentes,
Lucr. 6, 1239. -
3 malus
1.mălus, a, um, adj. [Sanscr. mala, dirt; Gr. melas, black; cf. macula; Germ. mal in Mutter-mal, etc.].— Comp.: pējor, pejus.— Sup.: pessimus, a, um, bad, in the widest sense of the word (opp. bonus), evil, wicked, injurious, destructive, mischievous, hurtful; of personal appearance, ill-looking, ugly, deformed; of weight, bad, light; of fate, evil, unlucky, etc.:1.malus et nequam homo,
Plaut. Ps. 4, 7, 1:pessima puella,
Cat. 36, 9; 55, 10:delituit mala,
Plaut. Rud. 2, 5, 9:philosophi minime mali illi quidem, sed non satis acuti,
Cic. Off. 3, 9, 23:malam opinionem habere de aliquo,
id. Verr. 2, 3, 24, § 59:consuetudo,
Hor. S. 1, 3, 36:conscientia,
Quint. 12, 1, 3:mens,
id. ib.:mores,
Sall. C. 18:fures,
Hor. S. 1, 1, 77:Furiae,
id. ib. 2, 3, 135:virus,
Verg. G. 1, 129:cicuta,
Hor. S. 2, 1, 56:libido,
Liv. 1, 57:falx,
Verg. E. 3, 11:gramina,
id. A. 2, 471: carmen, i. e. an incantation, Leg. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17:abi in malam rem,
go and be hanged! Ter. And. 2, 1, 17:pugna,
unsuccessful, adverse, Cic. Div. 2, 25, 54; Sall. J. 56:avis,
i. e. ill-boding, Hor. C. 1, 15, 5; cf. id. ib. 3, 6, 46:ales,
id. Epod. 10, 1: aetas, burdensome, i. e. senectus, Plaut. Aul. 1, 1, 4:haud mala est mulier,
not badlooking, id. Bacch. 5, 2, 42:facies,
Quint. 6, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 43:crus,
i. e. deformed, Hor. S. 1, 2, 102:pondus,
i. e. light, deficient, Plaut. Am. 1, 1, 156.—Of the sick:in malis aeger est,
in great danger, Cels. 3, 15 fin.:tempus a quo omnis aeger pejor fiat,
id. 3, 5 med.:eo tempore fere pessimi sunt qui aegrotant,
id. ib. —In neutr. sing., as adv.:ne gallina malum responset dura palato,
Hor. S. 2, 4, 18.— Comp.: pejor, worse:via,
Hor. S. 1, 5, 96.—Hence,mă-lum, i, n., any thing bad, an evil, mischief, misfortune, calamity, etc.A.In gen.:B.orarem, ut ei, quod posses mali facere, faceres,
Plaut. Bacch. 3, 6, 25:quam sit bellum, cavere malum,
Cic. de Or. 1, 58, 247:nihil enim mali accidisse Scipioni puto,
id. Lael. 3, 10:hostes inopinato malo turbati,
Caes. B. C. 2, 12:externum, i. e. bellum,
Nep. Hamilc. 21:ne in cotidianam id malum vertat, i. e. febris,
Cels. 3, 15:hoc malo domitos potius cultores agrorum fore, quam, etc.,
Liv. 2, 34, 11.—In partic.(α).Punishment; hurt, harm, severity, injury:(β).malo domandam tribuniciam potestatem,
Liv. 2, 54, 10:malo exercitum coërcere,
Sall. J. 100, 5:sine malo,
Plaut. Rud. 4, 4, 81; so Ter. Eun. 4, 4, 45; Liv. 4, 49, 11:vi, malo, plagis adductus est, ut frumenti daret,
ill-usage, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:amanti amoenitas malo est: nobis lucro est,
is hurtful, injurious, Plaut. Men. 2, 3, 5:clementiam illi malo fuisse,
was injurious, unfortunate, Cic. Att. 14, 22, 1: malo hercle magno suo convivat sine modo, to his own [p. 1105] hurt, Enn. ap. Non. 474, 23 (Sat. v. 1 Vahl.):olet homo quidam malo suo,
Plaut. Am. 1, 1, 165:male merenti bona es: at malo cum tuo,
to your own hurt, id. As. 1, 3, 3.—Wrong-doing:(γ).causae, quae numquam malo defuturae sunt, Sen. de Ira, 1, 16, 3: sperans famam exstingui veterum sic posse malorum,
Verg. A. 6, 527; Anthol. Lat. 1, 178.—As a term of abuse, plague, mischief, torment:(δ).quid tu, malum, me sequere?
Plaut. Cas. 1, 3:qui, malum, alii?
Ter. Eun. 4, 7, 10:quae, malum, est ista tanta audacia?
