-
1 paszkwil
m (G paszkwilu) lampoon, libel; pasquil książk.- jadowity a. złośliwy paszkwil a virulent lampoon* * *-u, -e; gen pl -i lub -ów; m* * *miGen.pl. -i l. -ów lampoon; pasquinade, pasquil.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > paszkwil
-
2 paszkwil
paszkwil m (-u; -e) Schmähschrift f -
3 paszkwil
-
4 paszkwil
сущ.• памфлет• пасквиль* * *♂, Р. \paszkwilu, мн. Р. \paszkwili/(\paszkwilów) пасквиль* * *м, P paszkwilu, мн P paszkwili / (paszkwilów)па́сквиль -
5 paszkwil
1. libelle2. pamphlet3. pasquin4. pasquinade -
6 paszkwil
1 bladhm 2 leabhal -
7 paszkwil
[пашквіль]m -
8 paszkwil
ч пасквіль -
9 paszkwil
1 pamamaslang2 uyam -
10 Schmähschrift
Schmähschrift <-, -en> fpaszkwil m
См. также в других словарях:
paszkwil — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} utwór o charakterze satyrycznym, polemicznym, często oszczerczy, złośliwy, wydawany anonimowo lub pod pseudonimem, wymierzony przeciwko konkretnej osobie, grupie osób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paszkwil — m I, D. u; lm M. e, D. i ( ów) «utwór literacki (najczęściej anonimowy lub opublikowany pod pseudonimem), wymierzony przeciw konkretnej osobie, ośmieszający ją w sposób oszczerczy i obelżywy» Jadowity, złośliwy paszkwil. Napisać paszkwil na kogoś … Słownik języka polskiego
пасквиль — м., впервые в Уст. морск. 1720 г., наряду с пашквиль, Долгоруков, 1701 г.; см. Смирнов 220; Христиани 51. Форма на ш , возм., через польск. paszkwil, на с – через нем. Pasquill (с ХVI в.; см. Шульц–Баслер 2, 390 и сл.) или, подобно последнему, –… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
пасквиль — A сущ см. Приложение II (клеветническое сочинение) па/сквиля мн. па/сквили па/сквилей Ты черным белое по прихоти зовешь; Сатиру па/ … Словарь ударений русского языка
obelżywy — obelżywywszy «będący obelgą; ubliżający, obraźliwy» Obelżywe plotki, słowa, wymysły. Obelżywy epitet, paszkwil. Obelżywe przezwisko … Słownik języka polskiego
replikować — ndk IV, replikowaćkuję, replikowaćkujesz, replikowaćkuj, replikowaćował «występować z repliką, odpowiadać na zarzuty» Replikować trafnie, dosadnie. Replikować na czyjś paszkwil, na napaści w prasie … Słownik języka polskiego
rymować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rymowaćmuję, rymowaćmuje, rymowaćany {{/stl 8}}– zrymować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobierać wyrazy tworzące rym, układać rymy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żrący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający chemiczne właściwości powodujące przeżeranie; gryzący, palący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Substancje żrące. Żrący kwas. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień