pecuniam+c

    dē-prōmō prōmpsī, prōmptus, ere,    to draw out, draw forth, bring out, fetch: pecuniam ex aerario: tela pharetris, V.: venenum sinu, Ta.— Fig., to draw, derive, obtain: e quibus locis argumenta: alqd vel a peritis vel de libris.

    dē-sistō stitī, stitus, ere,    to leave off, cease, give over, desist from: de quā (petitione) ne aliquid iurares destitisti: de petitione, L.: a defensione, Cs.: ab oppugnatione, S.: litibus, T.: hoc conatu, Cs.: susceptā causā: incepto, L.: ter in primo destitit ore sonus, stuck in my throat, O.: pugnae, V.: hoc percontarier, T.: conari ac velle: pecuniam polliceri, Cs.: sub occasum solis destiterunt (i. e. interficere), Cs.: non desistam, give up my purpose, H.

    dē-vorō āvī, ātus, āre,    to swallow, gulp down, devour, consume: id quod devoratur: Pro epulis auras, O.—To swallow up, ingulf, absorb: devorer telluris hiatu, O.: vel me Charybdis devoret, O.— To seize greedily, swallow eagerly, devour: spe praedam: spe devoratum lucrum.—To repress, suppress, check: lacrimas, O.—To consume, waste: pecuniam: beneficia Caesaris.—Fig., to swallow, bear patiently, endure: hominum ineptias: molestiam.—To accept eagerly, enjoy: illos libros: verbum (voluptatis): eius oratio a multitudine devorabatur.

    dīcō dīxī, dictus （imper. dīc; perf. often <*>ync. dīxtī; P. praes. gen. plur. dīcentum for dīcentium, O.), ere    [DIC-], to say, speak, utter, tell, mention, relate, affirm, declare, state, assert: ille, quem dixi, mentioned: stuporem hominis vel dicam pecudis attendite, or rather: neque dicere quicquam pensi habebat, S.: in aurem Dicere nescio quid puero, whisper, H.: Quid de quoque viro et cui dicas, H.: quam tertiam esse Galliae partem dixeramus, Cs.: dico eius adventu copias instructas fuisse: derectos se a vobis dicunt, Cs.: qui dicerent, nec tuto eos adituros, nec, etc., L.— Pass: de hoc Verri dicitur, habere eum, etc., it is reported to Verres that, etc.: dicitur, ad ea referri omnes nostras cogitationes, they say: quam (partem) Gallos obtinere dictum est, I have remarked, Cs.: ut supra dictum est, S.: sicut ante dictum est, N.: Facete dictum, smartly said, T.: multa facete dicta: centum pagos habere dicuntur, Cs.: qui primus Homeri libros sic disposuisse dicitur: ubi dicitur cinxisse Semiramis urbem, O.— Supin. abl.: dictu opus est, T.: nil est dictu facilius, T.— Prov.: dictum ac factum, no sooner said than done, T.— To assert, affirm, maintain: quem esse negas, eundem esse dicis.—Of public speaking, to pronounce, deliver, rehearse, speak: oratio dicta de scripto: sententiam: qui primus sententiam dixerit, voted: sententiae dicebantur, the question was put: testimonium, to give evidence: causam, to plead: ius, to pronounce judgment: ad quos? before whom (as judges)?: ad ista dicere, in reply to: dixi (in ending a speech), I have done.—To describe, relate, sing, celebrate, tell, predict: maiora bella dicentur, L.: laudes Phoebi, H.: Alciden puerosque Ledae, H.: te carmine, V.: Primā dicte mihi Camenā, H.: versūs, V.: carmina fistulā, accompany, H.: cursum mihi, foretell, V.: fata Quiritibus, H.: hoc (Delphi), O.— To urge, offer: non causam dico quin ferat, I have no objection, T. — To pronounce, utter, articulate: cum rho dicere nequiret, etc.— To call, name: me Caesaris militem dici volui, Cs.: cui Ascanium dixere nomen, L.: Quem dixere Chaos, O.: Chaoniamque omnem Troiano a Chaone dixit, V.: Romanos suo de nomine, V.: Hic ames dici pater, H.: lapides Ossa reor dici, O.: dictas a Pallade terras Linquit, O.— Prov.: dici beatus Ante obitum nemo debet, O. — To name, appoint (to an office): se dictatorem, Cs.: magistrum equitum, L.: arbitrum bibendi, H.— To appoint, set apart, fix upon, settle: pecuniam omnem suam doti: hic nuptiis dictust dies, T.: diem operi: dies conloquio dictus est, Cs.: locum consciis, L.: legem his rebus: foederis uequas leges, V.: legem tibi, H.: legem sibi, to give sentence upon oneself, O.: eodem Numida inermis, ut dictum erat, accedit, S.—In phrases with potest: non dici potest quam flagrem desiderio urbis, it is beyond expression: quantum desiderium sui reliquerit dici vix potest, can hardly be told.— To tell, bid, admonish, warn, threaten: qui diceret, ne discederet, N.: Dic properet, bid her hasten, V.: dic Ad cenam veniat, H.: Tibi ego dico annon? T.: tibi equidem dico, mane, T.: tibi dicimus, O.: dixi, I have said it, i. e. you may depend upon it, T.: Dixi equidem et dico, I have said and I repeat it, H.— To mean, namely, to wit: non nullis rebus inferior, genere dico et nomine: Caesari, patri dico: cum dico mihi, senatui dico populoque R. I II III

    dīligentia ae, f    [diligens], attentiveness, earnestness, diligence, industry, assiduity, care, faithfulness: non mediocrem diligentiam adhibere, Cs.: summa in re p.: erga pecuniam, Ta.: vostra, T.: quā diligentiā fuerit!: nihil de diligentiā remittere: dignitatis, regard for.—Economy, frugality: res familiaris debet conservari diligentiā.

    dispēnsō āvī, ātus, āre,    to disburse, pay out: qui dispensat, the steward, Iu.: alquem eligere ad dispensandam pecuniam, as paymaster, N. — To distribute, dispense, share: oscula suprema natos per omnīs, O.: inventa iudicio: rem: dispensari laetitia inter eius (populi) animos potuit, L.: mortalia fata, O.: consilium dispensandae victoriae, i. e. the fruits of victory, L.—Fig., to manage, husband, adjust: (domesticas res): filum candelae, to trim, Iu.: (annum) intercalaribus mensibus interponendis, L.: recte, H.

    dispertiō īvī, ītus, īre    [dis- + partio], to distribute, divide: inter manipulos funditores, S.: pecuniam iudicibus: exercitum per oppida, L.: mensam servis, N.: portas tribunis, assign, S.— Fig., to divide, apportion: tempora voluptatis laborisque: initia vitae atque victūs hominibus: tot in curas dispertiti animi, distracted, L.

    dis-solvō solvī, solūtus, ere,    to take apart, disunite, part, destroy: opus suum natura dissolvit: pontem, N.: navem, Ph.: animus, si est harmonia, dissolvetur. — To take to pieces, analyze: Quem (versum), H.—To pay, discharge: aes alienum dissolutum: omne quod debuit: pecuniam pro iis rebus, Cs.: poenam: damna. — To free from debt: dissolvi nullo modo possunt.—Fig., to dissolve, abolish, abrogate, annul, destroy: amicitias: societatem: religiones, L.: leges Caesaris: iudicia publica: regiā potestate dissolutā, N.: rem p., L.: frigus, H.: mortalium mala, S.: plerosque senectus dissolvit, S.—To refute, reply to, answer: criminatio tota dissoluta est: (crimina) iudicio. — To release, disengage: Dissolvi me, ut, etc., T.