Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

parenté

  • 1 Elternhaus

    Elternhaus, domus parentum. Elternliebe, parentum amor. elternlos, orbatus od. orbus parentibus; utroque parente orbatus; im Zshg. bl. orbus. – e. sein, parentibus orbum od. orbatum esse; utroque parente orbatum esse: e. werden, orbari parentibus oder utroque parente. Elternmord, parricidium. – einen E. begehen, parentes (oder patrem et matrem) interficere oder necare. Elternmörder, parricīda; interfector parentum. – ein E. sein, parentes (od. patrem et matrem) interfecisse, necasse. Elternstelle, bei jmd. vertreten, alci in parentum loco esse; alqm in liberorum numero habere. – es vertritt jmd. E. bei mir, omnia parentum beneficia ab alqo habeo.

    deutsch-lateinisches > Elternhaus

  • 2 vaterlos

    vaterlos, orbatus od. orbus patre; orbatus parente; im Zshg. auch bl. orbus. – v. sein, patre carere oder orbum esse: v. werden, patre od. parente orbari.

    deutsch-lateinisches > vaterlos

  • 3 Verwandtschaft

    fɛr'vantʃaft
    f
    parenté f, famille f
    Verwandtschaft
    Verwạ ndtschaft <-, -en>
    1 (die Verwandten) parents Maskulin Plural; Beispiel: die nähere Verwandtschaft les proches parents; Beispiel: meine Verwandtschaft ma famille

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Verwandtschaft

  • 4 Eltern

    Eltern, die, parentes (im allg., Ggstz. liberi). parens uterque (beide Eltern, Ggstz. alteruter parens oder pater, mater). – pater et mater (Vater und Mutter). – procreatores (die Erzeuger, Ggstz. ii, qui procreati sunt); umschr., propter quos hanc suavissimam lucem aspeximus (durch die wir das so liebliche Licht der Welt erblickt haben). – keine E. mehr haben, parentibus orbum od. orbatum esse: die E. verlieren, parenti bus orbari: beide E. verlieren, utroque parente orbari.

    deutsch-lateinisches > Eltern

  • 5 Halbbruder

    Halbbruder, frater germanus. frater altero tantum parente natus (im allg.; entweder von einem Vater oder von einer Mutter). – frater ex eodem patre natus od. genitus. frater ex eodem patre tantum natus (von einem Vater). – frater ex eadem matre natus od. genitus. auch bloß frater ex matre (von einer Mutter). – mein H., frater ex eodem mecum patre od. (von der Mutter her) ex eadem mecum matre natus od. genitus.

    deutsch-lateinisches > Halbbruder

  • 6 leiblich

    leiblich, I) = körperlich, durch den Genet. corporis (vgl. »körperlich«). – das l. Leben, vita ipsa, quā fruimur; auch bl. vita ipsa. – etw. mit l. Augen sehen können, alqd cernere et videre posse: ich habe es mit diesen meinen l. Augen gesehen, hisce oculis vidi. – Ist es = irdisch no. II, s. d. – II) natürlich, recht, [1576] nicht adoptiert, nicht Stief-: naturalis (natürlich, sowohl vom Sohn etc., Ggstz. adoptivus, als vom Vater, Ggstz. adoptator; dafür auch naturā in Verbindungen wie: cuius etiam naturā pater: u. qui est tuus naturā filius). – germanus. (ex) iisdem parentibus natus. utroque parente natus. eodem patre natus od. genitus (nicht Halb-, nicht Stief-, von denselben Eltern, von demselben Vater erzeugt, germ. auch = von einem Vater). – mein l. Bruder, eodem mecum patre genitus: die l. Mutter, mater, quae genuit eum (eam, eos): jmd. wie seinen l. Bruder lieben, alqm in germani fratris loco diligere. – ein l. Erbe, heres filius: einen l. Erben hinterlassen, herede filio mori: keinen l. Erben hinterlassen, aliis heredibus mori.

    deutsch-lateinisches > leiblich

  • 7 recht

    recht, I) nicht link: dexter (Ggstz. sinister). – die rechte Hand (die Rechte), manus dextra; auch bl. dextra: jmdm. die r. Hand geben, darreichen, alci dextram dare od. porrigere od. tendere (vgl. »Hand«): die r. Hand auf etw. geben, fidem de alqa re dextrā dare; fidem dextramque dare mit folg. Infin.: jmds. r. Hand sein (uneig.), alcis dextellam esse. – der r. Schuh, calceus oder calceamentum dextri pedis.

    II) gerade: rectus. – ein r. Winkel, angulus rectus od. quadratus.

    III) passend, in Beziehungen wie: die Schuhe sind mir r., calcei apti sunt ad pedem; calcei ad pedem apti conveniunt: das Kleid ist mir r., vestis bene sedet.

    dah. a) dem Wunsch entsprechend: gratus (angenehm). – iucundus (erfreulich). – er sagte, es wäre ihm ganz r., se non nolle dixit: wenn es dir recht ist, si tibi placet (wenn es dir gefällt); si tibi libet od. collibet (wenn es dir beliebt); si tibi commodum est (wenn es dir bequem ist). – jmdm. etw. recht machen, alci alqd probare; in vielen Beziehungen aber durch eine Wendung mit amare, z.B. bei dem Geschäft mit dem Atilius hast du es mir r. gemacht, in Atilii officio te amavi. – es allen r. machen, omnibus satis facere; omnibus probari: du kommst mir eben r., in tempore venis; opportune venis od. te mihi offers: es war mir nicht r., daß etc., aegre od. moleste tuli, quod etc.: ganz recht! schon recht! teneo! auch recte! (ich verstehe schon); sane (allerdings); ita est od. fit (es verhält sich so); ipse, ipsa, ipsum est (er, sie, es ist gerade, eben). – recht so, daß du etc., probo, quod etc.

    b) dem Rechte gemäß: rectus. – iustus (gerecht). – es ist nicht halb r., vix rectum est: es ist r. u. billig, aequum est et bonum. Adv.recte; iuste; ut par od. aequum est; ut decet. – recht handeln od. tun, recte agere. recte oder iuste facere (sofern die Wirkung des Handelns so ist, wie sie sein soll): rectum sequi (sofern man den Weg des Rechten einschlägt); ius oder ius ac fas colere (sofern man das Recht übt): es ist nicht r. von dir, daß du etc., non recte fecisti, quod etc.: es geschieht mir schon r., merito od. non iniuriā hoc mihi accĭdit od. haec mihi accĭdunt; haud indigno mihi accĭdit; iure plector.

    IV) richtig: rectus. – verus (wahr, echt, z.B. rei vocabulum). – iustus (geradeso, wie es sein soll, z.B. Maß, Größe). – häufig auch durch ipse. – es fehlt mir das r. Wort, verbum mihi deest: nicht an den r. Mann kommen, in alienas manus incĭdere (in fremde Hände geraten, von einem Brief etc.). – am r. Orte, Platze, an der r. Stelle, loco; in loco: er traf ihn nicht an der r. Stelle, am rechten Fleck (um ihn zu töten). non percussit locum: das [1927] ist nicht am r. Orte, hoc alienum est ab hoc loco: zur r. Zeit (rechtzeitig), in tempore. opportune. opportuno tempore (zur gelegenen Zeit); tempore suo. tempore ipso (zu seiner Zeit, gerade zu der Zeit, wo es nötig ist); ad tempus (im rechten Augenblick): das geht nicht mit rechten Dingen zu, dolus oder aliq ua fraus subest (es steckt ein Betrug dahinter); hoc monstri simile est (das geht nicht natürlich zu etc.): sie schreien, es gehe nicht mit r. Dingen zu, daß etc., clamant fraude fieri, quod etc.: den r. Gebrauch von etwas machen, recte od. bene od. sapienter uti alqā re. Adv.recte; vere: rite (nach dem herkömmlichen Gebrauch, z.B. deos colere). – um es r. zu sagen, ut verius dicam: etwas nicht r. verstehen, alqd non satis intellegere: wenn ich dich r. kenne, si bene te novi: wo oder wenn mir r. ist, si bene oder si recte memini.