Cic. Verr. 2, 1, 20, § 54; so id. Off. 2, 15, 53; Curt. 8, 14, 41.—As an exclamation, alas! misery! Plaut. Capt. 3, 3, 16; id. Men. 2, 3, 37 Brix ad loc.—2.măle, adv., badly, ill, wrongly, wickedly, unfortunately, erroneously, improperly, etc.: dubitas, quin lubenter tuo ero meus, quod possiet facere, faciat male? will do all the harm to him, etc., Plaut. Poen. 4, 2, 66: si iste Italiam relinquet, faciet omnino male, et, ut ego existimo, alogistôs, will act altogether unwisely, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10:2.di isti Segulio male faciant,
do harm to him, punish him, Cic. Fam. 11, 21, 1:o factum male de Alexione!
id. Att. 15, 1, 1:male velle alicui,
to wish ill, Plaut. As. 5, 1, 13:Karthagini male jamdiu cogitanti bellum multo ante denuntio, cogitare de aliquo,
Cic. Sen. 6, 18:male loqui,
id. Rosc. Am. 48:male loqui alicui, for maledicere,
Ter. Phorm. 2, 3, 25:male accipere verbis aliquem,
Cic. Verr. 2, 1, 54, § 140:equitatu agmen adversariorum, male habere,
to harass, annoy, Caes. B. C. 1, 63:hoc male habet virum,
annoys, vexes him, Ter. And. 2, 6, 5:male se habere,
to feel ill, dejected, low-spirited, id. Eun. 4, 2, 6:male est animo,
it vexes me, id. Ad. 4, 5, 21:male est animo,
I feel unwell, Plaut. Curc. 2, 3, 33:male fit animo,
I am beginning to feel bad, am getting unwell, id. Rud. 2, 6, 26: L. Antonio male sit, si quidem, etc., evil betide him! (a formula of imprecation), Cic. Att. 15, 15, 1:quae res tibi vertat male,
much harm may it do you! Ter. Ad. 2, 1, 37:male tibi esse malo quam molliter,
I would rather you should be unfortunate than effeminate, Sen. Ep. 82, 1:proelium male pugnatum,
unsuccessfully, Sall. J. 54, 7:ea quae male empta sunt,
at a bad bargain, Cic. Att. 2, 4, 1:male vendere,
at a sacrifice, id. Verr. 2, 3, 98, § 227:male reprehendunt praemeditationem rerum futurarum,
id. Tusc. 3, 16, 34:male tegere mutationem fortunae,
Tac. H. 1, 66:male sustinere arma,
unskilfully, Liv. 1, 25, 12: non dubito, quin me male oderit, i. e. very much, intensely, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:male metuo, ne, etc.,
exceedingly, much, Ter. Hec. 3, 2, 2:rauci,
miserably, Hor. S. 1, 4, 66.—When attached to an adjective, it freq. gives it the opposite meaning: male sanus = insanus,
insane, deranged, Cic. Att. 9, 15, 5:male sana,
with mind disturbed, Verg. A. 4, 8:gratus,
i. e. ungrateful, Ov. H. 7, 27:male fidas provincias,
unfaithful, Tac. H. 1, 17:statio male fida carinis,
unsafe, Verg. A. 2, 23.— Comp.:oderam multo pejus hunc quam illum ipsum Clodium,
Cic. Fam. 7, 2, 3; cf.:pejusque leto flagitium timet,
Hor. C. 4, 9, 50; and:cane pejus vitabit chlamydem,
id. Ep. 1, 17, 30.mālus, i, f., Gr. mêlea, an appletree:3.malus bifera,
Varr. R. R. 1, 7:et steriles platani malos gessere valentes,
Verg. G. 2, 70:malus granata,
the pomegranate, Isid. 17, 7, 6:felices arbores putantur esse quercus...malus, etc.,
Macr. S. 3, 20, 2.mālus, i, m. [by some referred to root mac-; Gr. makros; Lat. magnus; but perh. the same word with 2. malus], an upright mast, pole, or beam.I.In gen.:II.malos exaequantes altitudinem jugi surrexit,
Front. Strat. 3, 8, 3.—Esp.A.A mast of a ship:B.ut si qui gubernatorem in navigando agere nihil dicant, cum alii malos scandant, etc.,
Cic. Sen. 6, 17:malum erigi, vela fieri imperavit,
id. Verr. 2, 5, 34, § 88:attolli malos,
Verg. A. 5, 829:malo suspendit ab alto,
id. ib. 5, 489:saucius,
injured, Hor. C. 1, 14, 5.—A standard or pole, to which the awnings spread over the theatre were attached, Lucr. 6, 110; Liv. 39, 7, 8.—C.The beam in the middle of a wine-press, Plin. 18, 31, 74, § 317.—D.The corner beams of a tower:turrium mali,
Caes. B. G. 7, 22, 4.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский