-
1 biànco
1. agg бял, блед, побелял (и прен.): biànco come la neve alpina бял като алпийския сняг; diventare biànco побелявам; 2. m бял цвят, бяла боя: biànco dell'uovo белтък; Ќ passare una notte in biànco прекарвам безсънна нощ; di punto in biànco внезапно; dare carta bianca давам картбланш; mettere nero su biànco слагам черно на бяло.
См. также в других словарях:
nottata — s.f. [der. di notte ]. [lo spazio di una notte, spec. in rapporto alle condizioni meteorologiche, alla sua durata, alle condizioni e circostanze del vivere umano: una n. piovosa ; passare una n. insonne ] ▶◀ notte. ◀▶ giornata, giorno. ‖ serata.… … Enciclopedia Italiana
giorno — / dʒorno/ s.m. [lat. tardo diurnum (tempus ), dall agg. diurnus giornaliero , der. di dies giorno ]. 1. a. [spazio di 24 ore compreso tra una mezzanotte e l altra: mese di ventotto g. ; l ultimo g. del mese ; g. festivo ; g. feriale ] ▶◀ (lett.)… … Enciclopedia Italiana