    dah. a) rechtmäßig etc.: iustus. legitimus (rechtmäßig, gesetzmäßig, z.B. Erbe, Vater, Sohn). – naturalis (natürlich, z.B. Sohn, Vater). – iisdem parentibus oder utroque parente natus (von denselben Eltern erzeugt, z.B. Bruder, Schwester). – iustā uxore natus. iustā matre familias ortus (mit einer rechtmäßigen Gattin erzeugt, z.B. Sohn).

    b) völlig, ganz etc., in Beziehungen wie: ein Mann von ländlicher Einfalt, aber ein r. Mann, rusticanus vir, sed plane vir: eine r. Freude, magna laetitia: sich etwas Rechtes einbilden, se aliquem esse putare; magnifice de sestatuere: es wird etwas Rechtes aus ihm werden, egregius evadet. – Zuw., wenn es = eigentlich, durch ipse (z.B. das r. römische Volk, ipse populus Romanus). Adv.plane (völlig). – valde (sehr). – vehementer (stark, heftig, z.B. laetari). – satis (hinlänglich, z.B. priusPlacentiam pervenere, quam satis sciretHannibal ab Ticino profectos: und haud satis fidere alci). – ein r. großer Schmerz, plane magnus dolor: r. ordentlich od. r. tüchtig lügen, abuti libero mendacio (frischweg lügen). – nicht recht, non satis; parum (beide, z.B. procedere: u. parum constat, -ne [enklit.]... an etc.). – Sehr häufig bei Adjektiven u. Adverbien durch den Superlativ, z.B. recht töricht, stultissimus: r. oft, saepissime: r. gern, libentissime.

    V) in Übereinstimmung mit sich selbst und mit der Wahrheit, in Beziehungen wie: du hast recht, res ita est, ut dixisti; sunt ista, ut dicis; recte dicis; recte mones: Plato hat recht, wenn er sagt, daß etc., recte dicit Plato mit folg. Akk. u. Infin.: jmdm. r. geben, alci assentari: recht behalten, vincere; pervincere: darin recht behalten, daß oder daß nicht etc., tenere, ut od. ne etc. (es durchsetzen).

    deutsch-lateinisches > recht

  • 8 Schwester

    Schwester, soror. – des Vaters Sch., amǐta: der Mutter Sch. matertera: er benahm sich gegen die Prinzessinnen so untadelig, als wenn ste seine Schwestern wären, virgines reginas tam sancte habuit, quam si eodem quo ipse parente genitae forent.

    deutsch-lateinisches > Schwester

  • 9 Waise

    Waise, orbus oder (als Feminin.) orba (als elternlose Person). – pupil lus od. (als Femin.) pupilla (als unmündige Person, die unter Vormundschaft steht). – vater-, mutterlose W., orbatus (orbata) oder orbus (orba) patre, matre: vater- u. mutterlose W., utroque parente orbatus (orbata): die Waisen. orbi: zur W. werden, orbari parentibus.

    deutsch-lateinisches > Waise

  • 10 Sippe

    'zɪpə
    f
    parenté f, famille f, clan m
    Sippe
    Sị ppe ['zɪpə] <-, -n>

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Sippe

  • 11 verwandtschaftlich

    verwandtschaftlich
    de parenté

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > verwandtschaftlich

  • 12 Verwandtschaftsgrad

    fɛr'vantʃaftsgraːt
    m

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Verwandtschaftsgrad

  • 13 Mosaikjungfer, südliche

    1. LAT Aeschna affinis v. d. Linden
    2. RUS коромысло n сходное [зеленобокое]
    3. ENG
    5. FRA aeschne f voisine [parente, semblable]

    FÜNFSPRACHIGES WÖRTERBUCH DER TIERISCHEN NAMEN > Mosaikjungfer, südliche

  • 14 140

    1. LAT Aeschna affinis v. d. Linden
    2. RUS коромысло n сходное [зеленобокое]
    3. ENG
    5. FRA aeschne f voisine [parente, semblable]

    FÜNFSPRACHIGES WÖRTERBUCH DER TIERISCHEN NAMEN > 140

См. также в других словарях:

  • parenté — [ parɑ̃te ] n. f. • 1155 n. m.; parentet « famille, lignage » 1050; lat. pop. °parentatus, de parens I ♦ 1 ♦ Rapport entre personnes descendant les unes des autres (⇒ ascendance, descendance, filiation, origine), ou d un ancêtre commun (⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • Parente — Parenté La parenté est une relation sociale privilégiée fondée sur l existence, réelle ou supposée, d une filiation commune, d une alliance ou sur une adoption. Selon les sociétés, elle est le fondement de droits et d obligations particulières.… …   Wikipédia en Français

  • parenté — Parenté, Familia, Genus, Consanguinitas, Proximitas, Propinquitas, Cognatio, Sanguis. Parenté, et race, Gentilitas. Parenté et alliance, Necessitas. Parenté et alliance de sang, Necessitudo. La parenté et le sang dont un chacun de nous a prins… …   Thresor de la langue françoyse

  • parenté — Parenté. s. f. Consanguinité. Il y a parenté entre eux. degré de parenté. Il signifie aussi, Tous les parents d une mesme personne: & en ce sens il est collectif. Il a donné à disner à toute sa parenté. il fallut assembler la parenté. il n a veu… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Parente — ist der Nachname folgender Personen: Álvaro Parente (* 1984), portugiesischer Rennfahrer Nildo Parente (1936–2011), brasilianischer Schauspieler Pietro Parente (1891–1986), Erzbischof von Perugia Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • parente — /pa rɛnte/ s.m. e f. [lat. parens ĕntis genitore e nel lat. tardo anche parente ; in origine, part. pres. di parĕre partorire, generare ]. 1. [persona unita ad altra da vincolo di parentela (sia consanguineo sia affine): p. di (o in ) primo,… …   Enciclopedia Italiana

  • parente — adj. 2 g. s. 2 g. 1. Diz se dos ascendentes, descendentes e colaterais de uma família por consanguinidade ou afinidade. 2.  [Figurado] Semelhante, análogo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Parenté — La parenté est une relation sociale privilégiée fondée sur l existence, réelle ou supposée, d une filiation commune, d une alliance ou sur une adoption. Selon les sociétés, elle est le fondement de droits et d obligations particulières. Dans le… …   Wikipédia en Français

  • parenté — (pa ran té) s. f. 1°   Consanguinité. Il y a parenté entre eux. •   Louis le Jeune fut obligé, pour faire son malheureux divorce avec Éléonore de Guienne, d alléguer une parenté qui n existait pas, VOLT. Dict. phil. Adultère.. •   La parenté m… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • PARENTÉ — s. f. Consanguinité. Il y a parenté entre eux. Il n y a entre eux qu une parenté fort éloignée. Degré de parenté.   Il est aussi collectif, et signifie, Tous les parents et alliés d une même personne. Il a donné à dîner à toute sa parenté. Il… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • PARENTÉ — n. f. Consanguinité. Il y a parenté entre eux. Il n’y a entre eux qu’une parenté fort éloignée. Degré de parenté. Par analogie, Parenté spirituelle, Entre parrain ou marraine et filleul. Il est aussi collectif et désigne Tous les parents et… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»